Art. 43. 1. W przypadku stwierdzenia w wyniku inspekcji, że:
1) stan statku lub sposób jego załadowania stwarza zagrożenie dla bezpieczeństwa
statku, osób na nim przebywających lub dla środowiska morskiego albo gdy
warunki życia i pracy marynarzy na statku stwarzają wyraźne zagrożenie dla ich
bezpieczeństwa, zdrowia lub ochrony lub występują uchybienia stanowiące
poważne lub powtarzające się naruszenie wymagań określonych w Konwencji
MLC, organ inspekcyjny, w drodze decyzji, biorąc pod uwagę stopień
stworzonego zagrożenia, zatrzymuje statek lub wstrzymuje operacje, podczas
których zostały stwierdzone nieprawidłowości, wskazując jednocześnie
uchybienia, które należy usunąć;
2) statek nie jest wyposażony w sprawny rejestrator danych z podróży (VDR) lub
uproszczony rejestrator danych z podróży (S-VDR), gdy statek podlega takiemu
obowiązkowi, organ inspekcyjny, w drodze decyzji, zatrzymuje statek.
2. Decyzjom, o których mowa w ust. 1, nadaje się rygor natychmiastowej
wykonalności.
3. W przypadku gdy ogólny stan statku znacząco odbiega od wymagań
w zakresie bezpieczeństwa, inspektor w oparciu o swoją wiedzę i doświadczenie
zawodowe może wstrzymać inspekcję do czasu, gdy zostaną podjęte niezbędne
działania dla zapewnienia, aby statek spełniał odpowiednie wymagania określone
w umowach międzynarodowych.
4. W przypadku wydania decyzji o zatrzymaniu statku organ inspekcyjny,
niezwłocznie po zakończeniu inspekcji, doręcza decyzję kapitanowi statku,
informując o jej wydaniu administrację państwa bandery statku albo konsula, bądź
najbliższe przedstawicielstwo dyplomatyczne tego państwa, a także, jeżeli ma to
zastosowanie, podmioty, które wydały statkowi świadectwo klasy lub odpowiednie
certyfikaty. Do decyzji o zatrzymaniu statku organ inspekcyjny załącza raport
z przeprowadzonej inspekcji.
4a. W przypadku wydania decyzji o zatrzymaniu statku ze względu na poważne
lub powtarzające się naruszenia wymagań określonych w Konwencji MLC, lub
z uwagi na to, że warunki życia i pracy marynarzy na statku stwarzają wyraźne
zagrożenie dla ich bezpieczeństwa, zdrowia lub ochrony, organ inspekcyjny
niezwłocznie powiadamia o tym administrację państwa bandery, zwracając się
z prośbą o ustosunkowanie się w określonym terminie do stwierdzonych uchybień
oraz informując o możliwości udziału w inspekcji jej przedstawiciela. Organ
inspekcyjny niezwłocznie informuje również armatora oraz reprezentatywne
organizacje zrzeszające odpowiednio marynarzy lub armatorów w państwie portu.
5. W celu zmniejszenia zatłoczenia statków w porcie, organ inspekcyjny może
wydać zgodę, o ile nie stwarza to zagrożenia, na przemieszczenie zatrzymanego statku
do innej części portu. Przy podejmowaniu decyzji o zatrzymaniu statku lub
o zwolnieniu statku z zatrzymania organ inspekcyjny nie uwzględnia istniejącego lub
mogącego powstać zatłoczenia.
6. Jeżeli uchybienia stwierdzone w trakcie inspekcji nie mogą zostać naprawione
w porcie zatrzymania, organ inspekcyjny, w drodze decyzji, zezwala statkowi na
wyjście z portu w celu dokonania naprawy w najbliższej stoczni remontowej, w której może być dokonana naprawa, uzgodnionej z kapitanem lub armatorem statku, po spełnieniu uzgodnionych z właściwymi władzami państwa bandery statku warunków gwarantujących, że statek w czasie przejścia morzem nie będzie stanowił zagrożenia
dla bezpieczeństwa morskiego i osób na nim przebywających oraz dla innych statków,
oraz zagrożenia dla środowiska morskiego.
7. O warunkach, o których mowa w ust. 6, organ inspekcyjny informuje
właściwe władze państwa portu, w którym znajduje się stocznia remontowa, oraz
właściwe władze państwa bandery statku albo najbliższe przedstawicielstwo
dyplomatyczne tego państwa, a także podmioty, które wydały statkowi świadectwo
klasy lub odpowiednie certyfikaty.
8. W przypadku gdy stocznia remontowa, o której mowa w ust. 6, znajduje się na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, organ inspekcyjny właściwy ze względu na
położenie stoczni przekazuje informację o podjętych działaniach organowi
inspekcyjnemu, wydającemu zezwolenie na wyjście z portu w celu dokonania
naprawy w tej stoczni.
9. W przypadku gdy decyzja, o której mowa w ust. 6, podejmowana jest
z powodu niespełniania przez statek przepisów IMO5) w sprawie programu
rozszerzonych inspekcji w odniesieniu do przeglądów masowców i zbiornikowców
albo w zakresie dokumentacji statku, albo z powodu wad konstrukcyjnych lub
uchybień w tym zakresie, organ inspekcyjny może wymagać przeprowadzenia
koniecznych pomiarów grubości poszycia kadłuba statku, zanim statek opuści port,
w którym został zatrzymany.
10. W przypadku gdy uchybienie polega na braku wyposażenia statku w sprawny
rejestrator danych z podróży (VDR) lub uproszczony rejestrator danych z podróży (S-
-VDR) i nie może ono zostać usunięte w porcie zatrzymania, organ inspekcyjny
postępuje zgodnie z ust. 6 i 7 albo zezwala, w drodze decyzji, na wyjście statku
z portu, nakazując usunięcie uchybienia w terminie 30 dni od dnia zakończenia
inspekcji.
11. Przy wykonywaniu obowiązków organ inspekcyjny podejmuje wszelkie
środki, aby uniknąć bezpodstawnego zatrzymania lub opóźnienia statku w porcie.
W przypadku gdy statek jest bezpodstawnie zatrzymany lub opóźniony, armatorowi
statku przysługuje odszkodowanie, zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego.
W każdym przypadku zarzutu bezpodstawnego zatrzymania lub opóźnienia statku,
ciężar dowodu spoczywa na armatorze statku.
12. Koszty postoju statku w porcie powstałe w związku z zatrzymaniem statku
pokrywa armator w wysokości określonej na podstawie przepisów ustawy z dnia
20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich. Organ inspekcyjny wydaje
zgodę na wyjście statku z portu po uiszczeniu przez armatora pełnej opłaty związanej
z postojem statku w porcie lub po przedłożeniu przez armatora listu gwarancyjnego
o pokryciu kosztów postoju w porcie.

Ustawa o bezpieczeństwie morskim art. 43

DODAJ