Art. 50. 1. Świadkowi, który nie jest pracownikiem jednostki kontrolowanej,
przysługuje zwrot utraconego zarobku, poniesionych przez niego kosztów podróży
i zakwaterowania oraz dieta na zasadach określonych w odrębnych przepisach
w sprawie diet i innych należności z tytułu podróży służbowych na obszarze kraju.
2. Biegłemu i specjaliście przysługuje wynagrodzenie oraz zwrot poniesionych
przez nich uzasadnionych i udokumentowanych wydatków. Wysokość wynagrodzenia
ustala się w umowie zawartej między dyrektorem właściwej jednostki kontrolnej
a biegłym lub specjalistą, uwzględniając czas i nakład pracy niezbędne do wydania
opinii, a także stopień złożoności problemu będącego jej przedmiotem.
3. Koszty, o których mowa w ust. 1 i 2, są pokrywane z budżetu Najwyższej Izby
Kontroli.
4. Przepisy ust. 1 i 3 stosuje się odpowiednio do osoby wezwanej do złożenia
wyjaśnień w trybie art. 40 ust. 1 i 7.

Ustawa o Najwyższej Izbie Kontroli art. 50

Poprzedni

Art. 49. 1. Jeżeli w toku kontroli konieczne jest zbadanie określonych zagadnień wymagających wiadomości specjalnych, dyrektor właściwej jednostki kontrolnej, z własnej inicjatywy lub na wniosek kon...

Nastepny

Art. 51. 1. Kontroler jest obowiązany niezwłocznie poinformować kierownika jednostki kontrolowanej lub kierownika jednostki nadrzędnej oraz właściwe organy lub jednostki organizacyjne o stwierdzeniu...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli
  • Wejscie w życie 16 sierpnia 1995
  • Ost. zmiana ustawy 12 września 2019
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 09 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka