Art. 59. 1. Funkcjonariusz może być skierowany do komisji lekarskiej właściwej
Agencji:
1) z urzędu lub na jego wniosek – w celu określenia stanu zdrowia oraz ustalenia
zdolności fizycznej i psychicznej do służby, jak również związku
poszczególnych chorób ze służbą;
2) z urzędu – w celu sprawdzenia prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności
do służby z powodu choroby lub prawidłowości wykorzystania zwolnienia
lekarskiego.
1a. Funkcjonariusz jest obowiązany poddać się badaniom zleconym przez
komisję lekarską, w tym również badaniom specjalistycznym, psychologicznym
i dodatkowym.
1b. W przypadku gdy przeprowadzone badania i zgromadzona dokumentacja nie
pozwalają na wydanie orzeczenia, funkcjonariusz może zostać skierowany na
obserwację w podmiocie leczniczym, jeżeli wyraża na to zgodę.
2. Funkcjonariusz może być również poddany badaniom psychofizjologicznym.
O skierowaniu funkcjonariusza na te badania decyduje Szef Agencji.

Art. 59a. 1. Komisje lekarskie, o których mowa w art. 59, są również właściwe
w sprawach:
1) ustalenia stopnia uszczerbku na zdrowiu funkcjonariusza doznanego wskutek
wypadku pozostającego w związku z pełnieniem służby lub choroby
pozostającej w związku ze szczególnymi warunkami lub właściwościami służby,
a także związku śmierci funkcjonariusza z wypadkiem lub chorobą pozostającą
w związku ze szczególnymi warunkami lub właściwościami służby;
2) uznania funkcjonariusza, funkcjonariusza zwolnionego ze służby, emeryta
i rencisty policyjnego za inwalidę oraz uznania go za niezdolnego do
samodzielnej egzystencji, a także związku śmierci funkcjonariusza,
funkcjonariusza zwolnionego ze służby, emeryta i rencisty policyjnego ze
służbą;
3) kontroli prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności do służby z powodu
choroby lub prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego.
2. Komisja lekarska może skierować funkcjonariusza na badanie specjalistyczne,
psychologiczne oraz zlecić wykonanie badań dodatkowych w wyznaczonym terminie.
3. W przypadku gdy przeprowadzone badania i zgromadzona dokumentacja nie
pozwalają na wydanie orzeczenia, a z aktualnej wiedzy medycznej wynika, że do
wydania orzeczenia niezbędna jest obserwacja w podmiocie leczniczym, komisja
lekarska może skierować funkcjonariusza na taką obserwację. Obserwacja
w podmiocie leczniczym może nastąpić po wyrażeniu zgody przez funkcjonariusza.
4. Od orzeczenia komisji lekarskiej przysługuje odwołanie do komisji lekarskiej
wyższego stopnia w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia.
5. W przypadku orzeczenia niezdolności do służby komisja lekarska orzeka
również o grupie inwalidzkiej w rozumieniu przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego
Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby
Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby
Więziennej oraz ich rodzin.
6. Kontrola prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności do służby
z powodu choroby polega na sprawdzeniu prawidłowości ustalenia okresu zwolnienia
od zajęć służbowych z powodu przebywania na zwolnieniu lekarskim.
7. W przypadku ustalenia wcześniejszej daty ustania przyczyny będącej
podstawą zwolnienia od zajęć służbowych niż orzeczona w zaświadczeniu lekarskim,
zaświadczenie to traci ważność za okres od tej daty, jednak nie wcześniej niż od dnia
badania lekarskiego przeprowadzonego przez komisję lekarską.
8. W przypadku gdy funkcjonariusz nie poddaje się badaniom lekarskim lub
uniemożliwia ich przeprowadzenie lub nie dostarcza wyników badań lekarskich mimo
wezwania komisji lekarskiej, zaświadczenie lekarskie traci ważność od dnia
następującego po terminie wskazanym w wezwaniu.
9. W przypadkach, o których mowa w ust. 7 i 8, komisja lekarska orzeka
o zdolności funkcjonariusza do służby i informuje o tym lekarza wystawiającego
zaświadczenie lekarskie.
10. Kontrola prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego polega na
ustaleniu, czy funkcjonariusz w okresie orzeczonego zwolnienia od zajęć służbowych,
w tym w razie konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem lub innym
chorym członkiem rodziny lub zwolnienia w wyniku decyzji wydanej przez właściwy
organ albo uprawniony podmiot na podstawie przepisów o zwalczaniu chorób
zakaźnych albo o zwalczaniu gruźlicy, nie wykonuje pracy zarobkowej lub nie
wykorzystuje zwolnienia lekarskiego w inny sposób niezgodny z jego celem.
11. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości wykorzystania zwolnienia
lekarskiego komisja lekarska niezwłocznie zawiadamia przełożonego funkcjonariusza
o dokonanym ustaleniu.
12. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) właściwość i tryb postępowania komisji lekarskich w sprawach, o których mowa
w ust. 1;
2) tryb kierowania do komisji lekarskich oraz podmioty właściwe w tych sprawach;
3) szczegółowy sposób orzekania w sprawach, o których mowa w ust. 1, w tym
niezbędną dokumentację medyczną i inne dokumenty mogące stanowić
podstawę orzeczenia;
4) wzory orzeczeń komisji lekarskich w tych sprawach.
13. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 12, należy w szczególności
uwzględnić potrzebę zapewnienia sprawności postępowania oraz przejrzystości
stosowanych kryteriów oceny stanu zdrowia funkcjonariusza, jak również jednolitości
sposobu orzekania o stanie zdrowia funkcjonariusza.

Ustawa o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu art. 59

DODAJ