Art. 4. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) infrastruktura kolejowa – elementy określone w załączniku nr 1 do ustawy;
1a) droga kolejowa – tor kolejowy albo tory kolejowe wraz z elementami
wymienionymi w pkt 2–12 załącznika nr 1 do ustawy, o ile są z nimi
funkcjonalnie połączone, niezależnie od tego, czy zarządza nimi ten sam podmiot;
1b) infrastruktura nieczynna – infrastruktura kolejowa, na której zarządca
infrastruktury nie dopuścił ruchu kolejowego;
1c) infrastruktura prywatna – infrastruktura kolejowa wykorzystywana wyłącznie
do realizacji własnych potrzeb jej właściciela lub jej zarządcy innych niż przewóz osób;
1d) kolej wąskotorowa – kolej, której tory mają szerokość mniejszą niż 1435 mm;
1e) pociąg – pojazd kolejowy albo skład pojazdów kolejowych, który spełnia
wymagania określone dla pociągu i któremu zarządca infrastruktury nadał
status pociągu;
1f) manewr – zamierzony ruch pojazdu kolejowego albo składu pojazdów
kolejowych oraz związane z nim czynności na drodze kolejowej, z wyjątkiem
wjazdu, wyjazdu i przejazdu pociągu;
2) linia kolejowa – wyznaczona przez zarządcę infrastruktury droga kolejowa
przystosowana do prowadzenia ruchu pociągów;
2a) linia kolejowa o znaczeniu państwowym – istniejąca lub projektowana linia
kolejowa, której budowa, utrzymanie i eksploatacja uzasadniona jest ważnymi
względami gospodarczymi, społecznymi, ekologicznymi lub obronnymi;
2b) linia kolejowa o znaczeniu obronnym – linię kolejową, o znaczeniu
państwowym, której utrzymanie i eksploatację uzasadniają względy
obronności państwa, w tym potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej
i wojsk sojuszniczych w czasie podwyższenia gotowości obronnej państwa
i w czasie wojny, planowaną do objęcia osłoną techniczną;
2c) linia kolejowa o znaczeniu wyłącznie obronnym – linię kolejową, o znaczeniu
państwowym, dla której jedynym kryterium zaliczenia do linii o znaczeniu
państwowym są względy obronności państwa, w tym potrzeby Sił Zbrojnych
Rzeczypospolitej Polskiej i wojsk sojuszniczych we wszystkich stanach
gotowości obronnej państwa i w czasie wojny;
2d) linia tramwajowa – tor tramwajowy albo tory tramwajowe wraz z obiektami
budowlanymi, urządzeniami oraz instalacjami, stanowiącymi całość
techniczno-użytkową, przeznaczoną do prowadzenia ruchu tramwajów oraz
obsługi pasażerów, pieszych i rowerzystów, w tym perony tramwajowe, ciągi
piesze, chodniki i drogi rowerowe;
3) przyległy pas gruntu – grunty wzdłuż linii kolejowych, usytuowane po obu
ich stronach, przeznaczone do zapewnienia bezpiecznego prowadzenia ruchu kolejowego;
3a) pas gruntu pod linię kolejową – powierzchnię gruntu wykorzystywaną do
budowy lub przebudowy linii kolejowej określoną w decyzji o ustaleniu
lokalizacji linii kolejowej;
4) sieć kolejowa – układ połączonych ze sobą dróg kolejowych zarządzany przez
zarządcę infrastruktury;
4a) plan transportowy – plan zrównoważonego rozwoju publicznego transportu
zbiorowego opracowany przez organizatora publicznego transportu
zbiorowego i ogłoszony zgodnie z ustawą z dnia 16 grudnia 2010 r.
o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 2475 i 2493 oraz
z 2020 r. poz. 400, 462 i 875);
5) odcinek linii kolejowej – część linii kolejowej zawartą między stacjami
węzłowymi albo między punktem początkowym lub końcowym linii
kolejowej i najbliższą stacją węzłową;
6) pojazd kolejowy – pojazd dostosowany do poruszania się na własnych kołach
po torach kolejowych, z napędem lub bez napędu;
6a) (uchylony)
6b) dysponent – podmiot będący właścicielem pojazdu kolejowego lub
posiadający prawo do korzystania z niego jako środka transportu, wpisany do
krajowego rejestru pojazdów kolejowych;
6c) podmiot odpowiedzialny za utrzymanie pojazdu kolejowego (ECM) –
podmiot obowiązany do zagwarantowania utrzymania pojazdu kolejowego,
wpisany do krajowego rejestru pojazdów kolejowych, w szczególności
przewoźnika kolejowego, zarządcę infrastruktury lub dysponenta;
6d) podmiot zamawiający – podmiot, który zamawia zaprojektowanie, budowę,
odnowienie lub modernizację podsystemu, w szczególności przewoźnika
kolejowego, zarządcę infrastruktury lub dysponenta;
6e) krajowy rejestr pojazdów kolejowych (NVR) – rejestr pojazdów kolejowych
dopuszczonych do eksploatacji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
6f) pojazd kolejowy specjalny – pojazd kolejowy przeznaczony do utrzymania,
naprawy lub budowy infrastruktury kolejowej, lub przeznaczony do
prowadzenia działań ratowniczych;
6g) krajowy rejestr infrastruktury (RINF) – rejestr infrastruktury kolejowej,
a także bocznic kolejowych eksploatowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
6h) pojazd historyczny – pojazd kolejowy:
a) wpisany do inwentarza muzealiów, o którym mowa w ustawie z dnia 21
listopada 1996 r. o muzeach (Dz. U. z 2019 r. poz. 917 i 1726), lub do
inwentarza muzeum lub rejestru zabytków, lub wojewódzkiej ewidencji
zabytków, o których mowa w ustawie z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie
zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2020 r. poz. 282 i 782), lub
b) będący lokomotywą parową eksploatowaną przed dniem 14 listopada 1997 r., lub
c) spełniający co najmniej jeden z następujących warunków:
– zawiera rozwiązania konstrukcyjne o charakterze unikatowym
dokumentujące etapy rozwoju techniki kolejowej,
– jest związany z wydarzeniami historycznymi lub był użytkowany
przez znane postacie historyczne;
6i) pojazd turystyczny – pojazd kolejowy wykorzystywany wyłącznie w celach
turystycznych, demonstracyjnych lub rekreacyjnych;
7) zarządca infrastruktury – podmiot odpowiedzialny za zarządzanie
infrastrukturą kolejową, jej eksploatację, utrzymanie, odnowienie lub udział
w rozwoju tej infrastruktury, a w przypadku budowy nowej infrastruktury,
podmiot, który przystąpił do jej budowy w charakterze inwestora;
8) obszar kolejowy – powierzchnia gruntu określona działkami ewidencyjnymi,
na której znajduje się droga kolejowa, budynki, budowle i urządzenia przeznaczone do zarządzania, eksploatacji i utrzymania linii kolejowej oraz przewozu osób i rzeczy;
8a) dworzec kolejowy – obiekt budowlany lub zespół obiektów budowlanych, w
którym znajdują się pomieszczenia przeznaczone do obsługi podróżnych
korzystających z transportu kolejowego, położony przy linii kolejowej;
9) przewoźnik kolejowy – przedsiębiorca uprawniony na podstawie licencji do
wykonywania przewozów kolejowych lub świadczenia usługi trakcyjnej lub
podmiot wykonujący przewozy na infrastrukturze kolei wąskotorowej;
9a) usługa trakcyjna – działalność przewoźnika kolejowego polegającą na
zapewnieniu pojazdu kolejowego z napędem wraz z obsługą maszynistów do
wykonywania przewozu kolejowego albo zapewnienie obsługi maszynistów
do prowadzenia pojazdu kolejowego z napędem;
9b) aplikant – przewoźnik kolejowy, międzynarodowe ugrupowanie interesów
gospodarczych obejmujące przewoźników kolejowych lub inny podmiot
zainteresowany uzyskaniem zdolności przepustowej, w szczególności
organizator publicznego transportu kolejowego, spedytor, nadawca ładunku
lub operator transportu kombinowanego;
9c) umowa ramowa – umowa zawierana między zarządcą infrastruktury a
aplikantem o rezerwację zdolności przepustowej w okresie wykraczającym
poza okres obowiązywania rocznego rozkładu jazdy pociągów;
10) bocznica kolejowa – wyznaczona przez zarządcę infrastruktury droga
kolejowa, połączona bezpośrednio lub pośrednio z linią kolejową, służąca do
wykonywania czynności ładunkowych, utrzymaniowych lub postoju
pojazdów kolejowych albo przemieszczania i włączania pojazdów
kolejowych do ruchu po sieci kolejowej;
10a) użytkownik bocznicy kolejowej – zarządca infrastruktury, który nie zarządza
inną drogą kolejową niż bocznica kolejowa;
11) zdolność przepustowa – możliwość eksploatacyjno-ruchowa drogi kolejowej
do wykonania na niej przejazdów pociągów albo manewrów w określonym czasie;
12) trasa pociągu – zdolność przepustowa zarezerwowana dla przejazdu pociągu;
13) typ pojazdu kolejowego – pojazd kolejowy o określonych powtarzalnych
rozwiązaniach konstrukcyjnych;
14) typ budowli – budowlę przeznaczoną do prowadzenia ruchu kolejowego
o określonych powtarzalnych parametrach technicznych i eksploatacyjnych;
14a) typ urządzenia – urządzenie lub system przeznaczone do prowadzenia ruchu
kolejowego o określonych powtarzalnych parametrach technicznych i eksploatacyjnych;
15) świadectwo dopuszczenia do eksploatacji typu – dokument uprawniający do
eksploatacji odpowiednio typu pojazdu kolejowego, typu budowli albo typu urządzenia;
15a) certyfikat zgodności typu – dokument wystawiony przez jednostkę
organizacyjną uprawnioną do przeprowadzenia badań technicznych
koniecznych do uzyskania świadectwa dopuszczenia do eksploatacji typu
potwierdzający przeprowadzenie tych badań z wynikiem pozytywnym;
15b) certyfikat zgodności z typem – dokument wystawiony przez jednostkę
organizacyjną uprawnioną do przeprowadzenia badań technicznych
koniecznych do stwierdzania zgodności z typem, potwierdzający, że dane
urządzenie, budowla albo pojazd kolejowy są zgodne z typem, który
uprzednio uzyskał świadectwo dopuszczenia do eksploatacji typu;
16) (uchylony)
16a) (uchylony)
17) świadectwo sprawności technicznej pojazdu kolejowego – dokument
potwierdzający, że pojazd kolejowy jest sprawny technicznie;
18) świadectwo bezpieczeństwa – dokument potwierdzający zdolność
bezpiecznego prowadzenia ruchu kolejowego i wykonywania przewozów
kolejowych, wydawany podmiotom zwolnionym z obowiązku uzyskania
certyfikatu bezpieczeństwa i autoryzacji bezpieczeństwa;
18a) certyfikat bezpieczeństwa – dokument potwierdzający posiadanie przez
przewoźnika kolejowego zaakceptowanego systemu zarządzania
bezpieczeństwem oraz zdolność spełniania przez niego wymagań bezpieczeństwa;
18b) autoryzacja bezpieczeństwa – dokument potwierdzający ustanowienie przez
zarządcę infrastruktury systemu zarządzania bezpieczeństwem oraz zdolność
spełniania przez niego wymagań niezbędnych do bezpiecznego
projektowania, eksploatacji i utrzymania infrastruktury kolejowej;
19) umowa o świadczenie usług publicznych – umowa o świadczenie usług
publicznych w zakresie publicznego transportu zbiorowego w rozumieniu
ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym;
19a) organizator publicznego transportu kolejowego – organizator publicznego
transportu zbiorowego w rozumieniu ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r.
o publicznym transporcie zbiorowym w zakresie odnoszącym się do
pasażerskich przewozów kolejowych;
19b) operator publicznego transportu kolejowego – operator publicznego
transportu zbiorowego w rozumieniu ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r.
o publicznym transporcie zbiorowym w zakresie odnoszącym się do
pasażerskich przewozów kolejowych;
19c) przewóz o charakterze użyteczności publicznej – przewóz o charakterze
użyteczności publicznej w rozumieniu ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r.
o publicznym transporcie zbiorowym;
19d) (uchylony)
20) (uchylony)
20a) przewozy wojewódzkie – wojewódzkie przewozy pasażerskie w rozumieniu
ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym;
20b) przewozy lokalne – powiatowe przewozy pasażerskie, powiatowo-gminne
przewozy pasażerskie, gminne przewozy pasażerskie lub metropolitarne
przewozy pasażerskie w rozumieniu ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o
publicznym transporcie zbiorowym;
21) (uchylony)
22) przewóz technologiczny – przejazd wykonywany na potrzeby zarządcy
infrastruktury w celu jej budowy, naprawy, utrzymania, nadzoru bądź usuwania awarii;
22a) pasażerski przewóz okazjonalny – jednorazowy przewóz w zakresie
pasażerskiego transportu kolejowego mający na celu zaspokojenie potrzeb
przewozowych nieprzewidzianych w realizowanych na danej linii
przewozach na podstawie umowy o świadczenie usług publicznych albo
decyzji o przyznaniu otwartego dostępu albo decyzji o przyznaniu
ograniczonego dostępu;
23) rozkład jazdy pociągów – plan, według którego mają się odbywać przejazdy
pociągów na danej sieci kolejowej lub jej części w czasie, w którym on obowiązuje;
24) (uchylony)
25) (uchylony)
26) system kolei – wyróżniona cechami funkcjonalnymi i technicznymi sieć
kolejowa i pojazdy kolejowe przeznaczone do ruchu po tej sieci;
26a) transeuropejski system kolei – sieć kolejową określoną w decyzji Parlamentu
Europejskiego i Rady nr 661/2010/UE z dnia 7 lipca 2010 r. w sprawie
unijnych wytycznych dotyczących rozwoju transeuropejskiej sieci
transportowej (Dz. Urz. UE L 204 z 05.08.2010, str. 1) oraz pojazdy kolejowe
przeznaczone do poruszania się po tej sieci kolejowej;
27) (uchylony)
28) (uchylony)
29) interoperacyjność systemu kolei – zdolność systemu kolei do zapewnienia
bezpiecznego i nieprzerwanego ruchu pociągów, spełniającego warunki
techniczne, ruchowe, eksploatacyjne i prawne, których zachowanie zapewnia
dotrzymanie zasadniczych wymagań dotyczących interoperacyjności systemu
kolei i umożliwia efektywne poruszanie się po transeuropejskiej sieci kolejowej;
30) składnik interoperacyjności – podstawowe składniki, grupy składników,
podzespoły lub zespoły, które są włączone lub które mają być włączone do
podsystemu, od którego pośrednio lub bezpośrednio zależy interoperacyjność
systemu kolei; składnikiem interoperacyjności jest również oprogramowanie;
30a) szczególny przypadek – część systemu kolei, dla którego, tymczasowo lub na
stałe, ustalono odrębne przepisy w technicznych specyfikacjach
interoperacyjności ze względu na istniejące ograniczenia geograficzne,
topograficzne lub miejskie, lub ze względu na konieczność zapewnienia
zgodności z istniejącym systemem kolei;
30b) punkty otwarte – wskazane w technicznych specyfikacjach interoperacyjności
warunki techniczne odnoszące się do zasadniczych wymagań dotyczących
interoperacyjności systemu kolei, do których stosuje się przepisy krajowe;
30c) zaawansowany etap realizacji – etap planowania lub realizacji podsystemu, w
trakcie którego zmiana w zakresie specyfikacji technicznych byłaby nie do
zaakceptowania z uwagi na należycie uzasadnione przeszkody o charakterze
prawnym, umownym, ekonomicznym, finansowym, społecznym lub środowiskowym;
31) podsystem – część systemu kolei o charakterze strukturalnym bądź
funkcjonalnym, dla której ustalono odrębne zasadnicze wymagania dotyczące
interoperacyjności systemu kolei;
32) zasadnicze wymagania dotyczące interoperacyjności systemu kolei –
wymagania określone w dyrektywie w sprawie interoperacyjności systemu
kolei we Wspólnocie, dotyczące składników interoperacyjności,
podsystemów i ich powiązań, które powinny być spełnione
w transeuropejskim systemie kolei w celu zapewnienia interoperacyjności systemu kolei;
33) techniczne specyfikacje interoperacyjności – specyfikacje obejmujące
podsystemy lub ich części w celu spełnienia zasadniczych wymagań
dotyczących interoperacyjności systemu kolei, ogłaszane przez Komisję
Europejską w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;
33a) specyfikacje europejskie – wspólne techniczne specyfikacje, europejskie
aprobaty techniczne lub krajowe normy stanowiące transpozycję norm europejskich;
33b) procedura weryfikacji WE podsystemu – czynności podejmowane przez
producenta albo jego upoważnionego przedstawiciela mającego siedzibę na
terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, podmiot
zamawiający, wykonawcę modernizacji, importera, inwestora, dysponenta,
zarządcę infrastruktury albo przewoźnika kolejowego, mające na celu
wykazanie, że podsystem jest zgodny z zasadniczymi wymaganiami
dotyczącymi interoperacyjności systemu kolei, spełnia wymagania zawarte
w odpowiednich przepisach Unii Europejskiej oraz przepisach krajowych
i może zostać dopuszczony do eksploatacji w systemie kolei;
34) certyfikat weryfikacji WE podsystemu – dokument wydany przez jednostkę
notyfikowaną potwierdzający, że podsystem jest zgodny z zasadniczymi
wymaganiami dotyczącymi interoperacyjności systemu kolei;
34a) pośredni certyfikat weryfikacji WE podsystemu – dokument wydany przez
jednostkę notyfikowaną potwierdzający, że podsystem w całości albo części,
na etapie projektowania lub budowy, jest zgodny z zasadniczymi
wymaganiami dotyczącymi interoperacyjności systemu kolei;
34b) certyfikat WE zgodności lub przydatności do stosowania składnika
interoperacyjności – dokument wydany przez jednostkę notyfikowaną
potwierdzający, że składnik interoperacyjności jest zgodny z zasadniczymi
wymaganiami dotyczącymi interoperacyjności systemu kolei lub
potwierdzający, że składnik interoperacyjności jest przydatny do stosowania;
34ba) certyfikat weryfikacji podsystemu – dokument wydany przez jednostkę
wyznaczoną potwierdzający, że podsystem jest zgodny z właściwymi
krajowymi specyfikacjami technicznymi i dokumentami normalizacyjnymi,
których zastosowanie umożliwia spełnienie zasadniczych wymagań
dotyczących interoperacyjności systemu kolei;
34c) (uchylony)
34d) (uchylony)
34e) (uchylony)
34f) jednostka notyfikowana – podmiot odpowiedzialny za ocenę zgodności lub
przydatności do stosowania składnika interoperacyjności oraz
odpowiedzialny za prowadzenie procedur weryfikacji WE podsystemów;
34g) jednostka wyznaczona – podmiot wyznaczony do przeprowadzania oceny
zgodności podsystemów na zgodność z właściwymi krajowymi
specyfikacjami technicznymi i dokumentami normalizacyjnymi, których
zastosowanie umożliwia spełnienie zasadniczych wymagań dotyczących
interoperacyjności systemu kolei;
35) deklaracja weryfikacji WE podsystemu – oświadczenie producenta albo jego
upoważnionego przedstawiciela mającego siedzibę na terytorium państwa
członkowskiego Unii Europejskiej, podmiotu zamawiającego, wykonawcy
modernizacji, importera, inwestora, dysponenta, zarządcy infrastruktury albo
przewoźnika kolejowego stwierdzające, na jego wyłączną odpowiedzialność,
że podsystem, który został poddany procedurze weryfikacji WE podsystemu,
jest zgodny z zasadniczymi wymaganiami dotyczącymi interoperacyjności systemu kolei i spełnia wymagania zawarte w odpowiednich przepisach Unii Europejskiej oraz przepisach krajowych;
35a) pośrednia deklaracja weryfikacji WE podsystemu – oświadczenie producenta
albo jego upoważnionego przedstawiciela mającego siedzibę na terytorium
państwa członkowskiego Unii Europejskiej, podmiotu zamawiającego,
wykonawcy modernizacji, importera, inwestora, dysponenta, zarządcy
infrastruktury albo przewoźnika kolejowego stwierdzające, na jego wyłączną
odpowiedzialność, że podsystem w całości albo w części, na etapie
projektowania lub budowy, jest zgodny z zasadniczymi wymaganiami
dotyczącymi interoperacyjności systemu kolei i spełnia wymagania zawarte
w odpowiednich przepisach Unii Europejskiej oraz przepisach krajowych;
35b) deklaracja WE zgodności lub przydatności do stosowania składnika
interoperacyjności – oświadczenie producenta albo jego upoważnionego
przedstawiciela mającego siedzibę na terytorium państwa członkowskiego
Unii Europejskiej, podmiotu zamawiającego, wykonawcy modernizacji,
importera, inwestora, dysponenta, zarządcy infrastruktury albo przewoźnika
kolejowego stwierdzające, na jego wyłączną odpowiedzialność, że składnik
interoperacyjności jest zgodny z zasadniczymi wymaganiami dotyczącymi
interoperacyjności systemu kolei i spełnia wymagania zawarte
w odpowiednich przepisach Unii Europejskiej oraz przepisach krajowych, lub
potwierdzające, że składnik interoperacyjności jest przydatny do stosowania;
35c) deklaracja zgodności z typem – oświadczenie producenta albo jego
upoważnionego przedstawiciela mającego siedzibę na terytorium państwa
członkowskiego Unii Europejskiej, podmiotu zamawiającego, wykonawcy
modernizacji, importera, inwestora, dysponenta, zarządcy infrastruktury,
użytkownika bocznicy albo przewoźnika kolejowego stwierdzające, na jego
wyłączną odpowiedzialność, że dany pojazd kolejowy, urządzenie albo
budowla są zgodne odpowiednio z typem pojazdu, urządzenia albo budowli,
który już otrzymał zezwolenie na dopuszczenie do eksploatacji albo
świadectwo dopuszczenia do eksploatacji typu;
36) dopuszczenie do eksploatacji – czynności faktyczne i prawne konieczne do
przekazania podsystemu lub pojazdu kolejowego do użytkowania zgodnie
z jego przeznaczeniem;
36a) dopuszczenie do eksploatacji typu – czynności faktyczne i prawne konieczne
do dopuszczenia odpowiednio typu pojazdu kolejowego, typu budowli albo
typu urządzenia do użytkowania, kończące się wydaniem świadectwa dopuszczenia do eksploatacji typu;
36b) zezwolenie na dopuszczenie do eksploatacji – dokument uprawniający
zarządcę infrastruktury, przewoźnika kolejowego, producenta albo jego
upoważnionego przedstawiciela, importera, podmiot zamawiający,
wykonawcę modernizacji, inwestora, albo dysponenta do eksploatacji
podsystemu lub pojazdu kolejowego wprowadzanego po raz pierwszy do użytkowania;
36c) terminal towarowy – obiekt budowlany lub zespół obiektów budowlanych
obejmujący drogę kolejową, umożliwiający załadunek lub rozładunek
wagonów lub integrację różnych rodzajów transportu w zakresie przewozów towarów;
37) środki publiczne – środki publiczne w rozumieniu przepisów o finansach
publicznych;
37a) państwo członkowskie Unii Europejskiej – państwo członkowskie Unii
Europejskiej oraz państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia
o Wolnym Handlu (EFTA) – stronę umowy o Europejskim Obszarze
Gospodarczym i Konfederację Szwajcarską;
38) Agencja – Agencję Kolejową Unii Europejskiej ustanowioną
rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/796 z dnia
11 maja 2016 r. w sprawie Agencji Kolejowej Unii Europejskiej i uchylenia
rozporządzenia (WE) nr 881/2004 (Dz. Urz. UE L 138 z 26.05.2016, str. 1);
39) system zarządzania bezpieczeństwem – organizację i działanie przyjęte przez
zarządcę infrastruktury i przewoźnika kolejowego dla zapewnienia bezpieczeństwa;
40) wspólne wskaźniki bezpieczeństwa (CSI) – informacje statystyczne
odnoszące się do wypadków i incydentów kolejowych, skutków wypadków,
bezpieczeństwa technicznego infrastruktury kolejowej i zarządzania bezpieczeństwem;
41) wspólne metody oceny bezpieczeństwa (CSM) – metody oceny
bezpieczeństwa ustalone w celu opisania sposobu oceny poziomu bezpieczeństwa, spełniania wymagań bezpieczeństwa oraz zgodności
z innymi wymaganiami dotyczącymi bezpieczeństwa;
42) wspólne cele bezpieczeństwa (CST) – minimalne poziomy bezpieczeństwa,
które powinny być osiągnięte przez różne części transeuropejskiego systemu
kolei i przez system kolei jako całość, wyrażone w kryteriach akceptacji ryzyka;
43) modernizacja – większe prace modyfikacyjne wykonywane w podsystemie
lub w jego części, poprawiające całkowite osiągi podsystemu;
44) odnowienie – większe prace wymienne w podsystemie lub w części
podsystemu, które nie zmieniają całkowitych osiągów podsystemu;
44a) rozwój infrastruktury kolejowej – planowanie sieci kolejowej, planowanie
finansowe i inwestycyjne oraz budowa lub modernizacja infrastruktury kolejowej;
45) wypadek – niezamierzone nagłe zdarzenie lub ciąg takich zdarzeń z udziałem
pojazdu kolejowego, powodujące negatywne konsekwencje dla zdrowia
ludzkiego, mienia lub środowiska; do wypadków zalicza się w szczególności:
a) kolizje,
b) wykolejenia,
c) zdarzenia na przejazdach,
d) zdarzenia z udziałem osób spowodowane przez pojazd kolejowy będący w ruchu,
e) pożar pojazdu kolejowego;
46) poważny wypadek – każdy wypadek spowodowany kolizją, wykolejeniem lub
innym zdarzeniem mającym oczywisty wpływ na regulacje bezpieczeństwa
kolei lub na zarządzanie bezpieczeństwem:
a) z przynajmniej jedną ofiarą śmiertelną lub przynajmniej 5 ciężko
rannymi osobami, lub
b) powodujący znaczne zniszczenie pojazdu kolejowego, infrastruktury
kolejowej lub środowiska, które mogą zostać natychmiast oszacowane
przez komisję badającą wypadek na co najmniej 2 miliony euro;
47) incydent – każde zdarzenie inne niż wypadek lub poważny wypadek,
związane z ruchem kolejowym i mające wpływ na jego bezpieczeństwo;
48) postępowanie – proces mający na celu zapobieganie wypadkom i incydentom
obejmujący zbieranie i analizę informacji, wyciąganie wniosków dotyczących
przyczyn wypadków i incydentów oraz w uzasadnionych przypadkach
opracowanie zaleceń dotyczących bezpieczeństwa;
49) interoperacyjne usługi transgraniczne – usługi, których świadczenie wiąże się
z przekroczeniem granic Rzeczypospolitej Polskiej i wymaga przynajmniej
dwóch certyfikatów bezpieczeństwa od przedsiębiorstw kolejowych;
50) tajemnica przedsiębiorstwa – tajemnica przedsiębiorstwa w rozumieniu
ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz.
U. z 2019 r. poz. 1010 i 1649);
51) obiekt infrastruktury usługowej – obiekt budowlany wraz z gruntem, na
którym jest usytuowany, oraz instalacjami i urządzeniami, przeznaczony w
całości lub w części do świadczenia jednej lub większej liczby usług, o
których mowa w ust. 2 i 3 załącznika nr 2 do ustawy;
52) operator obiektu infrastruktury usługowej – podmiot wykonujący działalność
polegającą na zarządzaniu obiektem infrastruktury usługowej lub świadczeniu
na rzecz przewoźników kolejowych co najmniej jednej z usług, o których
mowa w ust. 2 i 3 załącznika nr 2 do ustawy;
53) stacja pasażerska – obiekt infrastruktury usługowej obejmujący dworzec
kolejowy wraz z infrastrukturą umożliwiającą pasażerom dostęp do peronu,
pieszo lub pojazdem, z drogi publicznej lub dworca kolejowego;
54) operator stacji pasażerskiej – podmiot zarządzający stacją pasażerską;
55) stacja rozrządowa – stacja kolejowa wyposażona w urządzenia do rozrządu
wagonów, w skład której wchodzą urządzenia umożliwiające zestawianie
składów pociągów i wykonywanie manewrów;
56) tory postojowe – tory przeznaczone specjalnie do tymczasowego postoju
pojazdów kolejowych lub składów pojazdów kolejowych między dwoma
okresami ich eksploatacji;
57) przedsiębiorstwo zintegrowane pionowo:
a) podmiot lub grupę podmiotów, w których zarządca infrastruktury:
– jest kontrolowany przez podmiot, który jednocześnie kontroluje co
najmniej jednego przewoźnika kolejowego wykonującego przewozy
na sieci kolejowej tego zarządcy,
– jest kontrolowany przez co najmniej jednego przewoźnika
kolejowego, który wykonuje przewozy na jego sieci kolejowej,
– kontroluje co najmniej jednego przewoźnika kolejowego, który
wykonuje przewozy na jego sieci kolejowej
– na podstawie praw, umów lub jakichkolwiek innych środków
prawnych lub faktycznych, o których mowa w art. 3 ust. 2
rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 z dnia 20 stycznia 2004 r. w
sprawie kontroli koncentracji przedsiębiorstw (rozporządzenie WE w
sprawie kontroli łączenia przedsiębiorstw) (Dz. Urz. UE L 24
z 29.01.2004, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 8, t.
3, str. 40), zwanego dalej „rozporządzeniem (WE) nr 139/2004”,
b) podmiot, w którego skład wchodzi zarządca infrastruktury oraz
wyodrębnione organizacyjnie części tego podmiotu, nieposiadające
odrębnej osobowości prawnej, wykonujące przewozy kolejowe;
58) przewozy pasażerskie kolejami dużych prędkości – przewozy pasażerskie
wykonywane bez przystanków pośrednich między dwoma miejscami
położonymi od siebie w odległości większej niż 200 km, na liniach
kolejowych specjalnie przystosowanych do prędkości nie mniejszej niż 250
km/h, wykonywane średnio z taką prędkością;
59) funkcje podstawowe – podejmowanie przez zarządcę infrastruktury decyzji
dotyczących udostępniania infrastruktury kolejowej i pobierania opłat za
korzystanie z infrastruktury kolejowej, w tym ich ustalania, zgodnie z
przepisami rozdziału 6.

Ustawa o transporcie kolejowym art. 4