Art. 3. 1. Przepisy ustawy stosuje się do przedsiębiorcy w rozumieniu
art. 4 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U.
poz. 646, 1479, 1629, 1633 i 2212):
1) u którego wystąpił spadek obrotów gospodarczych, rozumianych jako sprzedaż
towarów lub usług, liczony w ujęciu ilościowym lub wartościowym, łącznie nie
mniej niż o 15%, obliczony jako stosunek łącznych obrotów w ciągu 6 kolejnych
miesięcy w okresie 12 miesięcy poprzedzających dzień złożenia wniosku
o przyznanie świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy finansowanych
z Funduszu, zwanego dalej „wnioskiem o przyznanie świadczeń”, do łącznych
obrotów z analogicznych 6 miesięcy w okresie 12 miesięcy przed okresem
12 miesięcy poprzedzających dzień złożenia wniosku;
2) który nie zalega w regulowaniu zobowiązań podatkowych, składek na
ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz lub Fundusz Pracy,
z wyjątkiem przypadku gdy:
a) zadłużony przedsiębiorca zawarł umowę z Zakładem Ubezpieczeń
Społecznych lub otrzymał decyzję urzędu skarbowego w sprawie spłaty zadłużenia i terminowo opłaca raty lub korzysta z odroczenia terminu płatności albo
b) zaleganie w regulowaniu składek na ubezpieczenia społeczne,
ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz lub Fundusz Pracy powstało w okresie
spadku obrotów gospodarczych, o którym mowa w pkt 1, a przedsiębiorca
dołączył do wniosku o przyznanie świadczeń plan spłaty zadłużenia
uprawdopodabniający poprawę kondycji finansowej przedsiębiorcy i pełną
spłatę zaległości w regulowaniu składek na ubezpieczenia społeczne,
ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz lub Fundusz Pracy, wraz z kopią
wniosku do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o rozłożenie na raty
należności z tytułu tych składek lub o odroczenie płatności tych składek;
3) wobec którego nie zachodzą przesłanki do ogłoszenia upadłości, o których mowa
w art. 11 lub art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe
(Dz. U. z 2017 r. poz. 2344, z późn. zm.).
1a. Przepisy ustawy stosuje się w latach 2015–2017 do przedsiębiorcy
w rozumieniu art. 4 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej:
1) którego przeważający rodzaj wykonywanej działalności gospodarczej według
Polskiej Klasyfikacji Działalności, wynikający z wpisu do krajowego rejestru
urzędowego podmiotów gospodarki narodowej, określony na podstawie
przepisów wydanych na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca
1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2018 r. poz. 997, 1000, 1629 i 1669),
wskazuje na jej udział w handlu, przetwórstwie, transporcie, uprawach rolnych
lub chowie i hodowli zwierząt, a także w wynikających z nich usługach, na
krajowych lub zagranicznych rynkach towarowych, a produkt tej działalności
doznał ograniczeń ilościowych lub wartościowych w obrocie handlowym na
krajowych lub zagranicznych rynkach towarowych, w następstwie wystąpienia
czasowych ograniczeń, z przyczyn niezależnych od przedsiębiorcy, wwozu
towarów na terytoria innych krajów;
2) u którego ograniczenia w obrocie handlowym, o których mowa w pkt 1,
spowodowały spadek obrotów gospodarczych, rozumianych jako sprzedaż towarów lub usług, liczony w ujęciu ilościowym lub wartościowym, łącznie nie
mniej niż o 15%, obliczony jako stosunek łącznych obrotów w ciągu dowolnie
wskazanych 3 kolejnych miesięcy kalendarzowych, przypadających w okresie
po dniu 6 sierpnia 2014 r. do dnia poprzedzającego dzień złożenia wniosku
o przyznanie świadczeń, w porównaniu do łącznych obrotów z tych samych
3 miesięcy kalendarzowych roku poprzedniego; za miesiąc uważa się także
30 kolejno po sobie następujących dni kalendarzowych, w przypadku gdy
trzymiesięczny okres porównawczy rozpoczyna się w trakcie miesiąca
kalendarzowego, to jest w dniu innym niż pierwszy dzień danego miesiąca kalendarzowego;
3) który nie zalega w regulowaniu zobowiązań podatkowych, składek na
ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz lub Fundusz Pracy,
z wyjątkiem przypadku, gdy:
a) zadłużony przedsiębiorca zawarł umowę z Zakładem Ubezpieczeń
Społecznych lub otrzymał decyzję urzędu skarbowego w sprawie spłaty
zadłużenia i terminowo opłaca raty lub korzysta z odroczenia terminu
płatności albo
b) zaleganie w regulowaniu składek na ubezpieczenia społeczne,
ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz lub Fundusz Pracy powstało w okresie
spadku obrotów gospodarczych, o którym mowa w pkt 2, a przedsiębiorca
dołączył do wniosku o przyznanie świadczeń plan spłaty zadłużenia
uprawdopodabniający pełną spłatę zaległości w regulowaniu składek na
ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz lub Fundusz
Pracy, wraz z kopią wniosku do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
o rozłożenie na raty należności z tytułu tych składek lub o odroczenie
płatności tych składek;
4) wobec którego nie zachodzą przesłanki do ogłoszenia upadłości, o których mowa
w art. 11 lub art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. – Prawo upadłościowe.
2. Pomoc, o której mowa w ustawie, stanowi pomoc de minimis, którą
przedsiębiorca może otrzymać na świadczenia na rzecz ochrony miejsc pracy
pracowników, z wyłączeniem pracowników, dla których otrzymał pomoc de minimis:
1) na wyposażenie lub doposażenie stanowiska pracy dla bezrobotnego ze środków
Funduszu Pracy w okresie obowiązywania umowy zawartej z pracownikiem na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia
i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2018 r. poz. 1265, z późn. zm.) lub
2) na wyposażenie lub doposażenie stanowiska pracy dla osoby niepełnosprawnej
ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych
w okresie obowiązywania umowy zawartej z pracownikiem na podstawie ustawy
z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz
zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 511, 1000, 1076, 1925, 2192 i 2354).
3. W przypadku gdy przedsiębiorca spełnia jednocześnie warunki, o których
mowa w ust. 1 i 1a, przedsiębiorcy przysługuje prawo do uzyskania pomocy
wyłącznie po spełnieniu warunków, o których mowa w ust. 1 albo 1a.

Ustawa o szczególnych rozwiązaniach związanych z ochroną miejsc pracy art. 3

DODAJ