Art. 4. 1. Renta socjalna przysługuje osobie pełnoletniej całkowicie
niezdolnej do pracy z powodu naruszenia sprawności organizmu, które powstało:
1) przed ukończeniem 18. roku życia;
2) w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej – przed ukończeniem 25. roku życia;
3) w trakcie kształcenia w szkole doktorskiej, studiów doktoranckich lub
aspirantury naukowej.
2. Osobie, która spełnia warunki określone w ust. 1, przysługuje:
1) renta socjalna stała – jeżeli całkowita niezdolność do pracy jest trwała;
2) renta socjalna okresowa – jeżeli całkowita niezdolność do pracy jest okresowa.
3. Renta socjalna okresowa przysługuje przez okres wskazany w decyzji
jednostki organizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, zwanego dalej „Zakładem”.

Ustawa o rencie socjalnej art. 4

Poprzedni

Art. 3. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) renta rodzinna – rentę rodzinną oraz uposażenie rodzinne przyznane na podstawie odrębnych przepisów; 2) organ emerytalno-rentowy – organ wypłacający...

Nastepny

Art. 5. 1. Ustalenia całkowitej niezdolności do pracy dokonuje lekarz orzecznik Zakładu, zwany dalej „lekarzem orzecznikiem”, na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o...

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej
  • Wejscie w życie 1 października 2003
  • Ost. zmiana ustawy 1 stycznia 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 25 01 2021
Komentarze

Wyszukiwarka