Art. 30. 1. Główny Inspektor Transportu Drogowego wydaje przewoźnikowi
drogowemu zezwolenie zagraniczne na przewóz rzeczy pod warunkiem posiadania
przez niego licencji wspólnotowej uprawniającej do wykonywania
międzynarodowego zarobkowego przewozu rzeczy.
2. Przepis art. 25 ust. 2 stosuje się odpowiednio.
3. Wydanie i odmowa wydania w przypadku, o którym mowa w art. 25 w ust. 2
pkt 1, zezwolenia zagranicznego na przewóz rzeczy są czynnościami niestanowiącymi
decyzji administracyjnej w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego.
4. Główny Inspektor Transportu Drogowego:
1) odmawia wydania zezwolenia zagranicznego na przewóz rzeczy, w drodze
decyzji administracyjnej, w przypadku, o którym mowa w art. 25 w ust. 2 pkt 2;
2) może odmówić wydania zezwolenia zagranicznego na przewóz rzeczy, w drodze
decyzji administracyjnej, w przypadku, o którym mowa w art. 25 w ust. 2 pkt 3.
5. Podziału zezwoleń zagranicznych między przewoźnikami drogowymi,
o których mowa w ust. 1, dokonuje komisja społeczna powołana przez ministra
właściwego do spraw transportu.
6. Komisja, o której mowa w ust. 5, składa się z 7 osób.
7. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze rozporządzenia, tryb
wyłaniania składu oraz tryb działania komisji społecznej, o której mowa w ust. 5,
mając na uwadze usprawnienie sposobu podziału zezwoleń zagranicznych oraz
zapewnienie w pracach komisji przedstawicieli polskich organizacji o zasięgu
ogólnokrajowym zrzeszających międzynarodowych przewoźników drogowych.
8. Skargi i wnioski związane z wydawaniem zezwoleń zagranicznych, o których
mowa w ust. 3, rozpatruje minister właściwy do spraw transportu.
9. Przepisy ustawy dotyczące zezwoleń zagranicznych stosuje się do
ekopunktów wydawanych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2327/2003 Parlamentu
Europejskiego i Rady z dnia 22 grudnia 2003 r. ustanawiającym w ramach stałej
polityki transportowej system punktów tranzytowych mający zastosowanie w 2004 r.
do samochodów ciężarowych przejeżdżających przez Austrię (Dz. Urz. WE L 345
z 31.12.2003, str. 30; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 7, t. 7, str. 706, z późn. zm.).
10. W przypadku zezwoleń zagranicznych, których wykorzystanie jest
uzależnione od spełnienia przez pojazd odpowiednich wymogów bezpieczeństwa lub
warunków dopuszczenia do ruchu, odpowiedni certyfikat potwierdzający ich
spełnienie wydają:
1) Główny Inspektor Transportu Drogowego;
2) wojewódzki inspektor transportu drogowego.

Art. 30a. 1. Minister właściwy do spraw transportu określi, w drodze
rozporządzenia:
1) rodzaje certyfikatów, o których mowa w art. 30 ust. 10, i terminy ich ważności;
2) dokumenty, na podstawie których jest wydawany i wznawiany certyfikat;
3) wzory certyfikatów.
2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw
transportu uwzględni w szczególności:
1) wymagania dyrektywy 96/96/WE w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw
członkowskich dotyczących badań przydatności do ruchu drogowego pojazdów
silnikowych i ich przyczep, zmienionej dyrektywą 1999/52/WE, dla celów
rezolucji CEMT/CM (2001)9/Final;
2) zakres niezbędnych danych umieszczonych w certyfikatach.

Ustawa o transporcie drogowym art. 30

DODAJ