Art. 60. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowy sposób i tryb organizowania prac interwencyjnych i robót publicznych,
jednorazowej refundacji kosztów z tytułu opłaconych składek na ubezpieczenia
społeczne poniesionych w związku z zatrudnieniem skierowanego bezrobotnego,
treść wniosku o organizowanie robót publicznych, prac interwencyjnych oraz tryb
i warunki zawieranych umów z uprawnionymi pracodawcami, mając na uwadze
prawidłowość wydatkowania środków z Funduszu Pracy, a także konieczność
zapewnienia zgodności udzielania pomocy z warunkami dopuszczalności pomocy de minimis.

Art. 60a. 1. Starosta może, na podstawie zawartej umowy, przyznać pracodawcy
lub przedsiębiorcy środki Funduszu Pracy, zwane dalej „grantem”, na utworzenie
stanowiska pracy w formie telepracy w rozumieniu art. 675 ustawy z dnia 26 czerwca
1974 r. – Kodeks pracy dla skierowanego bezrobotnego rodzica powracającego na rynek pracy, posiadającego co najmniej jedno dziecko w wieku do 6 lat, lub
bezrobotnego sprawującego opiekę nad osobą zależną, który w okresie 3 lat przed
rejestracją w urzędzie pracy jako bezrobotny zrezygnował z zatrudnienia lub innej
pracy zarobkowej z uwagi na konieczność wychowywania dziecka lub sprawowania
opieki nad osobą zależną.
2. Grant nie może zostać przyznany na utworzenie stanowiska pracy dla
bezrobotnego:
1) małżonka pracodawcy lub przedsiębiorcy;
2) rodzica pracodawcy lub przedsiębiorcy;
3) rodzeństwa pracodawcy lub przedsiębiorcy;
4) dziecka własnego lub przysposobionego: pracodawcy lub przedsiębiorcy,
małżonka pracodawcy lub przedsiębiorcy, rodzeństwa pracodawcy lub
przedsiębiorcy.
3. Grant przysługuje w kwocie określonej w umowie zawartej ze starostą, nie
wyższej jednak niż 6-krotność minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego
w dniu zawarcia umowy, za każdego skierowanego bezrobotnego.
4. Pracodawca lub przedsiębiorca są obowiązani, stosownie do zawartej umowy,
do utrzymania zatrudnienia skierowanego bezrobotnego przez okres 12 miesięcy
w pełnym wymiarze czasu pracy lub przez okres 18 miesięcy w połowie wymiaru czasu pracy.
5. Niewywiązanie się z warunku, o którym mowa w ust. 4, lub wykorzystanie
grantu niezgodnie z umową, lub jego niewykorzystanie powoduje obowiązek zwrotu
grantu wraz z odsetkami ustawowymi naliczonymi od dnia otrzymania grantu,
w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania starosty.
6. Zwrot grantu następuje:
1) w kwocie proporcjonalnej do okresu, w którym warunek określony w ust. 4 nie
został spełniony, wraz z odsetkami ustawowymi naliczonymi od dnia otrzymania
grantu – w przypadku niewywiązania się z tego warunku;
2) w całości wraz z odsetkami ustawowymi naliczonymi od dnia otrzymania grantu
– w przypadku wykorzystania grantu niezgodnie z umową lub jego niewykorzystania.
7. W przypadku rozwiązania umowy o pracę przez skierowanego bezrobotnego,
rozwiązania z nim umowy o pracę na podstawie art. 52 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy lub wygaśnięcia stosunku pracy skierowanego bezrobotnego
przed upływem okresu odpowiednio 12 lub 18 miesięcy, o którym mowa w ust. 4,
starosta kieruje na zwolnione stanowisko pracy innego bezrobotnego.
8. W przypadku odmowy przyjęcia skierowanego bezrobotnego na zwolnione
stanowisko pracy pracodawca lub przedsiębiorca zwraca grant w kwocie określonej
w ust. 6 pkt 1. W przypadku braku możliwości skierowania odpowiedniego
bezrobotnego przez urząd pracy na zwolnione stanowisko pracy pracodawca lub
przedsiębiorca nie zwraca grantu za okres zatrudniania skierowanego bezrobotnego.
9. Grant jest udzielany zgodnie z warunkami dopuszczalności pomocy de minimis.

Art. 60aa. 1. Starosta może, na podstawie zawartej umowy, przyznać
pracodawcy lub przedsiębiorcy grant, o którym mowa w art. 60a ust. 1, za zatrudnienie
skierowanego bezrobotnego opiekuna osoby niepełnosprawnej.
2. Grant przysługuje w kwocie określonej w umowie zawartej ze starostą, nie
wyższej jednak niż 12-krotność minimalnego wynagrodzenia za pracę
obowiązującego w dniu zawarcia umowy, za każdego skierowanego bezrobotnego
opiekuna osoby niepełnosprawnej.
3. Przepisy art. 60a ust. 2 i 4–9 stosuje się odpowiednio.

Art. 60b. 1. Starosta może, na podstawie zawartej umowy, przyznać pracodawcy
świadczenie aktywizacyjne za zatrudnienie w pełnym wymiarze czasu pracy
skierowanego bezrobotnego rodzica powracającego na rynek pracy po przerwie
związanej z wychowywaniem dziecka lub bezrobotnego sprawującego opiekę nad
osobą zależną, który w okresie 3 lat przed rejestracją w urzędzie pracy jako
bezrobotny zrezygnował z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej z uwagi na
konieczność wychowywania dziecka lub sprawowania opieki nad osobą zależną.
2. Świadczenie aktywizacyjne przysługuje przez okres:
1) 12 miesięcy w wysokości połowy minimalnego wynagrodzenia za pracę
miesięcznie za każdego skierowanego bezrobotnego albo
2) 18 miesięcy w wysokości jednej trzeciej minimalnego wynagrodzenia za pracę
miesięcznie za każdego skierowanego bezrobotnego.
3. Pracodawca jest obowiązany do dalszego zatrudniania skierowanego
bezrobotnego po upływie okresu przysługiwania świadczenia aktywizacyjnego,
odpowiednio przez okres 6 miesięcy w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 1, oraz
9 miesięcy w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2.
4. W przypadku rozwiązania przez pracodawcę umowy o pracę w trakcie
przysługiwania świadczenia aktywizacyjnego lub niewywiązania się z warunku
utrzymania osoby w zatrudnieniu przez okres odpowiednio 6 lub 9 miesięcy
przypadających po ustaniu prawa do tego świadczenia pracodawca jest obowiązany
do zwrotu wszystkich otrzymanych świadczeń aktywizacyjnych wraz z odsetkami
ustawowymi naliczonymi od całości kwoty otrzymanych świadczeń aktywizacyjnych
od dnia wypłaty pierwszego świadczenia, w terminie 30 dni od dnia doręczenia
wezwania starosty.
5. W przypadku utrzymania zatrudnienia skierowanego bezrobotnego przez
okres uzyskiwania świadczenia aktywizacyjnego oraz przez co najmniej połowę
okresu wymaganego utrzymania zatrudnienia po upływie prawa do świadczenia
pracodawca jest obowiązany do zwrotu 50% łącznej kwoty, o której mowa w ust. 4,
w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania starosty.
6. W przypadku rozwiązania umowy o pracę przez skierowanego bezrobotnego,
rozwiązania z nim umowy o pracę na podstawie art. 52 ustawy z dnia 26 czerwca
1974 r. – Kodeks pracy lub wygaśnięcia stosunku pracy skierowanego bezrobotnego
w trakcie przysługiwania świadczenia aktywizacyjnego albo przed upływem okresu
odpowiednio 6 lub 9 miesięcy, o którym mowa w ust. 4, starosta kieruje na zwolnione
stanowisko pracy innego bezrobotnego.
7. W przypadku odmowy przyjęcia skierowanego bezrobotnego na zwolnione
stanowisko pracy pracodawca jest obowiązany do zwrotu wszystkich otrzymanych
świadczeń aktywizacyjnych wraz z odsetkami ustawowymi naliczonymi od całości
kwoty otrzymanych świadczeń aktywizacyjnych od dnia wypłaty pierwszego
świadczenia, w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania starosty. W przypadku
braku możliwości skierowania odpowiedniego bezrobotnego przez urząd pracy na
zwolnione stanowisko pracy pracodawca nie zwraca uzyskanych środków za okres
zatrudniania skierowanego bezrobotnego.
8. Świadczenie aktywizacyjne nie przysługuje w przypadku uzyskania przez
pracodawcę prawa do pożyczki z Funduszu Pracy na utworzenie miejsca pracy dla
osoby, która miałaby być objęta świadczeniem aktywizacyjnym.
9. Świadczenie aktywizacyjne jest udzielane zgodnie z warunkami
dopuszczalności pomocy de minimis.

Art. 60c. 1. Starosta może, na podstawie zawartej umowy, refundować
pracodawcy koszty poniesione na składki na ubezpieczenia społeczne należne od
pracodawcy za skierowanych do pracy bezrobotnych do 30 roku życia, którzy
podejmują zatrudnienie po raz pierwszy w życiu.
2. Refundacja kosztów poniesionych na składki na ubezpieczenia społeczne
przysługuje przez okres do 12 miesięcy w kwocie określonej w umowie, nie wyższej
jednak niż połowa minimalnego wynagrodzenia za pracę miesięcznie obowiązującego
w dniu zawarcia umowy, za każdego zatrudnionego bezrobotnego.
3. Pracodawca jest obowiązany do dalszego zatrudniania skierowanego
bezrobotnego przez okres 6 miesięcy po zakończeniu okresu refundacji kosztów
poniesionych na składki na ubezpieczenia społeczne.
4. W przypadku rozwiązania przez pracodawcę umowy o pracę w trakcie
przysługiwania refundacji kosztów poniesionych na składki na ubezpieczenia
społeczne lub niewywiązania się z warunku utrzymania osoby w zatrudnieniu przez
okres 6 miesięcy przypadających po ustaniu refundacji pracodawca jest obowiązany
do zwrotu wszystkich otrzymanych środków wraz z odsetkami ustawowymi
naliczonymi od całości kwoty otrzymanych środków od dnia wypłaty pierwszej
refundacji, w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania starosty.
5. W przypadku utrzymania zatrudnienia skierowanego bezrobotnego przez
okres uzyskiwania refundacji kosztów poniesionych na składki na ubezpieczenia
społeczne oraz przez co najmniej 3 miesiące po upływie okresu refundacji pracodawca
jest obowiązany do zwrotu 50% łącznej kwoty, o której mowa w ust. 4.
6. W przypadku rozwiązania umowy o pracę przez skierowanego bezrobotnego,
rozwiązania z nim umowy o pracę na podstawie art. 52 ustawy z dnia 26 czerwca
1974 r. – Kodeks pracy lub wygaśnięcia stosunku pracy skierowanego bezrobotnego
w trakcie okresu objętego refundacją albo przed upływem okresu 6 miesięcy, o którym
mowa w ust. 3, starosta kieruje na zwolnione stanowisko pracy innego bezrobotnego.
7. W przypadku odmowy przyjęcia skierowanego bezrobotnego na zwolnione
stanowisko pracy pracodawca jest obowiązany do zwrotu wszystkich otrzymanych
środków wraz z odsetkami ustawowymi naliczonymi od całości kwoty otrzymanych
środków od dnia wypłaty pierwszej refundacji kosztów poniesionych na składki na ubezpieczenia społeczne, w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania starosty.
W przypadku braku możliwości skierowania odpowiedniego bezrobotnego przez
urząd pracy na zwolnione stanowisko pracy pracodawca nie zwraca otrzymanych
środków za okres zatrudniania skierowanego bezrobotnego.
8. Refundacja kosztów składek na ubezpieczenia społeczne jest udzielana
zgodnie z warunkami dopuszczalności pomocy de minimis.

Art. 60d. 1. Starosta może, na podstawie zawartej umowy, przyznać pracodawcy
lub przedsiębiorcy dofinansowanie wynagrodzenia za zatrudnienie skierowanego
bezrobotnego, który ukończył 50 rok życia.
2. Dofinansowanie wynagrodzenia przysługuje przez okres:
1) 12 miesięcy – w przypadku zatrudnienia bezrobotnego, który ukończył 50 lat,
a nie ukończył 60 lat lub
2) 24 miesięcy – w przypadku zatrudnienia bezrobotnego, który ukończył 60 lat.
3. Dofinansowanie wynagrodzenia przysługuje w kwocie określonej w umowie,
nie wyższej jednak niż połowa minimalnego wynagrodzenia za pracę miesięcznie
obowiązującego w dniu zawarcia umowy, za każdego zatrudnionego bezrobotnego.
4. Pracodawca lub przedsiębiorca są obowiązani do dalszego zatrudniania
skierowanego bezrobotnego po upływie okresu przysługiwania dofinansowania
wynagrodzenia, odpowiednio przez okres 6 miesięcy w przypadku, o którym mowa
w ust. 2 pkt 1, oraz 12 miesięcy w przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2.
5. W przypadku niewywiązania się z warunku, o którym mowa w ust. 4, oraz
nieutrzymania zatrudnienia w okresie przysługiwania dofinansowania wynagrodzenia
pracodawca lub przedsiębiorca są obowiązani do zwrotu wszystkich otrzymanych
środków wraz z odsetkami ustawowymi naliczonymi od całości kwoty otrzymanych
środków od dnia wypłaty pierwszego dofinansowania wynagrodzenia, w terminie
30 dni od dnia doręczenia wezwania starosty.
6. W przypadku utrzymania zatrudnienia skierowanego bezrobotnego przez
okres przysługiwania dofinansowania wynagrodzenia oraz przez co najmniej połowę
okresu, o którym mowa w ust. 4, pracodawca lub przedsiębiorca są obowiązani do
zwrotu 50% łącznej kwoty, o której mowa w ust. 5, w terminie 30 dni od dnia
doręczenia wezwania starosty.
7. W przypadku rozwiązania umowy o pracę przez skierowanego bezrobotnego,
rozwiązania z nim umowy o pracę na podstawie art. 52 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy lub wygaśnięcia stosunku pracy skierowanego bezrobotnego
w trakcie okresu objętego dofinansowaniem albo przed upływem okresu odpowiednio
6 lub 12 miesięcy, o którym mowa w ust. 4, starosta kieruje na zwolnione stanowisko
pracy innego bezrobotnego.
8. W przypadku braku odpowiedniego bezrobotnego w sytuacji określonej w ust.
7 pracodawca lub przedsiębiorca nie zwracają uzyskanego dofinansowania
wynagrodzenia za okres zatrudniania skierowanego bezrobotnego.
9. Dofinansowanie wynagrodzenia jest udzielane zgodnie z warunkami
dopuszczalności pomocy de minimis.

Ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy art. 60

Poprzedni

Art. 59. 1. Starosta może skierować bezrobotnych, o których mowa w art. 49 pkt 3, do wykonywania pracy w ramach prac interwencyjnych przez okres do 24 miesięcy oraz dokonywać refundacji poniesionych...

Nastepny

Art. 61. 1. Bezrobotnym, o których mowa w art. 49 pkt 5, starosta może, po udokumentowaniu poniesionych kosztów, refundować koszty opieki nad dzieckiem lub dziećmi do lat 7 w wysokości uzgodnionej, ...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy
  • Wejscie w życie 1 czerwca 2004
  • Ost. zmiana ustawy 1 grudnia 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 07 12 2020
Komentarze

Wyszukiwarka