Art. 3. 1. Kierującym pojazdem może być osoba, która osiągnęła wymagany
wiek i jest sprawna pod względem fizycznym i psychicznym oraz spełnia jeden
z następujących warunków:
1) posiada umiejętność kierowania pojazdem w sposób niezagrażający
bezpieczeństwu, nieutrudniający ruchu drogowego i nienarażający kogokolwiek
na szkodę oraz odpowiedni dokument stwierdzający posiadanie uprawnienia do
kierowania pojazdem;
2) odbywa w ramach szkolenia naukę jazdy;
3) zdaje egzamin państwowy.
2. Kierującym pojazdem może być również osoba, która odbywa szkolenie
w ramach kwalifikacji wstępnej, kwalifikacji wstępnej przyspieszonej, kwalifikacji
wstępnej uzupełniającej lub kwalifikacji wstępnej uzupełniającej przyspieszonej,
o których mowa w przepisach rozdziału 7a ustawy z dnia 6 września 2001 r.
o transporcie drogowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 2140 oraz z 2020 r. poz. 875), i jest
sprawna pod względem fizycznym i psychicznym.
3. Osoba niepełnosprawna pod względem fizycznym może być kierującym,
jeżeli uzyskała orzeczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do
kierowania pojazdem.
3a. Całkowity albo częściowy ubytek słuchu nie jest przeciwwskazaniem
zdrowotnym do uzyskania uprawnienia do kierowania pojazdami ani przesłanką jego
cofnięcia – z wyjątkiem:
1) uzyskania prawa jazdy kategorii D1 lub D;
2) uzyskania prawa jazdy kategorii C1 lub C przez osobę, która nie posiada prawa
jazdy kategorii B albo posiada je przez okres krótszy niż 2 lata;
3) cofnięcia uprawnień w zakresie prawa jazdy kategorii C lub C1 osobie, która w
wyniku nagłego zdarzenia utraciła słuch w stopniu uniemożliwiającym jej
rozumienie mowy z odległości jednego metra, w tym przy zastosowaniu
aparatów słuchowych lub implantów słuchowych – przez okres roku od tego
zdarzenia.
4. Osoba, która ukończyła 18 lat, nie jest obowiązana do posiadania dokumentu
stwierdzającego posiadanie uprawnienia do kierowania rowerem, wózkiem
rowerowym lub pojazdem zaprzęgowym.

Ustawa o kierujących pojazdami art. 3

DODAJ