Art. 41. 1. Stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2–12c, art. 83,
art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.
2. Dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż
klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi
związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem
art. 114 ust. 1.
2a. Dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy, innych niż
klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi
związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 5%.
3. W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów stawka podatku wynosi 0%,
z zastrzeżeniem art. 42.
4. W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, stawka podatku wynosi 0%.
5. W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a, dokonywanym
przez rolników ryczałtowych stawka podatku wynosi 0%, pod warunkiem
prowadzenia przez podatnika ewidencji określonej w art. 109 ust. 3.
6. Stawkę podatku 0% stosuje się w eksporcie towarów, o którym mowa w ust. 4
i 5, pod warunkiem że podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji
podatkowej za dany okres rozliczeniowy otrzymał dokument potwierdzający wywóz
towaru poza terytorium Unii Europejskiej.
6a. Dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest w szczególności:
1) dokument w formie elektronicznej otrzymany z systemu teleinformatycznego
służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych albo potwierdzony przez właściwy
organ celny wydruk tego dokumentu;
2) dokument w formie elektronicznej pochodzący z systemu teleinformatycznego
służącego do obsługi zgłoszeń wywozowych, otrzymany poza tym systemem,
jeżeli zapewniona jest jego autentyczność;
3) zgłoszenie wywozowe w formie papierowej złożone poza systemem
teleinformatycznym służącym do obsługi zgłoszeń wywozowych albo jego kopia
potwierdzona przez właściwy organ celny.
6b. W przypadku wywozu, o którym mowa w art. 140 ust. 2 rozporządzenia
2015/2446, dokumentem, o którym mowa w ust. 6, jest zaświadczenie, o którym mowa
w art. 68b ustawy z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne.
7. Jeżeli warunek, o którym mowa w ust. 6, nie został spełniony, podatnik nie
wykazuje tej dostawy w ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3, za dany okres
rozliczeniowy, lecz w okresie następnym, stosując stawkę podatku 0%,
pod warunkiem otrzymania dokumentu wymienionego w ust. 6 przed upływem
terminu do złożenia deklaracji podatkowej za ten następny okres. W przypadku
nieotrzymania tego dokumentu w terminie określonym w zdaniu poprzednim mają
zastosowanie stawki właściwe dla dostawy tego towaru na terytorium kraju.
8. Przepis ust. 7 stosuje się w przypadku, gdy podatnik posiada dokument celny
potwierdzający procedurę wywozu.
9. Otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru
poza terytorium Unii Europejskiej w terminie późniejszym niż określony w ust. 6
i 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za
okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.
9a. Jeżeli podatnik otrzymał całość lub część zapłaty przed dokonaniem dostawy
towarów, stawkę podatku 0% w eksporcie towarów stosuje się w odniesieniu do
otrzymanej zapłaty, pod warunkiem że wywóz towarów nastąpi w terminie
2 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym podatnik otrzymał tę zapłatę, oraz
podatnik w tym terminie otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6. Przepisy ust. 7,
9 i 11 stosuje się odpowiednio.
9b. Przepis ust. 9a stosuje się również, jeżeli wywóz towarów nastąpi w terminie
późniejszym niż określony w ust. 9a, pod warunkiem że wywóz towarów w tym
późniejszym terminie jest uzasadniony specyfiką realizacji tego rodzaju dostaw
potwierdzoną warunkami dostawy, w których określono termin wywozu towarów.
10. (uchylony)
11. Przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym
mowa w art. 2 pkt 8 lit. b, jeżeli podatnik przed upływem terminu do złożenia
deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, otrzymał dokument, o którym mowa w ust. 6, z którego wynika tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepisy ust. 7 i 9 stosuje się odpowiednio.
12. Stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do:
1) dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy lub
robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budowlanych lub ich części
zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;
2) robót konserwacyjnych dotyczących:
a) obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem
lokali użytkowych,
b) lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w
Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12
– w zakresie, w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 1.
12a. Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym
rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem
lokali użytkowych, lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych
sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, oraz
obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex
1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi
zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i
niepełnosprawnych, a także mikroinstalację, o której mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z
dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2018 r. poz. 2389, z
późn. zm.), funkcjonalnie z nimi związaną, z zastrzeżeniem ust. 12b.
12b. Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym
określonego w ust. 12a nie zalicza się:
1) budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa
przekracza 300 m²;
2) lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
12c. W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej
limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej, z zastrzeżeniem ust. 12 pkt 2.
12d. Przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 12, rozumie się roboty
mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego
części, inne niż remont.
12e. Przepisu ust. 12 pkt 2 nie stosuje się, jeżeli wartość towarów bez podatku
wliczanych do podstawy opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych
przekracza 50% tej podstawy.
12f. Stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy towarów i
świadczenia usług klasyfikowanych według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w
grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), z wyłączeniem sprzedaży w zakresie:
1) napojów innych niż wymienione w załączniku nr 3 lub załączniku nr 10 do
ustawy lub w przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie, w tym ich
przygotowania i podania;
2) towarów nieprzetworzonych przez podatnika, innych niż wymienione w
załączniku nr 3 lub załączniku nr 10 do ustawy lub w przepisach wykonawczych
wydanych na jej podstawie;
3) posiłków, których składnikiem są towary wskazane jako wyłączone z grupowań
wymienionych w poz. 2 i 11 załącznika nr 10 do ustawy.
13. Do towarów i usług będących przedmiotem czynności, o których mowa w
art. 5, niewymienionych w Nomenklaturze scalonej (CN) lub w klasyfikacjach
wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, stosuje się stawkę podatku
w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w przepisach ustawy lub przepisach
wykonawczych wydanych na jej podstawie określono inną stawkę.
14. (uchylony)
14a. W przypadku czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem, która
została wykonana przed dniem zmiany stawki podatku, dla której obowiązek
podatkowy powstaje w dniu zmiany stawki podatku lub po tym dniu, czynność ta
podlega opodatkowaniu według stawek podatku obowiązujących dla tej czynności
w momencie jej wykonania.
14b. (uchylony)
14c. W przypadku czynności, dla której w związku z jej wykonywaniem
ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, a okres, do którego
odnoszą się te płatności lub rozliczenia, obejmuje dzień zmiany stawki podatku,
czynność uznaje się za wykonaną:
1) w dniu poprzedzającym dzień zmiany stawki podatku – w zakresie jej części
wykonywanej do dnia poprzedzającego dzień zmiany stawki podatku;
2) z upływem tego okresu – w zakresie jej części wykonywanej od dnia zmiany stawki podatku.
14d. W przypadku, gdy nie jest możliwe określenie faktycznego wykonania
części czynności w okresie, o którym mowa w ust. 14c, dla określenia tej części,
uznaje się, że czynność wykonywana jest w tym okresie proporcjonalnie.
14e. W przypadku:
1) dostaw energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej oraz gazu przewodowego,
2) świadczenia usług telekomunikacyjnych,
3) świadczenia usług wymienionych w poz. 24–37, 50 i 51 załącznika nr 3 do ustawy
– dla których wystawiono fakturę, a po wystawieniu tej faktury uległa zmianie stawka
podatku w odniesieniu do okresów, do których odnoszą się płatności lub rozliczenia
objęte tą fakturą, może być stosowana stawka podatku obowiązująca przed dniem
zmiany stawki podatku, pod warunkiem że w pierwszej fakturze wystawianej po dniu
zmiany stawki podatku, nie później jednak niż w ciągu 12 miesięcy od dnia zmiany
stawki podatku, uwzględniona zostanie korekta rozliczenia objętego fakturą
wystawioną przed dniem zmiany stawki podatku.
14f. Zmiana stawki podatku w odniesieniu do czynności, która zostanie
wykonana w dniu zmiany stawki podatku lub po tym dniu, w związku z którą
otrzymano całość lub część zapłaty, nie powoduje zmiany wysokości opodatkowania
zapłaty otrzymanej przed dniem zmiany stawki podatku.
14g. Przepisów ust. 14a–14f nie stosuje się w przypadku importu towarów lub
wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dla których to czynności wysokość
opodatkowania podatkiem określa się według stawek podatku obowiązujących w dniu
powstania obowiązku podatkowego.
14h. W przypadku:
1) opodatkowania podatkiem czynności uprzednio zwolnionych od podatku,
2) zwolnienia od podatku czynności uprzednio opodatkowanych podatkiem
– przepisy ust. 14a–14g stosuje się odpowiednio.
15. (uchylony)
16. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze
rozporządzenia, może obniżać stawki podatku do wysokości 0%, 5% lub 7% dla
dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych
dostaw lub części świadczenia usług oraz określać warunki stosowania obniżonych
stawek, uwzględniając:
1) specyfikę obrotu niektórymi towarami i świadczenia niektórych usług;
2) przebieg realizacji budżetu państwa;
3) przepisy Unii Europejskiej.

Ustawa o podatku od towarów i usług art. 41

DODAJ