Art. 4. 1. Przepisów ustawy, z wyjątkiem przepisów dotyczących
bezpieczeństwa ruchu, sygnalizacji i łączności oraz oznakowania dróg wodnych, nie
stosuje się do statków Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, Policji, Straży
Granicznej i Państwowej Straży Pożarnej oraz statków morskich przebywających na
śródlądowych drogach wodnych.
2. Przepisy ustawy dotyczące unijnego świadectwa zdolności żeglugowej stosuje
się także do statków morskich spełniających warunki, o których mowa
w art. 30 ust. 1 pkt 1–5, przebywających na śródlądowych drogach wodnych, z wyjątkiem statków:
1) posiadających świadectwo zgodności z przepisami Międzynarodowej konwencji
o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, sporządzonej w Londynie dnia
1 listopada 1974 r. (Dz. U. z 1984 r. poz. 318 i 319, z 1986 r. poz. 177, z 2005 r.
poz. 1016, z 2008 r. poz. 1173 oraz z 2017 r. poz. 142) wraz z Protokołem
z 1978 r. dotyczącym Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na
morzu, 1974, sporządzonym w Londynie dnia 17 lutego 1978 r. (Dz. U. z 1984 r.
poz. 320 i 321) i z Protokołem z 1988 r. dotyczącym Międzynarodowej
konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974, sporządzonym w Londynie
dnia 11 listopada 1988 r. (Dz. U. z 2008 r. poz. 1173 i 1174), zwanej dalej „konwencją SOLAS”, lub równoważne świadectwo, świadectwo zgodności
z przepisami Międzynarodowej konwencji o liniach ładunkowych, sporządzonej
w Londynie dnia 5 kwietnia 1966 r. (Dz. U. z 1969 r. poz. 282) wraz z
Protokołem z 1988 r. dotyczącym Międzynarodowej konwencji o liniach
ładunkowych, 1966, sporządzonym w Londynie dnia 11 listopada 1988 r.
(Dz. U. z 2009 r. poz. 372), zwanej dalej „konwencją o liniach ładunkowych”,
lub równoważne świadectwo oraz międzynarodowy certyfikat o zapobieganiu
zanieczyszczaniu olejami (IOPP) potwierdzający zgodność z przepisami
Międzynarodowej konwencji o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez
statki, sporządzonej w Londynie dnia 2 listopada 1973 r., wraz z Protokołem
z 1978 r. dotyczącym tej konwencji, sporządzonym w Londynie dnia 17 lutego
1978 r. (Dz. U. z 1987 r. poz. 101 i 102, z 2016 r. poz. 1979, z 2017 r. poz. 1449
oraz z 2018 r. poz. 1714 i 1970) oraz Protokołem z 1997 r. uzupełniającym
Międzynarodową konwencję o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez
statki, 1973, zmodyfikowanym przynależnym do niej Protokołem z 1978 r.,
sporządzonym w Londynie dnia 26 września 1997 r. (Dz. U. z 2005 r. poz. 1679
i 1680), zwanej dalej „konwencją MARPOL”;
2) nieobjętych konwencją SOLAS, konwencją o liniach ładunkowych lub
konwencją MARPOL:
a) w przypadku statków morskich – posiadających świadectwa i znaki wolnej
burty wymagane przez przepisy ich państw bandery,
b) w przypadku statków pasażerskich – posiadających certyfikat
bezpieczeństwa statku pasażerskiego wydany zgodnie z dyrektywą
Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/45/WE z dnia 6 maja 2009 r.
w sprawie reguł i norm bezpieczeństwa statków pasażerskich (Dz. Urz.
UE L 163 z 25.06.2009, str. 1, z późn. zm.), lub
c) w przypadku statków używanych do uprawiania sportu lub rekreacji –
posiadających świadectwo kraju, pod którego banderą pływa dana
jednostka, potwierdzające odpowiedni poziom bezpieczeństwa.

Ustawa o żegludze śródlądowej art. 4

Poprzedni

Art. 3. 1. W sprawach nieuregulowanych w niniejszej ustawie stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące umowy przewozu oraz przepisy Prawa przewozowego. 2. Ustawa nie narusza przepisów Prawa o...

Nastepny

Art. 5. 1. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) statek – urządzenie pływające o napędzie mechanicznym lub bez napędu mechanicznego, w tym również prom, wodolot i poduszkowiec, przeznaczone lub ...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej
  • Wejscie w życie 25 kwietnia 2001
  • Ost. zmiana ustawy 29 luty 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 20 02 2021
Komentarze

Wyszukiwarka