Art. 33. 1. Przed rozpoczęciem świadczenia usługi transgranicznej po raz
pierwszy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej usługodawca przedkłada
właściwemu organowi oświadczenie o zamiarze świadczenia danej usługi
transgranicznej zawierające informacje o posiadanej polisie ubezpieczeniowej lub
innych środkach indywidualnego albo zbiorowego ubezpieczenia w związku z wykonywaniem danego zawodu albo danej działalności, wymaganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, usługodawca może doręczyć
właściwemu organowi osobiście, przez inną osobę, drogą pocztową albo za pomocą
środków komunikacji elektronicznej.
3. Usługodawca przedkłada oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, ponownie
w każdym roku, w którym zamierza świadczyć usługę transgraniczną.
4. W przypadku świadczenia usługi transgranicznej po raz pierwszy na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej właściwy organ może wymagać od usługodawcy
dołączenia do oświadczenia, o którym mowa w ust. 1:
1) dokumentu potwierdzającego obywatelstwo usługodawcy;
2) zaświadczenia, że usługodawca wykonuje zawód albo działalność zgodnie
z prawem w państwie usługodawcy oraz że nie obowiązuje go zakaz – nawet
czasowy – wykonywania tego zawodu albo tej działalności;
3) dokumentów potwierdzających kwalifikacje zawodowe usługodawcy;
4) dokumentu potwierdzającego wykonywanie przez usługodawcę danego zawodu
albo danej działalności przez co najmniej rok w okresie ostatnich dziesięciu lat
albo ukończenie kształcenia regulowanego, w przypadku, o którym mowa
w art. 31 ust. 1 pkt 2;
5) zaświadczenia o braku zawieszenia prawa wykonywania działalności lub
o niekaralności, jeżeli jest wymagane od obywateli polskich zamierzających
wykonywać zawód regulowany albo działalność regulowaną związane z
bezpieczeństwem publicznym, służbą zdrowia albo edukacją osób małoletnich,
w tym opieką nad dziećmi i wczesną edukacją;
6) oświadczenia potwierdzającego znajomość języka polskiego w stopniu
niezbędnym do wykonywania zawodu regulowanego – w przypadku zawodów
mających wpływ na bezpieczeństwo pacjentów;
7) zaświadczenia określającego charakter, okres i rodzaj wykonywanej
działalności, wydanego przez państwo usługodawcy – w przypadku działalności
związanych ze zdrowiem lub bezpieczeństwem publicznym.
5. Właściwy organ może wymagać od usługodawcy ponownego przedłożenia
dokumentów, o których mowa w ust. 4, w przypadku istotnej zmiany stanu
potwierdzonego tymi dokumentami.
6. Dokumenty, o których mowa w ust. 4 pkt 2–5 i 7, składa się w języku polskim
albo w innym języku wraz z tłumaczeniem na język polski sporządzonym przez
tłumacza przysięgłego prowadzącego działalność w Rzeczypospolitej Polskiej lub
w państwie członkowskim.
7. Właściwy organ zawiadamia bezzwłocznie usługodawcę o otrzymaniu
oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, oraz dokumentów, o których mowa w ust. 4,
o ile były wymagane. W przypadku braku kompletu wymaganych dokumentów
właściwy organ wzywa usługodawcę do ich uzupełnienia w terminie wskazanym
w wezwaniu.
8. Właściwy organ przekazuje organizacji zawodowej kopie dokumentów,
o których mowa w ust. 1 i 3–5.
9. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego i nauki określi, w drodze
rozporządzenia, wzór oświadczenia, o którym mowa w ust. 1, uwzględniając
konieczność zachowania przejrzystości i kompletności zawartych w nim informacji.

Ustawa o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej art. 33

DODAJ