Art. 45. § 1. Organ egzekucyjny i egzekutor są obowiązani odstąpić od
czynności egzekucyjnych, jeśli zobowiązany okazał dowody stwierdzające
wykonanie, umorzenie, wygaśnięcie lub nieistnienie obowiązku, odroczenie terminu wykonania obowiązku, rozłożenie na raty spłaty należności pieniężnych, albo gdy zachodzi błąd co do osoby zobowiązanego. Organ egzekucyjny zawiadamia
wierzyciela o odstąpieniu od czynności egzekucyjnych.
§ 2. Organ egzekucyjny i egzekutor są obowiązani odstąpić od egzekucji ze
składnika majątkowego zobowiązanego, jeżeli okazał on dowody stwierdzające
częściowe wykonanie obowiązku lub umorzenie należności pieniężnej, a wartość
zajętego składnika majątkowego znacznie przekracza kwotę ostatecznie dochodzonej
należności i zobowiązany posiada inne składniki majątkowe, z których egzekucja
może być prowadzona.
§ 3. Organ egzekucyjny zawiadamia wierzyciela o odstąpieniu od czynności
egzekucyjnych i na jego żądanie wydaje postanowienie w sprawie odstąpienia od
czynności egzekucyjnych. Na postanowienie to przysługuje zażalenie wierzycielowi
niebędącemu jednocześnie organem egzekucyjnym.

Ustawa o postępowaniu egzekucyjnym w administracji art. 45

Poprzedni

Art. 44. Żądanie wyłączenia spod egzekucji rzeczy lub prawa majątkowego nie może być zgłoszone, jeżeli z rzeczy lub prawa przeprowadzona została egzekucja przez sprzedaż rzeczy lub wykonanie prawa m...

Nastepny

Art. 46. § 1. Organ egzekucyjny i egzekutor może w razie potrzeby wezwać, w pilnych przypadkach także ustnie, pomocy organu Policji, Straży Granicznej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego lub Agencj...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji
  • Wejscie w życie 1 stycznia 1967
  • Ost. zmiana ustawy 1 stycznia 2021
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 02 12 2020
Komentarze

Wyszukiwarka