Art. 5. 1. Ustalenia całkowitej niezdolności do pracy dokonuje lekarz
orzecznik Zakładu, zwany dalej „lekarzem orzecznikiem”, na zasadach i w trybie
określonych w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 53, 252, 568 i 1222), zwanej
dalej „ustawą o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych”.
2. Ustalając całkowitą niezdolność do pracy, lekarz orzecznik, za zgodą osoby
ubiegającej się o rentę socjalną lub jej przedstawiciela ustawowego, zgłoszoną nie
później niż w trakcie badania tej osoby, ustala niezdolność tej osoby do
samodzielnej egzystencji, na zasadach i w trybie określonym ustawą o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, w celu uzyskania świadczenia, o którym mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 31 lipca 2019 r. o świadczeniu uzupełniającym dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji (Dz. U. poz. 1622 i 2473 oraz z 2020 r. poz. 252).

Ustawa o rencie socjalnej art. 5

Poprzedni

Art. 4. 1. Renta socjalna przysługuje osobie pełnoletniej całkowicie niezdolnej do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało: 1) przed ukończeniem 18. roku życia; 2) w trakcie ...

Nastepny

Art. 6. 1. Renta socjalna wynosi 100% kwoty najniższej renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy ustalonej i podwyższonej zgodnie z ustawą o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społec...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (1) IV U 53/19 Wyrok SO w Zielonej Górze z 25 czerwca 2020 r. w sprawie o prawo do renty rodzinnej i o przyznanie prawa do renty socjalnej.

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej
  • Wejscie w życie 1 października 2003
  • Ost. zmiana ustawy 1 stycznia 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 25 01 2021
Komentarze

Wyszukiwarka