Art. 3. 1. Przepisy ustawy stosuje się z uwzględnieniem przepisów:
1) rozporządzenia (WE) nr 1370/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia
23 października 2007 r. dotyczącego usług publicznych w zakresie kolejowego
i drogowego transportu pasażerskiego oraz uchylającego rozporządzenia Rady
(EWG) nr 1191/69 i (EWG) nr 1107/70 (Dz. Urz. UE L 315 z 03.12.2007,
str. 1), zwanego dalej „rozporządzeniem (WE) nr 1370/2007”;
2) rozporządzenia (WE) nr 1371/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia
23 października 2007 r. dotyczącego praw i obowiązków pasażerów w ruchu
kolejowym (Dz. Urz. UE L 315 z 03.12.2007, str. 14, z późn. zm.), zwanego
dalej „rozporządzeniem (WE) nr 1371/2007”;
3) rozporządzenia Rady (WE) nr 12/98 z dnia 11 grudnia 1997 r. ustanawiającego
warunki dostępu przewoźników niemających stałej siedziby w Państwie
Członkowskim do transportu drogowego osób w Państwie Członkowskim
(Dz. Urz. UE L 4 z 08.01.1998, str. 10, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie
wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 3, str. 10);
4) rozporządzenia Rady (EWG) nr 3577/92 z dnia 7 grudnia 1992 r. dotyczącego
stosowania zasady swobody świadczenia usług w transporcie
morskim w obrębie Państw Członkowskich (kabotaż morski) (Dz. Urz. WE L
364 z 12.12.1992, str. 7; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 2, str. 10);
5) rozporządzenia Rady (EWG) nr 3921/91 z dnia 16 grudnia 1991 r.
ustanawiającego warunki, zgodnie z którymi przewoźnicy niemający stałej
siedziby w Państwie Członkowskim mogą dokonywać transportu rzeczy lub
osób żeglugą śródlądową w Państwie Członkowskim (Dz. Urz. WE L 373
z 31.12.1991, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 1, str. 345);
6) rozporządzenia Rady (EWG) nr 684/92 z dnia 16 marca 1992 r. w sprawie
wspólnych zasad międzynarodowego przewozu osób autokarem i autobusem
(Dz. Urz. WE L 74 z 20.03.1992, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie
wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 1, str. 306), zwanego dalej „rozporządzeniem (EWG) nr 684/92”;
7) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1073/2009 z dnia
21 października 2009 r. w sprawie wspólnych zasad dostępu do międzynarodowego rynku usług autokarowych i autobusowych i zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 561/2006 (Dz. Urz. UE L 300 z 14.11.2009, str. 88);
8) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 181/2011 z dnia
16 lutego 2011 r. dotyczącego praw pasażerów w transporcie autobusowym
i autokarowym i zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 (Dz. Urz.
UE L 55 z 28.02.2011, str. 1).
2. W zakresie regularnego przewozu osób realizowanego w strefie
transgranicznej, przepisy ustawy stosuje się z uwzględnieniem przepisów ustawy
z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 2140 oraz z
2020 r. poz. 875 i 1087) oraz rozporządzenia (EWG) nr 684/92 w zakresie
międzynarodowego transportu drogowego.

Ustawa o publicznym transporcie zbiorowym art. 3

Poprzedni

Art. 2. Przepisów ustawy nie stosuje się do regularnego przewozu osób realizowanego w: 1) międzynarodowym transporcie drogowym; 2) międzynarodowym transporcie morskim; 3) międzynarodowej żegludze ...

Nastepny

Art. 4. 1. Użyte w ustawie określenia oznaczają: 1) (uchylony) 2) dworzec – miejsce przeznaczone do odprawy pasażerów, w którym znajdują się w szczególności: przystanki komunikacyjne, punkt sprzeda...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym
  • Wejscie w życie 1 marca 2011
  • Ost. zmiana ustawy 1 stycznia 2021
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 09 12 2020
Komentarze

Wyszukiwarka