Art. 41. 1. W przypadku gdy instytucja obowiązana nie może zastosować
jednego ze środków bezpieczeństwa finansowego, o których mowa w art. 34 ust. 1:
1) nie nawiązuje stosunków gospodarczych;
2) nie przeprowadza transakcji okazjonalnej;
3) nie przeprowadza transakcji za pośrednictwem rachunku bankowego;
4) rozwiązuje stosunki gospodarcze.
2. Instytucja obowiązana ocenia, czy niemożność zastosowania środków
bezpieczeństwa finansowego, o której mowa w ust. 1, stanowi podstawę do
przekazania Generalnemu Inspektorowi zawiadomienia, o którym mowa w art. 74 lub art. 86.
3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do instytucji obowiązanych, o których
mowa w art. 2 ust. 1 pkt 14, w zakresie, w jakim instytucje te ustalają sytuację prawną
klienta w związku z postępowaniem sądowym, wykonywaniem obowiązków
polegających na obronie, reprezentowaniu lub zastępowaniu klienta w postępowaniu
sądowym albo udzielaniu klientowi porady prawnej dotyczącej wszczęcia
postępowania sądowego lub uniknięcia takiego postępowania.

Ustawa o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu art. 41

DODAJ