Art. 47. 1. Instytucje obowiązane mogą korzystać z usług podmiotu trzeciego
przy stosowaniu środków bezpieczeństwa finansowego, o których mowa
w art. 34 ust. 1 pkt 1–3, pod warunkiem niezwłocznego przekazywania przez ten
podmiot, na żądanie instytucji obowiązanej, niezbędnych informacji oraz
dokumentów dotyczących zastosowanych środków bezpieczeństwa finansowego,
w tym kopii dokumentów uzyskanych podczas stosowania środków bezpieczeństwa finansowego polegających na identyfikacji klienta i beneficjenta rzeczywistego oraz weryfikacji ich tożsamości.
2. Korzystanie z usług podmiotu trzeciego nie zwalnia instytucji obowiązanej
z odpowiedzialności za zastosowanie środków bezpieczeństwa finansowego.
3. Podmiotem trzecim, o którym mowa w ust. 1, może być:
1) instytucja obowiązana;
2) podmiot z siedzibą w innym państwie lub organizacja członkowska lub federacja
zrzeszająca taki podmiot, który na podstawie właściwych przepisów tego
państwa z zakresu przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu
jest obowiązany do stosowania środków bezpieczeństwa finansowego
i przechowywania dokumentów i informacji oraz podlega nadzorowi właściwych
organów tego państwa w sposób odpowiadający wymogom wynikającym
z przepisów Unii Europejskiej z zakresu przeciwdziałania praniu pieniędzy
i finansowaniu terroryzmu.
4. Instytucje obowiązane nie korzystają z usług, o których mowa w ust. 1, jeżeli
podmiot trzeci ma siedzibę w państwie trzecim wysokiego ryzyka. Zakaz ten nie
dotyczy przypadków korzystania z usług:
1) oddziałów instytucji obowiązanych lub jednostek zależnych z większościowym
udziałem instytucji obowiązanych,
2) oddziałów lub jednostek zależnych z większościowym udziałem podmiotów
mających siedzibę na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej oraz
podlegających obowiązkom wynikającym z przepisów o przeciwdziałaniu
praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, wydanych na podstawie
dyrektywy 2015/849
– jeżeli stosują procedury grupowe, o których mowa w art. 51 ust. 1.
5. Instytucja obowiązana wchodząca w skład grupy, która stosuje środki
bezpieczeństwa finansowego, zasady przechowywania dokumentów i informacji
i która wdrożyła wewnętrzną procedurę na poziomie grupy oraz podlega nadzorowi
właściwych organów państwa członkowskiego lub państwa trzeciego na zasadach
i w sposób odpowiadający wymogom wynikającym z przepisów Unii Europejskiej
z zakresu przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, może uznać,
że obowiązek stosowania środków bezpieczeństwa finansowego, o których mowa
w art. 34 ust. 1 pkt 1–3, został wykonany, jeżeli środki bezpieczeństwa finansowego
zostały zastosowane przez podmiot wchodzący w skład tej samej grupy. Przepis ust. 1 w zakresie przekazywania informacji i dokumentów oraz przepis ust. 2 w zakresie zasad odpowiedzialności za zastosowanie środków bezpieczeństwa finansowego
stosuje się.

Ustawa o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu art. 47

DODAJ