Art. 37. 1. Jednostka ubiegająca się o prawo do wydawania świadectw,
o których mowa w art. 36 ust. 4, występuje do ministra właściwego do spraw
zdrowia o prawo do wydawania świadectw.
2. O prawo do wydawania świadectw, o których mowa w art. 36 ust. 4, mogą
ubiegać się w szczególności szkoły wyższe, jednostki badawczo-rozwojowe lub
placówki naukowe Polskiej Akademii Nauk.
3. Wniosek jednostki, o której mowa w ust. 1, zawiera dokumenty
potwierdzające posiadanie odpowiedniego potencjału naukowego niezbędnego do
tego celu, a w szczególności:
1) sprzętu umożliwiającego przeprowadzanie badań niezbędnych do ustalenia
właściwości leczniczych naturalnych surowców leczniczych i właściwości
leczniczych klimatu;
2) wykwalifikowanej kadry naukowej dającej rękojmię właściwej oceny
wyników badań;
3) odpowiedniej do przeprowadzania badań bazy lokalowej.
4. Udzielenie prawa do wydawania świadectw, o których mowa w art. 36
ust. 4, odmowa udzielenia prawa oraz cofnięcie tego prawa następuje w drodze
decyzji administracyjnej. Decyzji o cofnięciu prawa do wydawania świadectw
nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia cofa prawo do wydawania świadectw,
o których mowa w art. 36 ust. 4, jeżeli jednostka uprawniona:
1) przestała spełniać warunki wymagane do uzyskania tego prawa;
2) uniemożliwia przeprowadzenie kontroli niezbędnej do stwierdzenia, czy
spełnia warunki wymagane do uzyskania tego prawa.
6. W sprawach nieuregulowanych w ust. 1–5 stosuje się przepisy Kodeksu
postępowania administracyjnego.
7. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, tryb
przeprowadzania kontroli jednostek uprawnionych, uwzględniając w szczególności
sposób dokonywania poszczególnych czynności kontrolnych, ich zakres oraz
dokumentację przebiegu kontroli, mając na uwadze potrzebę zapewnienia
sprawnego przeprowadzenia kontroli.
8. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe wymagania, jakie powinna spełniać jednostka uprawniona,
uwzględniając w szczególności konieczność sprecyzowania wymagań, o których
mowa w ust. 3, a także wskazania nauki.

Ustawa o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych art. 37

Poprzedni

Art. 36. 1. O potwierdzenie właściwości leczniczych naturalnych surowców leczniczych i właściwości leczniczych klimatu do jednostek uprawnionych występuje gmina, która występuje o nadanie obszarowi ...

Nastepny

Art. 38. Na obszarze uzdrowiska lub obszarze ochrony uzdrowiskowej wydziela się trzy rodzaje stref ochrony uzdrowiskowej, oznaczone literami „A”, „B” i „C”: 1) strefa „A”, dla której procentowy udz...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz gminach uzdrowiskowych
  • Wejscie w życie 2 października 2005
  • Ost. zmiana ustawy 29 luty 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 06 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka