Art. 32. 1. Redaktor naczelny ma obowiązek opublikować sprostowanie:
1) w elektronicznej formie dziennika lub czasopisma, w której zamieszczono
materiał prasowy będący przedmiotem sprostowania – w terminie 3 dni
roboczych od dnia otrzymania sprostowania;
2) w dzienniku – w najbliższym przygotowywanym do druku numerze,
a w przypadku braku możliwości technicznych w numerze następnym, nie
później jednak niż w terminie 7 dni od dnia otrzymania sprostowania;
3) w czasopiśmie – w najbliższym od dnia otrzymania sprostowania lub
następnym po nim przygotowywanym do opublikowania numerze;
4) w innym niż dziennik przekazie za pomocą dźwięku lub obrazu i dźwięku –
w najbliższym analogicznym przekazie.
2. Gdy możliwy termin opublikowania sprostowania przekracza 6 miesięcy,
na żądanie wnioskodawcy sprostowanie należy dodatkowo opublikować w ciągu
miesiąca od dnia otrzymania sprostowania w odpowiednim ze względu na krąg
odbiorców dzienniku. Koszty publikacji pokrywa wydawca prasy, w której ukazał
się materiał prasowy będący przedmiotem sprostowania.
3. Terminy określone w ust. 1 i 2 nie mają zastosowania, jeżeli strony na
piśmie umówiły się inaczej.
4. Sprostowanie w drukach periodycznych powinno być opublikowane w tym
samym dziale i taką samą czcionką, co materiał prasowy, którego dotyczy, pod
widocznym tytułem „Sprostowanie”. W przypadku przekazu za pomocą dźwięku
lub obrazu i dźwięku sprostowanie powinno być wyraźnie zapowiedziane oraz
nastąpić w przekazie tego samego rodzaju i o tej samej porze.
5. W tekście nadesłanego sprostowania nie wolno bez zgody wnioskodawcy
dokonywać skrótów ani innych zmian.
6. Tekst sprostowania nie może być komentowany w tym samym numerze,
przekazie lub w elektronicznej formie dziennika lub czasopisma, tego samego dnia.
Nie wyklucza to jednak prostej zapowiedzi polemiki lub wyjaśnień.

Prawo prasowe art. 32