Art. 46. 1. Stosunek pracy mianowanego pracownika naukowego wygasa
z mocy prawa w przypadku:
1) stwierdzenia, że mianowanie nastąpiło na podstawie fałszywych lub nieważnych
dokumentów;
2) prawomocnego orzeczenia przez sąd utraty praw publicznych;
3) prawomocnego orzeczenia środka karnego w postaci zakazu zajmowania
określonego stanowiska, w przypadku gdy orzeczenie to dotyczy wykonywania
obowiązków pracownika naukowego;
4) upływu trzymiesięcznego okresu nieobecności w pracy z powodu tymczasowego
aresztowania;
5) odbywania kary pozbawienia wolności lub ograniczenia wolności;
6) upływu okresu mianowania;
7) śmierci pracownika naukowego.
2. Stosunek pracy mianowanego pracownika naukowego zatrudnionego na
stanowisku profesora lub profesora instytutu wygasa z końcem roku, w którym
ukończył on 70. rok życia.
3. Wygaśnięcie stosunku pracy stwierdza dyrektor.
4. Stosunek pracy mianowanego pracownika naukowego pełniącego funkcję
dyrektora, z końcem roku, w którym ukończył on 70. rok życia, przekształca się w
stosunek pracy na podstawie umowy o pracę.

Ustawa o instytutach badawczych art. 46

Poprzedni

Art. 45. 1. Stosunek pracy z mianowanym pracownikiem naukowym może ulec rozwiązaniu w każdym czasie w drodze porozumienia stron. 2. Rozwiązanie stosunku pracy z mianowanym pracownikiem naukowym, z ...

Nastepny

Art. 47. 1. Wykonywanie przez pracownika naukowego dodatkowego zatrudnienia w ramach stosunku pracy lub prowadzenie działalności gospodarczej, bez uzyskania wcześniejszej zgody dyrektora, stanowi po...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych
  • Wejscie w życie 1 października 2010
  • Ost. zmiana ustawy 29 luty 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 03 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka