Art. 46. 1. Stan zagrożenia epidemicznego lub stan epidemii na obszarze
województwa lub jego części ogłasza i odwołuje wojewoda, w drodze rozporządzenia,
na wniosek państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego.
2. Jeżeli zagrożenie epidemiczne lub epidemia występuje na obszarze więcej niż
jednego województwa, stan zagrożenia epidemicznego lub stan epidemii ogłasza
i odwołuje, w drodze rozporządzenia, minister właściwy do spraw zdrowia
w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej, na
wniosek Głównego Inspektora Sanitarnego.
3. Ogłaszając stan zagrożenia epidemicznego lub stan epidemii, minister
właściwy do spraw zdrowia lub wojewoda mogą nałożyć obowiązek szczepień
ochronnych na inne osoby niż określone na podstawie art. 17 ust. 9 pkt 2 oraz przeciw
innym zakażeniom i chorobom zakaźnym, o których mowa w art. 3 ust. 1.
4. W rozporządzeniach, o których mowa w ust. 1 i 2, można ustanowić:
1) czasowe ograniczenie określonego sposobu przemieszczania się,
2) czasowe ograniczenie lub zakaz obrotu i używania określonych przedmiotów lub
produktów spożywczych,
3) czasowe ograniczenie funkcjonowania określonych instytucji lub zakładów
pracy,
4) zakaz organizowania widowisk i innych zgromadzeń ludności,
5) obowiązek wykonania określonych zabiegów sanitarnych, jeżeli wykonanie ich
wiąże się z funkcjonowaniem określonych obiektów produkcyjnych,
usługowych, handlowych lub innych obiektów,
6) nakaz udostępnienia nieruchomości, lokali, terenów i dostarczenia środków
transportu do działań przeciwepidemicznych przewidzianych planami
przeciwepidemicznymi,
7) obowiązek przeprowadzenia szczepień ochronnych, o których mowa w ust. 3,
oraz grupy osób podlegające tym szczepieniom, rodzaj przeprowadzanych
szczepień ochronnych
– uwzględniając drogi szerzenia się zakażeń i chorób zakaźnych oraz sytuację
epidemiczną na obszarze, na którym ogłoszono stan zagrożenia epidemicznego lub
stan epidemii.
5. Rozporządzenia, o których mowa w ust. 1 i 2, są:
1) niezwłocznie ogłaszane w odpowiednim dzienniku urzędowym, zgodnie
z przepisami o ogłaszaniu aktów normatywnych;
2) wchodzą w życie z dniem ogłoszenia.
6. Wojewoda ma obowiązek poinformowania obywateli o obowiązkach
wynikających z przepisów, o których mowa w ust. 1–4, w sposób zwyczajowo
przyjęty na danym terenie.

Art. 46a. W przypadku wystąpienia stanu epidemii lub stanu zagrożenia
epidemicznego o charakterze i w rozmiarach przekraczających możliwości działania
właściwych organów administracji rządowej i organów jednostek samorządu
terytorialnego, Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, na podstawie
danych przekazanych przez ministra właściwego do spraw zdrowia, ministra
właściwego do spraw wewnętrznych, ministra właściwego do spraw administracji
publicznej, Głównego Inspektora Sanitarnego oraz wojewodów:
1) zagrożony obszar wraz ze wskazaniem rodzaju strefy, na którym wystąpił stan
epidemii lub stan zagrożenia epidemicznego,
2) rodzaj stosowanych rozwiązań – w zakresie określonym w art. 46b
– mając na względzie zakres stosowanych rozwiązań oraz uwzględniając bieżące
możliwości budżetu państwa oraz budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

Art. 46b. W rozporządzeniu, o którym mowa w art. 46a, można ustanowić:
1) ograniczenia, obowiązki i nakazy, o których mowa w art. 46 ust. 4;
2) czasowe ograniczenie określonych zakresów działalności przedsiębiorców;
3) czasową reglamentację zaopatrzenia w określonego rodzaju artykuły;
4) obowiązek poddania się badaniom lekarskim przez osoby chore i podejrzane
o zachorowanie;
4a) obowiązek stosowania określonych środków profilaktycznych i zabiegów;
5) obowiązek poddania się kwarantannie;
6) miejsce kwarantanny;
7) (uchylony)
8) czasowe ograniczenie korzystania z lokali lub terenów oraz obowiązek ich
zabezpieczenia;
9) nakaz ewakuacji w ustalonym czasie z określonych miejsc, terenów i obiektów;
10) nakaz lub zakaz przebywania w określonych miejscach i obiektach oraz na
określonych obszarach;
11) zakaz opuszczania strefy zero przez osoby chore i podejrzane o zachorowanie;
12) nakaz określonego sposobu przemieszczania się;
13) nakaz zakrywania ust i nosa, w określonych okolicznościach, miejscach
i obiektach oraz na określonych obszarach, wraz ze sposobem realizacji tego nakazu.

Art. 46ba. W przypadku ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu
epidemii, minister właściwy do spraw zdrowia może określić, w drodze
rozporządzenia, uproszczone rodzaje i zakres dokumentacji medycznej, uproszczony
sposób jej przetwarzania oraz skrócony okres przechowywania, obowiązujące od dnia
ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, uwzględniając
konieczność szybkiego i skutecznego podejmowania działań zapobiegających szerzeniu się epidemii oraz ochrony danych i informacji dotyczących stanu zdrowia pacjenta.

Art. 46bb. Nieprzestrzeganie obowiązku, o którym mowa w art. 46b pkt 13,
stanowi uzasadnioną przyczynę odmowy sprzedaży, o której mowa w art. 135 ustawy
z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń (Dz. U. z 2019 r. poz. 821, z późn. zm.).

Art. 46c. 1. Do zamówień na usługi, dostawy lub roboty budowlane udzielanych
w związku z zapobieganiem lub zwalczaniem epidemii na obszarze, na którym
ogłoszono stan zagrożenia epidemicznego lub stan epidemii, nie stosuje się
przepisów o zamówieniach publicznych.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się:
1) warunku uzyskania opinii o celowości inwestycji, o której mowa w art. 95d
ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej
finansowanych ze środków publicznych, jeżeli budowa, przebudowa lub remont
są inwestycją, o której mowa w art. 95d ust. 1 tej ustawy;
2) przepisów § 6 ust. 1 pkt 1 lit. b, c oraz f, pkt 2 i 3 rozporządzenia wydanego na
podstawie art. 134 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych
(Dz. U. z 2019 r. poz. 869, z późn. zm.).
3. W okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii do
projektowania, budowy, przebudowy, remontu, utrzymania i rozbiórki obiektów
budowlanych, w tym zmiany sposobu użytkowania, przez podmioty wykonujące
działalność leczniczą albo inne podmioty w związku z realizacją zadań objętych
obowiązkiem albo poleceniem wydanym na podstawie art. 10d albo art. 11h ustawy
z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem,
przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz
wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 1842 i 2112), w związku
z przeciwdziałaniem epidemii, nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r.
– Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333), ustawy z dnia 27 marca 2003 r.
o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2020 r. poz. 293, 471,
782, 1086 i 1378) oraz aktów planistycznych, o których mowa w tej ustawie, ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2020 r.
poz. 282, 782 i 1378), a w przypadku konieczności poszerzenia bazy do udzielania
świadczeń zdrowotnych, także przepisów wydanych na podstawie art. 22 ust. 3, 4
i 4a ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej. Odstąpienie od
stosowania przepisów, o których mowa w zdaniu pierwszym, wymaga zgody wojewody.
4. Prowadzenie robót budowlanych oraz zmiana sposobu użytkowania obiektu
budowlanego lub jego części w związku z przeciwdziałaniem epidemii wymagają
niezwłocznego poinformowania organu administracji architektoniczno-budowlanej.
5. W informacji, o której mowa w ust. 4, należy określić:
1) rodzaj, zakres i sposób wykonywania robót budowlanych oraz termin ich
rozpoczęcia – w przypadku prowadzenia robót budowlanych;
2) dotychczasowy i zamierzony sposób użytkowania obiektu budowlanego lub jego
części – w przypadku zmiany sposobu użytkowania.
6. Jeżeli prowadzenie robót budowlanych, o których mowa w ust. 4, powoduje
zagrożenie życia lub zdrowia ludzi, organ administracji architektoniczno-budowlanej,
w drodze decyzji podlegającej natychmiastowemu wykonaniu, niezwłocznie ustala
wymagania dotyczące niezbędnych zabezpieczeń ich prowadzenia.
7. W przypadku prowadzenia robót budowlanych w związku
z przeciwdziałaniem epidemii, których rozpoczęcie, zgodnie z przepisami ustawy
z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane, wymaga uzyskania decyzji o pozwoleniu
na budowę, inwestor jest obowiązany zapewnić objęcie kierownictwa oraz nadzoru
nad tymi robotami przez osobę posiadającą uprawnienia budowlane w odpowiednich
specjalnościach, o których mowa w art. 15a tej ustawy.

Art. 46d. 1. W celu zapobiegania oraz zwalczania zakażeń i chorób zakaźnych
u ludzi, minister właściwy do spraw zdrowia może polecić Agencji Rezerw
Materiałowych udostępnienie niezbędnego asortymentu rezerw strategicznych,
określając:
1) rodzaj tego asortymentu i jego ilości;
2) organ, na rzecz którego rezerwy strategiczne zostaną udostępnione, lub podmiot,
któremu udostępnione rezerwy strategiczne będą wydane do użycia.
1a. Agencja Rezerw Materiałowych może zlecić transport udostępnionego
asortymentu rezerw strategicznych, o którym mowa w ust. 1, i przekazanie go do
podmiotu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2.
1b. Koszty transportu asortymentu, o którym mowa w ust. 1a, są finansowane ze
środków budżetu państwa w oparciu o średnie stawki stosowane w stosunkach danego
rodzaju w tym czasie.
2. Do udostępnienia asortymentu, określonego w ust. 1, nie stosuje się przepisów
ustawy o rezerwach strategicznych.
3. Agencja Rezerw Materiałowych jest obowiązana odtworzyć asortyment
rezerw strategicznych udostępniony na podstawie ust. 1, w najkrótszym możliwym
terminie.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia, w celu wykonywania zadań określonych
w niniejszej ustawie, może nałożyć na Agencję Rezerw Materiałowych obowiązek
utworzenia, w określonym czasie i ilości, rezerw strategicznych asortymentu
niezbędnego w celu zapobiegania oraz zwalczania zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi
i utrzymywanie tego asortymentu w rezerwach strategicznych.
5. W przypadku gdy utworzenie rezerw strategicznych, o których mowa w ust. 4,
lub odtworzenie rezerw strategicznych, o których mowa w ust. 3, nie jest możliwe
w określonym terminie, właściwy minister lub minister właściwy do spraw zdrowia,
w drodze decyzji administracyjnej, zarządza przejęcie na rzecz Skarbu Państwa
danego asortymentu, o którym mowa w ust. 1. Przejmowany asortyment staje się
rezerwami strategicznymi w rozumieniu przepisów odrębnych. Decyzja podlega
natychmiastowemu wykonaniu z dniem jej ogłoszenia w sposób określony w ust. 6.
Decyzję doręcza się niezwłocznie.
6. Minister, o którym mowa w ust. 5, podaje do publicznej wiadomości
informację o wydaniu decyzji, o której mowa w ust. 5, przez ogłoszenie w Biuletynie
Informacji Publicznej urzędu obsługującego tego ministra nazwy produktu, wyrobu,
środka, sprzętu lub aparatury medycznej, nazwy odpowiednio producenta, importera,
eksportera, wytwórcy, dystrybutora, podmiotu odpowiedzialnego, posiadacza
pozwolenia albo zezwolenia na handel równoległy oraz jeżeli dotyczy: rodzaju
opakowania, jego wielkości i numeru partii.
7. W przypadku wydania decyzji, o której mowa w ust. 5, dokonuje się
zabezpieczenia produktu, wyrobu, środka, sprzętu lub aparatury medycznej.
Zabezpieczenie jest finansowane ze środków budżetu państwa w oparciu o średnie
stawki stosowane w stosunkach danego rodzaju.
8. W przypadku niedoboru produktów leczniczych, środków spożywczych
specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wyrobów medycznych lub środków
ochrony osobistej niezbędnych dla pacjentów lub wyposażenia niezbędnego do
prowadzenia działalności, minister właściwy do spraw zdrowia poleci wydanie w
niezbędnych ilościach tych produktów, środków, wyposażenia lub wyrobów z Agencji
Rezerw Materiałowych do podmiotów leczniczych prowadzących szpitale, stacje
sanitarno-epidemiologiczne, apteki ogólnodostępne, punkty apteczne lub domy
pomocy społecznej.

Art. 46e. Udostępnione z rezerw strategicznych:
1) produkty lecznicze,
2) środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyroby
medyczne, jeżeli wymagają przechowywania w szczególnych warunkach
– są dystrybuowane na zasadach określonych w ustawie z dnia 6 września 2001 r. –
Prawo farmaceutyczne.

Art. 46f. 1. Produkty lecznicze, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia
żywieniowego, wyroby medyczne, produkty biobójcze oraz środki ochrony osobistej, które:
1) zostały udostępnione na podstawie art. 46d ust. 1 lub na podstawie przepisów
o rezerwach strategicznych,
2) stanowią majątek Skarbu Państwa na podstawie innej niż przepisy o rezerwach
strategicznych
– określone w obwieszczeniu, o którym mowa w ust. 2, mogą być wydawane
pacjentom ze stacji sanitarno-epidemio-logicznych, aptek lub punktów aptecznych
nieodpłatnie wyłącznie na podstawie nr PESEL pacjenta.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia może określić w obwieszczeniu:
1) wykaz produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego
przeznaczenia żywieniowego, wyrobów medycznych, produktów biobójczych
i środków ochrony osobistej, które podlegają wydaniu w sposób określony
w ust. 1, oraz dane je identyfikujące;
2) ilość produktu leczniczego, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia
żywieniowego, wyrobu medycznego, produktu biobójczego i środka ochrony
osobistej, jaki podlega wydaniu w sposób określony w ust. 1, na jednego
pacjenta w danej jednostce czasu.
3. Osoba wydająca produkty lecznicze, środki spożywcze specjalnego
przeznaczenia żywieniowego, wyroby medyczne, produkty biobójcze i środki ochrony
osobistej ma obowiązek wydać je, po uprzednim sprawdzeniu w systemie teleinformatycznym udostępnionym przez jednostkę podległą ministrowi właściwemu do
spraw zdrowia właściwą w zakresie systemów informacyjnych ochrony zdrowia czy
dla pacjenta o danym nr PESEL nie nastąpiło już wydanie produktów, środków
i wyrobów objętych obwieszczeniem, o którym mowa w ust. 2. Ponadto, osoba
wydająca jest obowiązana do umieszczenia w tym systemie teleinformatycznym
informacji o wydaniu dla pacjenta o danym nr PESEL produktów, środków i wyrobów
objętych obwieszczeniem, o którym mowa w ust. 2. W przypadku, gdy są one
wydawane osobie innej niż pacjent, odnotowaniu podlega również nr PESEL tej osoby.
4. Obwieszczenie, o którym mowa w ust. 2, podlega ogłoszeniu w dzienniku
urzędowym ministra właściwego do spraw zdrowia.

Art. 46g. Produkty lecznicze, środki spożywcze specjalnego przeznaczenia
żywieniowego, wyroby medyczne, produkty biobójcze oraz środki ochrony osobistej,
które stanowią majątek Skarbu Państwa na podstawie innej niż przepisy o rezerwach
strategicznych, mogą być zbywane, przez ministra właściwego do spraw zdrowia lub
upoważnione przez niego podmioty, podmiotom innym niż określone w art. 46f.

Ustawa o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi art. 46

DODAJ