Art. 37. 1. Stałe sądy polubowne przy wojewódzkich inspektorach, zwane
dalej „sądami”, tworzone są na podstawie umów o zorganizowanie takich sądów,
zawartych przez wojewódzkich inspektorów z organizacjami pozarządowymi
reprezentującymi interesy konsumentów lub interesy przedsiębiorców oraz innymi
zainteresowanymi jednostkami organizacyjnymi.
2. Umowy, o których mowa w ust. 1, określają w szczególności zasady
pokrywania kosztów wynagrodzenia arbitrów oraz zwrotu kosztów poniesionych
w związku z wykonywaniem czynności arbitra.
3. Sądy rozpatrują spory o prawa majątkowe wynikłe z umów zawartych
między konsumentami a przedsiębiorcami – zgodnie z przepisami wykonawczymi
wydanymi na podstawie ust. 7 i 8.
4. Sąd może odmówić rozpatrzenia sporu w przypadku, gdy:
1) wnioskodawca nie podjął przed złożeniem wniosku o wszczęcie
postępowania próby kontaktu z drugą stroną i bezpośredniego rozwiązania
sporu;
2) spór jest błahy lub wniosek o wszczęcie postępowania spowoduje
uciążliwości dla drugiej strony;
3) sprawa o to samo roszczenie między tymi samymi stronami jest w toku albo
została już rozpatrzona przez Inspekcję, sąd, inny właściwy podmiot albo sąd
powszechny;
4) wartość przedmiotu sporu jest wyższa albo niższa od progów finansowych
określonych w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie ust. 8;
5) wnioskodawca złożył wniosek o wszczęcie postępowania po upływie roku od
dnia, w którym podjął próbę kontaktu z drugą stroną i bezpośredniego
rozwiązania sporu;
6) rozpatrzenie sporu spowodowałoby poważne zakłócenie działania sądu.
5. Z postępowania przed sądem sporządza się protokół.
6. W postępowaniu przed sądami w zakresie nieuregulowanym ustawą
stosuje się przepisy ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania
cywilnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 1575 i 1578).
7. Minister Sprawiedliwości po zasięgnięciu opinii Prezesa Urzędu Ochrony
Konkurencji i Konsumentów określi, w drodze rozporządzenia, regulamin
organizacji i działania sądów, zawierający w szczególności:
1) wewnętrzną organizację sądów,
2) tryb funkcjonowania sądów, w tym określenie właściwości miejscowej,
3) czynności jurysdykcyjne i administracyjne sądów i ich organów
– mając na uwadze konieczność zapewnienia łatwego dostępu do postępowania,
sprawnego rozwiązywania sporów oraz bezstronnego i niezależnego prowadzenia
postępowania.
8. Minister Sprawiedliwości po zasięgnięciu opinii Prezesa Urzędu Ochrony
Konkurencji i Konsumentów może określić, w drodze rozporządzenia, wysokość
progów finansowych wartości przedmiotu sporu, których przekroczenie uprawnia
sąd do odmowy rozpatrzenia sporu, uwzględniając określenie ich wysokości na
poziomie, który nie utrudnia znacząco konsumentowi dostępu do postępowania.

Ustawa o Inspekcji Handlowej art. 37

Poprzedni

Art. 36. 1. Jeżeli przemawia za tym charakter sprawy, wojewódzki inspektor podejmuje działania mające na celu pozasądowe rozwiązanie sporu cywilnoprawnego między konsumentem a przedsiębiorcą przez: ...

Nastepny

Art. 38. Kto wbrew obowiązkowi nie wykonuje decyzji, o których mowa w art. 18 i art. 32, wydanych przez organ Inspekcji lub z jego upoważnienia przez inspektora, albo usuwa dowody lub produkty zabez...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o Inspekcji Handlowej
  • Wejscie w życie 1 kwietnia 2001
  • Ost. zmiana ustawy 19 sierpnia 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 03 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka