Art. 49. 1. Jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem pełnego
miesiąca kalendarzowego ubezpieczenia chorobowego, podstawę wymiaru zasiłku stanowi:
1) najniższa miesięczna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe za
miesiąc, w którym powstało prawo do zasiłku, po odliczeniach, o których mowa
w art. 3 pkt 4 – dla ubezpieczonych, dla których określono najniższą podstawę
wymiaru składek;
2) kwota przychodu określona w umowie przypadająca za miesiąc, w którym
powstało prawo do zasiłku, po odliczeniach, o których mowa w art. 3 pkt 4,
a jeżeli kwota ta w umowie nie została określona, kwota przeciętnego
miesięcznego przychodu innych ubezpieczonych, z którymi płatnik składek
zawarł takie same lub podobne umowy – dla ubezpieczonych wykonujących
pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia;
3) przeciętny miesięczny przychód innych członków spółdzielni za miesiąc,
w którym powstało prawo do zasiłku – dla ubezpieczonych będących członkami
rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych;
4) przeciętny miesięczny przychód osób wykonujących pracę nakładczą na rzecz
danego płatnika składek za miesiąc, w którym powstało prawo do zasiłku – dla
osób wykonujących pracę nakładczą.
2. Jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem pełnego miesiąca
kalendarzowego ubezpieczenia chorobowego, a okres ubezpieczenia chorobowego
rozpoczął się po przerwie nieprzekraczającej 30 dni od ustania ubezpieczenia
chorobowego z innego tytułu, przy ustaleniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego
stosuje się odpowiednio przepis art. 37 ust. 1.
3. W przypadku ubezpieczonego, dla którego podstawę wymiaru składek na
ubezpieczenie chorobowe stanowi zadeklarowana kwota, jeżeli niezdolność do pracy
powstała przed upływem pełnego miesiąca kalendarzowego ubezpieczenia
chorobowego, a okres tego ubezpieczenia rozpoczął się po przerwie
nieprzekraczającej 30 dni od ustania ubezpieczenia chorobowego z innego tytułu,
stosuje się odpowiednio przepisy art. 48a. Przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku
chorobowego:
1) przyjmuje się miesięczną najniższą podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie
chorobowe oraz kwotę zadeklarowaną, w przeliczeniu na pełny miesiąc
kalendarzowy ubezpieczenia, w części przewyższającej najniższą podstawę
wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, za miesiąc kalendarzowy,
w którym powstała niezdolność do pracy, po odliczeniach, o których mowa
w art. 3 pkt 4;
2) w liczbie pełnych miesięcy kalendarzowych ubezpieczenia, o której mowa
w art. 48a ust. 1 pkt 2, uwzględnia się również miesiąc kalendarzowy, w którym
powstała niezdolność do pracy.

Ustawa o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa art. 49