Art. 34. 1. Dyrektor urzędu morskiego w toku postępowania:
1) dopuszcza dowody zgłoszone przez organy innego państwa;
2) ułatwia udział w postępowaniu przedstawicielom właściwej organizacji
międzynarodowej, państwa przynależności statku oraz każdego państwa
dotkniętego zanieczyszczeniem morza;
3) w przypadku określonym w art. 29 pkt 1, może zwrócić się do właściwych
organów innego państwa o pomoc w wyjaśnieniu sprawy, jak również
rozpatrywać wnioski innych państw w tym zakresie;
4) w przypadkach określonych w art. 29–32, może zatrzymać statek, jednak nie
dłużej niż to jest konieczne do celów postępowania.
2. Jeżeli postępowanie wykaże naruszenie postanowień ustawy, z zastrzeżeniem
art. 26 pkt 1 lit. c, statek zostanie niezwłocznie zwolniony po wpłaceniu kaucji lub
złożeniu innego odpowiedniego zabezpieczenia finansowego.

Art. 34a. Dyrektor urzędu morskiego powiadamia ministra właściwego do
spraw gospodarki morskiej, Komisję Europejską, EMSA, pozostałe państwa członkowskie Unii Europejskiej oraz zainteresowane państwo bandery o zastosowanych sankcjach, o których mowa w art. 20 ust. 2 rozporządzenia 2015/757.

Art. 34b. 1. W przypadku określonym w art. 20 ust. 3 rozporządzenia 2015/757,
dyrektor urzędu morskiego, w drodze decyzji, wydaje statkowi o obcej przynależności
nakaz opuszczenia portu, o czym powiadamia ministra właściwego do spraw
gospodarki morskiej, Komisję Europejską, EMSA, pozostałe państwa członkowskie
Unii Europejskiej oraz zainteresowane państwo bandery. Decyzji nadaje się rygor
natychmiastowej wykonalności.
2. Dyrektor urzędu morskiego, w drodze decyzji, wydaje zakaz wejścia do portu
statkowi o obcej przynależności, wobec którego w innym niż Rzeczpospolita Polska
państwie członkowskim Unii Europejskiej wydano nakaz opuszczenia portu z powodu
nieprzechowywania na statku ważnego dokumentu zgodności w rozumieniu art. 3 lit.
h rozporządzenia 2015/757, do czasu przedstawienia tego dokumentu.

Art. 34c. Dyrektor urzędu morskiego niezwłocznie przekazuje Prezesowi
Wyższego Urzędu Górniczego kopię decyzji kończącej postępowanie, o którym mowa
w art. 29, jeżeli dotyczy ona zdarzenia związanego z działalnością polegającą na
poszukiwaniu, rozpoznawaniu lub wydobywaniu węglowodorów ze złóż w granicach
obszarów morskich Rzeczypospolitej Polskiej.

Ustawa o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki art. 34

Poprzedni

Art. 33. Dyrektor urzędu morskiego niezwłocznie zawiadamia właściwy organ państwa: 1) przynależności statku i każdego innego zainteresowanego państwa o działaniach i środkach podjętych zgodnie z us...

Nastepny

Art. 35. 1. Do postępowania określonego w przepisach niniejszego rozdziału stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r....

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 16 marca 1995 r. o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki
  • Wejscie w życie 10 sierpnia 1995
  • Ost. zmiana ustawy 29 luty 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 15 02 2021
Komentarze

Wyszukiwarka