Art. 5. 1. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) statek – urządzenie pływające o napędzie mechanicznym lub bez napędu
mechanicznego, w tym również prom, wodolot i poduszkowiec, przeznaczone
lub używane na śródlądowych drogach wodnych do:
a) przewozu osób lub rzeczy,
b) pchania lub holowania,
c) inspekcji, nadzoru nad bezpieczeństwem ruchu żeglugowego lub szkolenia,
d) ratowania życia lub mienia,
e) połowu ryb,
f) wykonywania prac technicznych, utrzymania szlaków żeglugowych lub
eksploatacji złóż kruszyw,
g) uprawiania sportu lub rekreacji,
h) celów mieszkalnych, biurowych, gastronomicznych, hotelowych lub
warsztatowych, a także jako przystanie pływające, doki lub zakłady
kąpielowe;
1a) statek przeznaczony lub używany wyłącznie do uprawiania sportu lub rekreacji
– jacht rekreacyjny lub jacht komercyjny oraz jednostkę pływającą używaną do
amatorskiego połowu ryb;
1b) jacht rekreacyjny – statek przeznaczony lub używany wyłącznie do uprawiania
sportu lub rekreacji, inny niż jacht komercyjny;
1c) jacht komercyjny – statek przeznaczony lub używany wyłącznie do uprawiania
sportu lub rekreacji, w ramach prowadzenia działalności polegającej na:
a) odpłatnym przewozie osób,
b) odpłatnym wykonywaniu rejsów szkoleniowych,
c) odpłatnym udostępnianiu statku w celach amatorskiego połowu ryb
w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie
śródlądowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 2168),
d) odpłatnym udostępnianiu statku obsadzonego załogą,
e) każdym innym odpłatnym wykorzystaniu lub udostępnianiu statku
– o ile w ramach tej działalności nie jest używany do przewozu więcej niż
12 pasażerów;
1d) jednostka pływająca używana do amatorskiego połowu ryb – statek używany do
amatorskiego połowu ryb w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 18 kwietnia
1985 r. o rybactwie śródlądowym;
2) armator – właściciela statku lub osobę, która uzyskała od właściciela tytuł
prawny do władania statkiem we własnym imieniu;
3) port lub przystań – akwen i grunt oraz związaną z nimi infrastrukturę, znajdującą
się w granicach portu lub przystani;
4) port macierzysty – port, który armator wskazał jako miejsce stałego postoju statku;
5) szlak żeglowny – pas wody przeznaczony do żeglugi;
6) głębokość tranzytowa – najmniejszą głębokość szlaku żeglownego określonego
odcinka drogi wodnej;
7) wypadek żeglugowy – zdarzenie związane z ruchem lub postojem statku,
w wyniku którego nastąpiło uszkodzenie ciała powodujące rozstrój zdrowia lub
śmierć człowieka, uszkodzenie mienia znacznej wartości albo poważną awarię
w rozumieniu przepisów Prawa ochrony środowiska;
8) państwo członkowskie – państwo członkowskie Unii Europejskiej, państwo
członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronę
umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederację Szwajcarską;
9) państwo trzecie – państwo niebędące państwem członkowskim;
10) dokument bezpieczeństwa statku – unijne świadectwo zdolności żeglugowej,
tymczasowe unijne świadectwo zdolności żeglugowej, świadectwo zdolności
żeglugowej i uproszczone świadectwo zdolności żeglugowej;
11) dokument dopuszczający statek do żeglugi – dokument bezpieczeństwa statku
albo inny dokument wydany przez właściwy organ państwa członkowskiego albo
państwa trzeciego, potwierdzający dopuszczenie statku do żeglugi po wodach
śródlądowych tego państwa;
12) usługi informacji rzecznej (RIS) – zharmonizowane usługi informacyjne
wspierające zarządzanie ruchem i transportem w żegludze śródlądowej;
13) użytkownik RIS – podmiot korzystający z usług informacji rzecznej (RIS);
14) tradycyjna jednostka pływająca – statek, wykorzystywany w szczególności do
celów pokazowych, którego wiek, charakterystyka techniczna, konstrukcja lub
unikalność ma znaczenie dla zachowania zasad tradycyjnego żeglarstwa lub
tradycyjnych technik żeglugi śródlądowej lub ma istotne znaczenie dla danego
okresu historycznego, a także replika tradycyjnej jednostki pływającej;
15) replika tradycyjnej jednostki pływającej – statek zbudowany w większości
z materiałów oryginalnych dla tradycyjnej jednostki pływającej z zastosowaniem
sposobu konstrukcji zgodnego z planami lub wzorami dla tradycyjnej jednostki pływającej.
2. Statkiem o napędzie mechanicznym jest statek posiadający mechaniczne
urządzenia napędowe, niezależnie od sposobu ich zamocowania.
3. Statkiem polskim jest statek, który stanowi własność:
1) Skarbu Państwa;
2) osoby prawnej mającej siedzibę w Rzeczypospolitej Polskiej;
3) obywatela polskiego zamieszkałego w Rzeczypospolitej Polskiej.

Ustawa o żegludze śródlądowej art. 5

DODAJ