Art. 39. 1. Najpóźniej w chwili wyrażenia przez konsumenta woli związania się
umową przedsiębiorca jest obowiązany poinformować konsumenta w sposób jasny i
zrozumiały, wskazujący na zamiar zawarcia umowy i odpowiadający rodzajowi
użytego środka porozumiewania się na odległość o:
1) imieniu i nazwisku (nazwie), adresie zamieszkania (siedziby) przedsiębiorcy,
organie, który zarejestrował działalność gospodarczą przedsiębiorcy, a także
numerze, pod którym przedsiębiorca został zarejestrowany, a w przypadku gdy
działalność przedsiębiorcy wymaga uzyskania zezwolenia – danych dotyczących
instytucji udzielającej zezwolenia;
2) imieniu i nazwisku (nazwie), adresie zamieszkania (siedziby) w
Rzeczypospolitej Polskiej przedstawiciela przedsiębiorcy, o ile taki występuje;
3) imieniu i nazwisku (nazwie), adresie zamieszkania (siedziby) podmiotu innego
niż przedsiębiorca świadczący usługi finansowe na odległość, w tym operatora
środków porozumiewania się na odległość, oraz charakterze, w jakim podmiot
ten występuje wobec konsumenta i tego przedsiębiorcy;
4) istotnych właściwościach świadczenia i jego przedmiotu;
5) cenie lub wynagrodzeniu obejmujących wszystkie ich składniki, w tym opłaty i
podatki, a w przypadku niemożności określenia dokładnej ceny lub
wynagrodzenia – podstawie obliczenia ceny lub wynagrodzenia umożliwiającej
konsumentowi dokonanie ich weryfikacji;
6) ryzyku związanym z usługą finansową, jeżeli wynika ono z jej szczególnych cech
lub charakteru czynności, które mają być wykonane lub jeżeli cena bądź
wynagrodzenie zależą wyłącznie od ruchu cen na rynku finansowym;
7) zasadach zapłaty ceny lub wynagrodzenia;
8) kosztach oraz terminie i sposobie świadczenia usługi;
9) prawie oraz sposobie odstąpienia od umowy, o którym mowa w art. 40 ust. 1 i 2,
albo wskazaniu, że prawo takie nie przysługuje, oraz wysokości ceny lub
wynagrodzenia, które konsument jest obowiązany zapłacić w przypadku określonym w art. 40 ust. 4;
10) dodatkowych kosztach ponoszonych przez konsumenta wynikających z
korzystania ze środków porozumiewania się na odległość, jeżeli mogą one wystąpić;
11) terminie, w jakim oferta lub informacja o cenie lub wynagrodzeniu mają
charakter wiążący;
12) minimalnym okresie, na jaki ma być zawarta umowa o świadczenia ciągłe lub
okresowe;
13) miejscu i sposobie składania reklamacji;
14) możliwości pozasądowego rozstrzygania sporów wynikających z umowy;
15) prawie wypowiedzenia umowy, o którym mowa w art. 42, oraz skutkach tego
wypowiedzenia, w tym karach umownych;
16) istnieniu funduszu gwarancyjnego lub innych systemów gwarancyjnych, jeżeli
takie istnieją;
17) języku stosowanym w relacjach przedsiębiorcy z konsumentem;
18) prawie właściwym państwa, które stanowi podstawę dla stosunków
przedsiębiorcy z konsumentem przed zawarciem umowy na odległość oraz
prawie właściwym do zawarcia i wykonania umowy;
19) sądzie właściwym do rozstrzygania sporów związanych z wykonywaniem umowy.
20) (uchylony)
2. W wypadku przekazywania konsumentowi informacji w formie głosowych
komunikatów telefonicznych nie stosuje się przepisów ust. 1 pkt 6–8 oraz pkt 10–20,
jeżeli konsument udzieli na to wyraźnej zgody. Przedsiębiorca jest obowiązany
zamieścić w komunikacie informacje o prawie konsumenta do żądania przedstawienia
informacji, o których mowa w tych przepisach oraz sposobie ich uzyskania.
3. Przedsiębiorca jest obowiązany do przekazania konsumentowi informacji, o
których mowa w ust. 1, utrwalonych na papierze lub innym trwałym nośniku
dostępnym dla konsumenta, przed zawarciem umowy, a gdy umowa jest na życzenie
konsumenta zawierana z zastosowaniem środka porozumiewania się na odległość,
który na to nie pozwala – niezwłocznie po jej zawarciu.
4. W czasie trwania umowy konsument ma prawo żądać potwierdzenia jej treści
na piśmie. Konsument ma także prawo żądać zmiany środka porozumiewania się na
odległość, chyba że stosowanie takiego środka nie jest przewidziane w umowie lub
nie odpowiada on charakterowi świadczonej usługi.
5. Obowiązek określony w ust. 1 nie dotyczy jednorazowych świadczeń, które są
spełniane przy użyciu środków porozumiewania się na odległość i za które fakturę
wystawia osoba fizyczna lub prawna, która w ramach swojego przedsiębiorstwa udostępnia co najmniej jeden środek porozumiewania się na odległość dostępny dla
konsumenta i przedsiębiorcy, z wyjątkiem jednak informacji, o których mowa w ust. 1 pkt 1.
6. Obowiązek określony w ust. 1 nie dotyczy poszczególnych czynności (umów
szczegółowych) wynikających z umowy (umowy ramowej).
7. W wypadku wykonywania poszczególnych czynności o tym samym
charakterze pomiędzy tymi samymi stronami, jeżeli czynności te nie wynikają z
wcześniej zawartej umowy (umowy ramowej), obowiązek określony w ust. 1 dotyczy
tylko pierwszej z tych czynności. Jeżeli w ciągu roku od dnia wykonania pierwszej
czynności nie wykonano żadnej czynności o tym samym charakterze pomiędzy tymi
samymi stronami, to do pierwszej czynności wykonanej po tym czasie stosuje się ust. 1.
8. Obowiązek określony w ust. 1 uważa się za spełniony, jeżeli przedsiębiorca
przekazał konsumentowi informacje zgodnie ze wzorem określonym w formularzu
informacyjnym, o którym mowa odpowiednio w art. 14 lub art. 19 ustawy z dnia 12
maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (Dz. U. z 2019 r. poz. 1083).

Ustawa o prawach konsumenta art. 39

DODAJ