Art. 4. 1. Do programów nauczania szkolnego wprowadza się wiedzę o życiu
seksualnym człowieka, o zasadach świadomego i odpowiedzialnego rodzicielstwa, o
wartości rodziny, życia w fazie prenatalnej oraz metodach i środkach świadomej
prokreacji.
2. (uchylony).
3. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania ustali, w drodze
rozporządzenia, sposób nauczania szkolnego i zakres treści, o których mowa w ust.
1, zawartych w podstawie programowej kształcenia ogólnego oraz wprowadzi do
systemu dokształcania i doskonalenia nauczycieli tematykę określoną w ust. 1.

Art. 4a. 1. Przerwanie ciąży może być dokonane wyłącznie przez lekarza, w
przypadku gdy:
1) ciąża stanowi zagrożenie dla życia lub zdrowia kobiety ciężarnej,
2) badania prenatalne lub inne przesłanki medyczne wskazują na duże
prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo
nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu,
3) zachodzi uzasadnione podejrzenie, że ciąża powstała w wyniku czynu
zabronionego,
4) (utracił moc).
2. W przypadkach określonych w ust. 1 pkt 2 przerwanie ciąży jest
dopuszczalne do chwili osiągnięcia przez płód zdolności do samodzielnego życia
poza organizmem kobiety ciężarnej; w przypadku określonym w ust. 1 pkt 3 lub 4,
jeżeli od początku ciąży nie upłynęło więcej niż 12 tygodni.
3. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, przerwania ciąży
dokonuje lekarz w szpitalu.
4. Do przerwania ciąży wymagana jest pisemna zgoda kobiety. W przypadku
małoletniej lub kobiety ubezwłasnowolnionej całkowicie wymagana jest pisemna
zgoda jej przedstawiciela ustawowego. W przypadku małoletniej powyżej 13 roku
życia wymagana jest również pisemna zgoda tej osoby. W przypadku małoletniej
poniżej 13 roku życia wymagana jest zgoda sądu opiekuńczego, a małoletnia ma
prawo do wyrażenia własnej opinii. W przypadku kobiety ubezwłasnowolnionej
całkowicie wymagana jest także pisemna zgoda tej osoby, chyba że na wyrażenie
zgody nie pozwala stan jej zdrowia psychicznego. W razie braku zgody
przedstawiciela ustawowego, do przerwania ciąży wymagana jest zgoda sądu opiekuńczego.
5. Wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, stwierdza inny
lekarz niż dokonujący przerwania ciąży, chyba że ciąża zagraża bezpośrednio życiu
kobiety. Okoliczność, o której mowa w ust. 1 pkt 3, stwierdza prokurator.
6. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, kobieta składa pisemne
oświadczenie, a ponadto zaświadczenie o odbytej konsultacji u lekarza podstawowej
opieki zdrowotnej, innego niż dokonujący przerwania ciąży, lub u innej wybranej
przez siebie uprawnionej osoby. Przerwanie ciąży może być dokonane, jeżeli kobieta
podtrzymuje zamiar przerwania ciąży po upływie 3 dni od konsultacji.
7. Celem konsultacji, o której mowa w ust. 6, jest w szczególności ustalenie
sytuacji zdrowotnej i życiowej kobiety, pomoc w rozwiązaniu jej problemów,
między innymi poprzez wskazanie dostępnych form pomocy przysługujących
kobietom w związku z ciążą i po urodzeniu dziecka, poinformowanie kobiety o
ochronie prawnej życia w fazie prenatalnej, o aspektach medycznych ciąży oraz
przerwania ciąży, a także o środkach i metodach antykoncepcyjnych. Za zgodą
kobiety w konsultacji może wziąć udział jej partner, członkowie rodziny lub inna
bliska osoba.
8. Do prywatnych gabinetów lekarskich, w których dokonuje się przerwania
ciąży, w zakresie wymagań, jakim powinny odpowiadać pod względem fachowym i
sanitarnym pomieszczenia i urządzenia gabinetu prywatnego, oraz w zakresie
dotyczącym dokumentacji medycznej i sprawowania kontroli nad tymi gabinetami
stosuje się odrębne przepisy.
9. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady
Lekarskiej określi, w drodze rozporządzenia, kwalifikacje zawodowe lekarzy,
uprawniające do dokonania przerwania ciąży, oraz kwalifikacje lekarzy, o których
mowa w ust. 5.
10. Minister Zdrowia i Opieki Społecznej w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia,
kwalifikacje innych niż lekarz osób uprawnionych do przeprowadzania konsultacji, o
których mowa w ust. 6, sposób tworzenia list osób konsultujących oraz sposób i tryb
przeprowadzania konsultacji.

Art. 4b. Osobom objętym ubezpieczeniem społecznym i osobom uprawnionym
na podstawie odrębnych przepisów do bezpłatnej opieki leczniczej przysługuje
prawo do bezpłatnego przerwania ciąży w publicznym zakładzie opieki zdrowotnej.

Art. 4c. 1. Osoby wykonujące czynności wynikające z ustawy są obowiązane
do zachowania w tajemnicy wszystkiego, o czym powzięły wiadomość w związku z
wykonywaniem tych czynności, stosownie do odrębnych przepisów.
2. W razie zawinionego ujawnienia wiadomości, o których mowa w ust. 1, sąd
może przyznać osobie poszkodowanej odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia
pieniężnego za doznaną krzywdę.

Ustawa o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży art. 4

Poprzedni

Art. 3. 1. Organy administracji rządowej oraz samorządu terytorialnego współdziałają i udzielają pomocy Kościołowi Katolickiemu, innym kościołom i związkom wyznaniowym oraz organizacjom społecznym, ...

Nastepny

Art. 5. W ustawie z dnia 28 października 1950 r. o zawodzie lekarza (Dz. U. Nr 50, poz. 458 i Nr 53, poz. 489, z 1956 r. Nr 12, poz. 61 oraz z 1989 r. Nr 30, poz. 158) w art. 15 w ust. 2 skreśla się...

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży
  • Wejscie w życie 14 marca 1993
  • Ost. zmiana ustawy 1 stycznia 2002
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 26 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka