Art. 48. 1. Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego
ubezpieczonemu niebędącemu pracownikiem stanowi przeciętny miesięczny
przychód za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym
powstała niezdolność do pracy.
2. Przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego
ubezpieczonemu niebędącemu pracownikiem stosuje się odpowiednio przepisy art. 36
ust. 2–4, art. 38 ust. 1, art. 42, art. 43 i art. 46, z zastrzeżeniem art. 48a–50.

Art. 48a. 1. W przypadku ubezpieczonego, dla którego podstawę wymiaru
składek na ubezpieczenie chorobowe stanowi zadeklarowana kwota, podlegającego
ubezpieczeniu chorobowemu przez okres krótszy niż okres, o którym mowa w art. 48
ust. 1, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi suma:
1) przeciętnej miesięcznej najniższej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie
chorobowe, po odliczeniach, o których mowa w art. 3 pkt 4, za pełne miesiące
kalendarzowe ubezpieczenia, z których przychód podlega uwzględnieniu
w podstawie wymiaru zasiłku, oraz
2) kwoty stanowiącej iloczyn jednej dwunastej przeciętnej kwoty zadeklarowanej
jako podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, w części
przewyższającej najniższą podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie
chorobowe, po odliczeniach, o których mowa w art. 3 pkt 4, za pełne miesiące
kalendarzowe ubezpieczenia, z których przychód podlega uwzględnieniu
w podstawie wymiaru zasiłku, oraz liczby tych miesięcy.
2. Jeżeli okres ubezpieczenia chorobowego rozpoczął się po przerwie
nieprzekraczającej 30 dni od ustania ubezpieczenia chorobowego z innego tytułu,
w liczbie pełnych miesięcy kalendarzowych ubezpieczenia, o której mowa w ust. 1
pkt 2, uwzględnia się również pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia
z poprzedniego tytułu. Liczba pełnych miesięcy kalendarzowych ubezpieczenia
uwzględnionych z poprzedniego i aktualnego tytułu nie może przekraczać 12.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, przy ustalaniu podstawy wymiaru
zasiłku chorobowego przyjmuje się przeciętną miesięczną najniższą podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz przeciętną kwotę zadeklarowaną
jako podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe za pełne miesiące
kalendarzowe ubezpieczenia, w części przewyższającej najniższą podstawę wymiaru
składek na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w ust. 1, za okres pełnych
miesięcy kalendarzowych ubezpieczenia z aktualnego tytułu.
4. Jeżeli przerwa w ubezpieczeniu chorobowym, o której mowa w ust. 2, nie jest
związana z ustaniem tytułu do ubezpieczeń społecznych, a związana jest jedynie
z nieopłaceniem składki na ubezpieczenie chorobowe bądź z opóźnieniem w jej
opłaceniu, w podstawie wymiaru zasiłku uwzględnia się również przeciętny
miesięczny przychód za miesiące przed przerwą.
5. Jeżeli ubezpieczony przez cały okres wykonywania pozarolniczej działalności
deklaruje podstawę wymiaru składek w kwocie nie niższej niż określona w art. 18
ust. 8 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, za najniższą podstawę wymiaru
składek na ubezpieczenie chorobowe, o której mowa w ust. 1, uważa się kwotę
określoną w art. 18 ust. 8 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Ustawa o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa art. 48