Art. 50. 1. Wykonując w polskich obszarach morskich zadania, o których mowa
w art. 42 ust. 2 pkt 1–6, 9 i 28:
1) inspekcja morska ma prawo:
a) kontrolowania, czy statki są uprawnione do działalności, którą wykonują,
oraz czy posiadają wymagane pozwolenie,
b) kontrolowania, czy żegluga lub inna działalność jest wykonywana zgodnie
z przepisami prawa polskiego i umowami międzynarodowymi,
c) wykrywania zanieczyszczeń środowiska morskiego powodowanych
działalnością na morzu i ich sprawców,
d) kontrolowania, czy statki spełniają wymagania w zakresie ochrony żeglugi
morskiej,
e) kontrolowania, czy przewoźnik, operator terminalu lub sprzedawca biletów,
w rozumieniu rozporządzenia nr 1177/2010, wypełniają obowiązki
określone w rozporządzeniu nr 1177/2010;
2) inspekcja bandery ma prawo kontrolowania statków o polskiej przynależności
w zakresie wymagań określonych w przepisach prawa polskiego, przepisach
prawa Unii Europejskiej oraz w ratyfikowanych umowach międzynarodowych
dotyczących:
a) budowy statków, stałych urządzeń i ich wyposażenia,
b) składu i kwalifikacji załóg,
c) ochrony środowiska,
d) bezpieczeństwa i higieny pracy oraz warunków sanitarno-bytowych,
e) ochrony żeglugi morskiej;
3) inspekcja portu ma prawo kontrolowania statków obcej przynależności
zawijających do polskich portów w zakresie wymagań określonych w umowach
międzynarodowych i przepisach prawa Unii Europejskiej dotyczących:
a) bezpieczeństwa żeglugi,
b) składu i kwalifikacji załóg,
c) ochrony środowiska,
d) bezpieczeństwa i higieny pracy oraz warunków sanitarno-bytowych,
e) ochrony żeglugi morskiej.
2. Kontroli, o której mowa w ust. 1 pkt 2, nie podlegają jednostki pływające
Marynarki Wojennej, Straży Granicznej i Policji.
3. Kontroli, o której mowa w ust. 1 pkt 3, nie podlegają:
1) okręty wojenne i jednostki pomocnicze;
2) statki rybackie;
3) statki drewniane o prostej konstrukcji;
4) statki specjalnej służby państwowej nieużywane do celów handlowych oraz
5) statki rekreacyjne lub sportowe nieużywane do celów handlowych.
4. Określone w ust. 1 pkt 1 uprawnienia inspekcja morska może realizować we
współdziałaniu ze Strażą Graniczną, przy użyciu jej sił i środków, a w razie
konieczności także w porozumieniu z Marynarką Wojenną.
5. W przypadku nieobecności inspektora inspekcji morskiej na pokładzie
jednostki pływającej Straży Granicznej, Straż Graniczna może samodzielnie
realizować uprawnienia określone w ust. 1 pkt 1 w imieniu terenowego organu
administracji morskiej.
6. Przekazanie Straży Granicznej środków posiadanych przez urzędy morskie do
realizacji uprawnień określonych w ust. 1 pkt 1 nastąpi w drodze porozumienia
ministrów właściwych do spraw gospodarki morskiej i spraw wewnętrznych.
7. W przypadkach, o których mowa w ust. 5, uprawnienia inspektora inspekcji
morskiej, określone w art. 51 ust. 1 i art. 52 ust. 1, przysługują odpowiednio
dowódcom jednostek pływających Straży Granicznej.

Art. 50a. 1. W ramach nadzoru przeciwpożarowego, o którym mowa w art. 42
ust. 2 pkt 9, dyrektorzy urzędów morskich, mając na względzie znaczenie portu dla
gospodarki narodowej:
1) wydają, w drodze zarządzenia, przepisy z zakresu ochrony przeciwpożarowej,
w tym dotyczące:
a) zapobiegania powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożaru,
b) bezpieczeństwa ruchu i postoju statków przewożących substancje
niebezpieczne,
c) przeładunku określonych rodzajów substancji;
2) wykonują inspekcje instalacji przeciwpożarowych oraz sprzętu gaśniczego
będącego na wyposażeniu statków oraz innych obiektów pływających
znajdujących się na akwenach im podległych;
3) zatwierdzają, zgodnie z przepisami o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza
przez statki, plany zwalczania zagrożeń i zanieczyszczeń wód portowych;
4) uzgadniają:
a) instrukcje technologiczne,
b) instrukcje technologiczno-ruchowe,
c) instrukcje bezpiecznej obsługi statku,
d) regulaminy organizacyjne podmiotów wykonujących zadania związane
z ochroną przeciwpożarową w portach, w zakresie ochrony
przeciwpożarowej od strony wody.
2. W celu potwierdzenia właściwego stosowania planów, instrukcji
i regulaminów, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, dyrektorzy urzędów morskich
przeprowadzają inspekcje i kontrole obejmujące planowane i doraźne inspekcje i kontrole:
1) terenów i obiektów portowych;
2) statków;
3) przeładunków towarów niebezpiecznych;
4) podmiotów wykonujących zadania związane z ochroną przeciwpożarową
w portach.
3. Inspekcje i kontrole, o których mowa w ust. 2, na podstawie upoważnienia
dyrektora urzędu morskiego, przeprowadza inspektor ochrony przeciwpożarowej,
zwany dalej „inspektorem”.
4. Inspektorem może być osoba, która posiada kwalifikacje, doświadczenie oraz
wiedzę w zakresie ochrony przeciwpożarowej.
5. Inspektor jest uprawniony do wstępu do wszystkich obiektów
zlokalizowanych w porcie oraz na wszystkie statki znajdujące się w polskich
obszarach morskich, za okazaniem dokumentu identyfikacyjnego.
6. W ramach wykonywanych czynności służbowych inspektor jest uprawniony
do wydawania doraźnych poleceń w zakresie posiadanego upoważnienia podmiotom
poddanym kontroli lub inspekcji.
7. Z przeprowadzonych inspekcji i kontroli inspektor sporządza protokół
zawierający w szczególności opis stwierdzonego w wyniku kontroli lub inspekcji
stanu faktycznego, w tym ujawnionych nieprawidłowości, wraz z określeniem terminu
ich usunięcia.
8. Podmioty zarządzające portem, przystanią, terminalem lub stocznią w zakresie
ochrony przeciwpożarowej, oprócz pełnienia obowiązków wynikających z przepisów
o ochronie przeciwpożarowej, są obowiązane do:
1) sporządzania, zgodnie z przepisami o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza
przez statki, planów zwalczania zagrożeń i zanieczyszczeń wód portowych oraz,
w zależności od prowadzonej działalności, instrukcji technologicznych
i technologiczno-ruchowych oraz instrukcji bezpiecznej obsługi statku oraz ich
uzgadniania;
2) uzgadniania z właściwym terytorialnie dyrektorem urzędu morskiego
regulaminów organizacyjnych podmiotów wykonujących zadania związane z
ochroną przeciwpożarową w portach od strony wody, a w przypadku przystani
morskiej – uzgadniania sposobów i warunków ochrony przeciwpożarowej całej
przystani;
3) wykonywania poleceń inspektora, o którym mowa w ust. 3, wydawanych
doraźnie lub zawartych w protokole, o którym mowa w ust. 7;
4) informowania właściwego kapitana portu o każdej sytuacji wymagającej
interwencji służb ratowniczo-gaśniczych w zarządzanym obiekcie lub na
zarządzanym terenie znajdującym się w granicach administracyjnych portu.
9. Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze
rozporządzenia:
1) szczegółowy zakres nadzoru przeciwpożarowego sprawowanego przez organy
administracji morskiej,
2) szczegółowy sposób sprawowania nadzoru przeciwpożarowego, w tym tryb
przeprowadzania inspekcji i kontroli, o których mowa w ust. 2, oraz
szczegółowy zakres informacji zawartych w protokole, o którym mowa w ust. 7,
3) warunki współpracy organów administracji morskiej z podmiotami, które
uczestniczą w działaniach ratowniczo-gaśniczych w obrębie polskich obszarów
morskich oraz portów i przystani morskich,
4) szczegółowy zakres informacji niezbędnych do określenia w planach zwalczania
zagrożeń i zanieczyszczeń wód portowych oraz instrukcjach technologicznych
i technologiczno-ruchowych oraz instrukcjach bezpiecznej obsługi statku,
5) szczegółowy zakres informacji, o których mowa w ust. 8 pkt 4
– mając na względzie znaczenie portu dla gospodarki narodowej oraz konieczność
zapewnienia właściwego poziomu ochrony przeciwpożarowej w polskich obszarach
morskich oraz morskich portach i przystaniach.

Ustawa o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej art. 50

DODAJ