Art. 3. 1. Całkowity budżet na refundację wynosi nie więcej niż 17% sumy
środków publicznych przeznaczonych na finansowanie świadczeń gwarantowanych
w planie finansowym Funduszu.
2. Kwotę środków finansowych stanowiącą wzrost całkowitego budżetu na
refundację w roku rozliczeniowym w stosunku do całkowitego budżetu na refundację
w roku poprzedzającym przeznacza się na:
1) finansowanie:
a) dotychczas nieobjętych refundacją leków, środków spożywczych
specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wyrobów medycznych, które nie
mają swojego odpowiednika refundowanego w danym wskazaniu,
z zakresu, o którym mowa w art. 15 ust. 2 pkt 14–16 ustawy z dnia
27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze
środków publicznych, zwanej dalej „ustawą o świadczeniach”, wobec
których została wydana decyzja administracyjna o objęciu refundacją,
b) przewidywanego wzrostu refundacji w wybranych grupach limitowych
wynikającego ze zmian w Charakterystyce Produktu Leczniczego lub ze
zmian praktyki klinicznej;
2) refundację, w części dotyczącej finansowania świadczeń, o których mowa
w art. 15 ust. 2 pkt 14 ustawy o świadczeniach.
3. Kwota środków finansowych, o której mowa w ust. 2 pkt 1, stanowi rezerwę.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
podział kwoty środków finansowych, o której mowa w ust. 2, uwzględniając realizację
refundacji, a także liczbę i rodzaj złożonych wniosków, o których mowa w art. 24 ust. 1.

Ustawa o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych art. 3

DODAJ