Art. 3. 1. W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu
epidemii, ogłoszonego z powodu COVID-19, oraz w okresie 3 miesięcy po ich
odwołaniu, w celu przeciwdziałania COVID-19 pracodawca może polecić
pracownikowi wykonywanie, przez czas oznaczony, pracy określonej w umowie o
pracę, poza miejscem jej stałego wykonywania (praca zdalna).
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do funkcjonariuszy służb
wymienionych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji,
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu
Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego,
Straży Granicznej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby
Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin.
3. Wykonywanie pracy zdalnej może zostać polecone, jeżeli pracownik ma
umiejętności i możliwości techniczne oraz lokalowe do wykonywania takiej pracy
i pozwala na to rodzaj pracy. W szczególności praca zdalna może być wykonywana
przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość lub
dotyczyć wykonywania części wytwórczych lub usług materialnych.
4. Narzędzia i materiały potrzebne do wykonywania pracy zdalnej oraz obsługę
logistyczną pracy zdalnej zapewnia pracodawca.
5. Przy wykonywaniu pracy zdalnej pracownik może używać narzędzi lub
materiałów niezapewnionych przez pracodawcę pod warunkiem, że umożliwia to
poszanowanie i ochronę informacji poufnych i innych tajemnic prawnie chronionych,
w tym tajemnicy przedsiębiorstwa lub danych osobowych, a także informacji, których
ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę.
6. Na polecenie pracodawcy, pracownik wykonujący pracę zdalną ma obowiązek
prowadzić ewidencję wykonanych czynności, uwzględniającą w szczególności opis
tych czynności, a także datę oraz czas ich wykonania.
7. Pracownik sporządza ewidencję wykonywanych czynności w formie
i z częstotliwością określoną w poleceniu, o którym mowa w ust. 6.
8. Pracodawca może w każdym czasie cofnąć polecenie wykonywania pracy zdalnej.

Art. 3a. 1. W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo
stanu epidemii wójt, burmistrz, prezydent miasta, w tym prezydent miasta na prawach
powiatu, starosta oraz marszałek województwa może polecić:
1) pracownikowi podległego mu urzędu, tymczasowe przeniesienie,
2) kierownikowi podległej jednostki organizacyjnej, tymczasowe przeniesienie
pracownika tej jednostki
– do wykonywania innej pracy, niż określona w umowie o pracę, zgodnej z jego
kwalifikacjami, w innej jednostce, o której mowa w art. 2 ustawy z dnia 21 listopada
2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1282), w tej samej lub
innej miejscowości, na czas określony do 3 miesięcy. W okresie tym przysługuje pracownikowi wynagrodzenie stosowne do wykonywanej pracy, lecz nie niższe od dotychczasowego. Przeniesienie ma na celu zapewnienie sprawnej realizacji zadań
jednostki, do której przenoszony jest pracownik.
2. Przeniesienie pracownika, o którym mowa w ust. 1, nie powoduje rozwiązania
stosunku pracy z pracodawcą dotychczasowym.
3. Przeniesienia pracownika do pracy w innej jednostce nie można dokonać bez
zgody pracownika – w przypadku kobiety w ciąży, pracownika opiekującego się
dzieckiem do ukończenia przez nie 4 roku życia lub osoby będącej jedynym
opiekunem dziecka w wieku do lat piętnastu.

Ustawa o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych art. 3

DODAJ