Art. 31. 1. Kontroler podlega wyłączeniu, na wniosek lub z urzędu,
z postępowania kontrolnego, jeżeli wyniki kontroli mogłyby oddziaływać na jego
prawa lub obowiązki, na prawa lub obowiązki jego małżonka albo osoby pozostającej
z nim faktycznie we wspólnym pożyciu, krewnych i powinowatych do drugiego
stopnia bądź osób związanych z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli.
Powody wyłączenia kontrolera trwają także po ustaniu małżeństwa, przysposobienia,
opieki lub kurateli.
2. Kontroler może być wyłączony, na wniosek lub z urzędu, z postępowania
kontrolnego w każdym czasie, jeżeli zachodzą uzasadnione wątpliwości co do jego
bezstronności.
3. O przyczynach powodujących wyłączenie kontroler lub kierownik jednostki
kontrolowanej niezwłocznie zawiadamia na piśmie dyrektora właściwej jednostki
kontrolnej, w której kontroler wykonuje obowiązki.
4. O wyłączeniu kontrolera postanawia dyrektor właściwej jednostki kontrolnej.
Na postanowienie o wyłączeniu zażalenie nie przysługuje.
5. Prezes Najwyższej Izby Kontroli może, na wniosek lub z urzędu, postanowić
o wyłączeniu z postępowania kontrolnego właściwej jednostki kontrolnej, jeżeli
wyniki kontroli mogłyby oddziaływać na prawa lub obowiązki dyrektora albo
wicedyrektora tej jednostki, lub osób im bliskich, o których mowa w ust. 1;
w przypadku wyłączenia Prezes Najwyższej Izby Kontroli wyznacza do postępowania
kontrolnego inną jednostkę kontrolną, powiadamiając o tym Kolegium Najwyższej
Izby Kontroli.
6. Do czasu wydania postanowienia, o którym mowa w ust. 4 i 5, kontroler
podejmuje jedynie czynności niecierpiące zwłoki.

Ustawa o Najwyższej Izbie Kontroli art. 31

DODAJ