Art. 41. 1. Bezrobotnemu w okresie odbywania szkolenia, na które został
skierowany przez starostę, przysługuje stypendium finansowane ze środków Funduszu
Pracy.
1a. (uchylony)
1b. Bezrobotnemu uprawnionemu w tym samym okresie do stypendium oraz
zasiłku przysługuje prawo wyboru świadczenia.
2. Stypendium nie przysługuje bezrobotnemu, jeżeli w okresie odbywania
szkolenia przysługuje mu z tego tytułu inne stypendium, dieta lub innego rodzaju
świadczenie pieniężne w wysokości równej lub wyższej niż stypendium finansowane
z Funduszu Pracy.
3. Wysokość stypendium wynosi miesięcznie 120% zasiłku, o którym mowa
w art. 72 ust. 1 pkt 1, jeżeli miesięczny wymiar godzin szkolenia wynosi co najmniej
150 godzin; w przypadku niższego miesięcznego wymiaru godzin szkolenia wysokość
stypendium ustala się proporcjonalnie, z tym że stypendium nie może być niższe niż
20% zasiłku, o którym mowa w art. 72 ust. 1 pkt 1.
3a. Skierowany przez starostę na szkolenie w przypadku podjęcia zatrudnienia,
innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej w trakcie szkolenia ma prawo
do ukończenia tego szkolenia bez konieczności ponoszenia jego kosztów.
3b. Bezrobotnemu skierowanemu przez starostę na szkolenie, który w trakcie
szkolenia podjął zatrudnienie, inną pracę zarobkową lub działalność gospodarczą,
przysługuje stypendium w wysokości 20% zasiłku, o którym mowa w art. 72 ust. 1 pkt
1, niezależnie od wymiaru godzin szkolenia, od dnia podjęcia zatrudnienia, innej pracy
zarobkowej lub działalności gospodarczej do dnia zakończenia szkolenia. Od
stypendium tego nie są odprowadzane składki na ubezpieczenia społeczne.
3c. Do stypendium, o którym mowa w ust. 3b, nie stosuje się zasady
proporcjonalnego ustalania jego wysokości, o której mowa w ust. 3. Stypendium,
o którym mowa w ust. 3b, za niepełny miesiąc ustala się, dzieląc kwotę
przysługującego stypendium przez 30 i mnożąc otrzymaną kwotę przez liczbę dni
kalendarzowych przypadających w okresie, za który stypendium przysługuje.
4. W przypadku skierowania na szkolenie bezrobotnego, koszty tego szkolenia
są finansowane z Funduszu Pracy.
4a. Starosta finansuje z Funduszu Pracy, w formie zwrotu, koszty
zakwaterowania i wyżywienia bezrobotnego, skierowanego na szkolenie odbywane
poza miejscem zamieszkania, jeżeli wynika to z umowy zawartej z instytucją
szkoleniową.
4b. Starosta może wyrazić zgodę na sfinansowanie, w formie zwrotu, całości lub
części poniesionych przez skierowanego bezrobotnego, kosztów z tytułu przejazdu na
szkolenie.
4c. Starosta może wyrazić zgodę na sfinansowanie z Funduszu Pracy, w formie
zwrotu, poniesionych przez bezrobotnego kosztów przejazdu na egzamin, o którym
mowa w art. 40 ust. 3a.
5. Starosta, na wniosek bezrobotnego, może wyrazić zgodę na częściowe
sfinansowanie z Funduszu Pracy kosztów szkolenia, jeżeli skierowanie na to szkolenie
nastąpiło na prośbę bezrobotnego albo organizacji lub instytucji pokrywającej część
kosztów tego szkolenia. Przepisy art. 40 stosuje się odpowiednio.
6. Osoba, która z własnej winy nie ukończyła szkolenia, jest obowiązana do
zwrotu kosztów szkolenia, z wyjątkiem przypadku, gdy przyczyną nieukończenia
szkolenia było podjęcie zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności
gospodarczej.
7. Osobom skierowanym na szkolenie przez starostę, z wyjątkiem osób
posiadających z tego tytułu prawo do stypendium, z wyłączeniem stypendium,
o którym mowa w ust. 3b, przysługuje odszkodowanie z tytułu ubezpieczenia od
następstw nieszczęśliwych wypadków powstałych w związku ze szkoleniem oraz
w drodze do miejsca szkolenia i z powrotem, wypłacane przez instytucję
ubezpieczeniową, w której osoby te zostały ubezpieczone.
8. Instytucja szkoleniowa jest obowiązana ubezpieczyć osobę, o której mowa
w ust. 7, od następstw nieszczęśliwych wypadków.
9. Starosta może w umowie zawartej z instytucją szkoleniową przewidzieć
przyznanie tej instytucji z Funduszu Pracy jednorazowej kwoty w wysokości do 50%
minimalnego wynagrodzenia za pracę za każdego skierowanego bezrobotnego
uczestniczącego w szkoleniu, który wskutek działań tej instytucji szkoleniowej podjął
w ciągu 30 dni od dnia ukończenia szkolenia zatrudnienie, inną pracę zarobkową lub
działalność gospodarczą i wykonuje je co najmniej przez 6 miesięcy.
10. Do przyznania instytucji szkoleniowej jednorazowej kwoty, o której mowa
w ust. 9, mają zastosowanie przepisy dotyczące udzielania pomocy de minimis.
11. Osoby bezrobotne biorące udział bez skierowania starosty w szkoleniach
finansowanych z publicznych środków wspólnotowych i publicznych środków
krajowych na podstawie umowy o dofinansowanie projektu albo decyzji, o których
mowa w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o Narodowym Planie Rozwoju (Dz. U.
z 2019 r. poz. 1465 i 2020), ustawie z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia
polityki rozwoju albo ustawie z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów
w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014–
2020 (Dz. U. z 2020 r. poz. 818), organizowanych przez inny podmiot niż powiatowy
urząd pracy, powiadamiają powiatowy urząd pracy o udziale w szkoleniu w terminie
7 dni przed dniem rozpoczęcia szkolenia.

Ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy art. 41

DODAJ