Art. 61. 1. Na wniosek kościelnych osób prawnych wszczyna się
postępowanie, zwane dalej „postępowaniem regulacyjnym”, w przedmiocie
przywrócenia im własności upaństwowionych nieruchomości lub ich części:
1) niepozostających we władaniu kościelnych osób prawnych nieruchomości,
o których mowa w art. 60 ust. 1 pkt 1, chyba że pozostają one w dniu wejścia
w życie ustawy we władaniu innych kościołów i związków wyznaniowych;
2) przejętych w toku wykonywania ustawy o dobrach martwej ręki, jeżeli nie
wydzielono z nich należnych w myśl tej ustawy gospodarstw rolnych
proboszczów. Z gruntów tych mogą być również wydzielone gospodarstwa
rolne do 50 ha dla poszczególnych diecezji, seminariów duchownych i domów zakonnych prowadzących działalność określoną w art. 20 i 39; dla
pozostałych domów zakonnych mogą być wydzielone gospodarstwa rolne do
5 ha. W skład gospodarstw rolnych mogą wchodzić także grunty leśne
stanowiące część składową przejętych uprzednio nieruchomości ziemskich;
3) które należały do zakonów bezhabitowych i stowarzyszeń kościelnych,
a zostały przejęte w toku likwidacji dokonanej na podstawie rozporządzenia
Ministra Administracji Publicznej z dnia 10 marca 1950 r. w sprawie
przystosowania stowarzyszeń do przepisów prawa o stowarzyszeniach
(Dz. U. poz. 98);
4) mienia fundacji kościelnych;
5) przejętych po 1948 r. w trybie egzekucji zaległości podatkowych;
6) wywłaszczonych, jeżeli odszkodowanie za wywłaszczoną nieruchomość nie
zostało wypłacone lub nie zostało podjęte;
6^a) przejętych na podstawie dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności
i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (Dz. U. poz. 279);
7) przejętych we władanie państwowych jednostek organizacyjnych bez tytułu
prawnego, bez względu na późniejsze ustawodawstwo konwalidujące te przejęcia.
2. Przedmiotem postępowania regulacyjnego może być również przekazanie
własności nieruchomości lub ich części:
1) w celu przywrócenia w nich sprawowania kultu religijnego lub działalności
kościelnych osób prawnych w zakresie, o którym mowa w art. 20 i 39;
2) których stan prawny nie jest ustalony, jeżeli nie stoją temu na przeszkodzie
prawa osób trzecich.
3. W odniesieniu do nieruchomości objętych dekretem z dnia 26 października
1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy stosuje się
odpowiednio art. 63 ust. 1, z tym że w odniesieniu do gruntów objętych tym
dekretem przedmiotem postępowania regulacyjnego jest ustanowienie użytkowania wieczystego.
4. Regulacja nie może naruszać:
1) przepisów ustawy z dnia 3 stycznia 1946 r. o przejęciu na własność Państwa
podstawowych gałęzi gospodarki narodowej (Dz. U. poz. 17, 389 i 394, z
1958 r. poz. 224 oraz z 1969 r. poz. 95);
2) (uchylony)
3) praw nabytych przez niepaństwowe osoby trzecie, w szczególności przez inne
kościoły i związki wyznaniowe oraz rolników indywidualnych.

Ustawa o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej art. 61

DODAJ