Art. 31. 1. Usługę transgraniczną w zawodzie regulowanym albo działalności
regulowanej może świadczyć usługodawca, który posiada kwalifikacje zawodowe do
wykonywania danego zawodu albo do podejmowania lub wykonywania danej
działalności w państwie usługodawcy, jeżeli zawód albo działalność:
1) są regulowane w państwie usługodawcy albo
2) nie są regulowane w państwie usługodawcy, a usługodawca:
a) wykonywał ten zawód albo tę działalność w co najmniej jednym państwie
członkowskim przez co najmniej rok w okresie ostatnich dziesięciu lat albo
b) ukończył kształcenie regulowane.
2. Od usługodawcy nie wymaga się:
1) posiadania prawa wykonywania zawodu regulowanego albo działalności
regulowanej przyznanego na podstawie decyzji, o której mowa w art. 7;
2) członkostwa w organizacji zawodowej;
3) rejestracji w organizacji zawodowej albo wpisu do rejestru zawodowego
prowadzonego przez uprawniony organ;
4) rejestracji działalności w systemie ubezpieczeń społecznych w celu
dokonywania rozliczeń związanych ze świadczeniem usługi transgranicznej na
rzecz osób ubezpieczonych – przy czym usługodawca jest obowiązany
poinformować Zakład Ubezpieczeń Społecznych o zamiarze świadczenia usługi
transgranicznej przed jego rozpoczęciem, a w nagłych przypadkach
o świadczeniu usługi transgranicznej po jego zakończeniu.
3. Do usługodawcy stosuje się:
1) przepisy prawa polskiego regulujące sposób wykonywania danego zawodu
regulowanego albo działalności regulowanej, które są w sposób bezpośredni
i szczególny związane z ochroną i bezpieczeństwem konsumentów, w szczególności dotyczące:
a) definicji zawodu albo działalności,
b) używania tytułów zawodowych,
c) poważnych uchybień zawodowych;
2) przepisy dyscyplinarne obowiązujące osoby wykonujące dany zawód.

Ustawa o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej art. 31

DODAJ