Art. 30. 1. W latach 2013–2022 maksymalny limit wydatków będących
skutkiem finansowym ustawy wynosi:
1) dla Funduszu w roku:
a) 2013 – 200,0 mln zł,
b) 2014 – 204,6 mln zł,
c) 2015 – 459,7 mln zł,
d) 2016 – 465,0 mln zł,
e) 2017 – 220,3 mln zł,
f) 2018 – 225,6 mln zł,
g) 2019 – 231 mln zł,
h) 2020 – 236,6 mln zł,
i) 2021 – 242,3 mln zł,
j) 2022 – 248,1 mln zł;
2) dla Funduszu Pracy w roku:
a) 2013 – 50,0 mln zł,
b) 2014 – 51,2 mln zł,
c) 2015 – 52,4 mln zł,
d) 2016 – 53,7 mln zł,
e) 2017 – 55,1 mln zł,
f) 2018 – 56,4 mln zł,
g) 2019 – 57,8 mln zł,
h) 2020 – 59,1 mln zł,
i) 2021 – 60,6 mln zł,
j) 2022 – 62,0 mln zł.
2. W przypadku wyczerpania przyjętego na dany rok budżetowy maksymalnego
limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, zostanie zastosowany mechanizm
korygujący, polegający na odmowie udzielenia marszałkowi województwa limitu
wydatków, o którym mowa w art. 9 ust. 1, a staroście (prezydentowi miasta na
prawach powiatu) limitu wydatków, o którym mowa w art. 19 ust. 1.
3. Organem właściwym do monitorowania wykorzystania limitów wydatków,
o których mowa w ust. 1, oraz wdrożenia mechanizmu korygującego, o którym mowa
w ust. 2, jest minister właściwy do spraw pracy – dysponent Funduszu i dysponent
Funduszu Pracy.

Art. 30a. 1. Pomoc dla przedsiębiorców, o których mowa w art. 3 ust. 1a, może
być realizowana wyłącznie w latach 2015–2017, w ramach kwot określonych
w art. 30 ust. 1 pkt 1 lit. c i d, do wyczerpania limitów wydatków określonych w ust. 2.
2. Na pomoc dla przedsiębiorców, o których mowa w art. 3 ust. 1a, minister
właściwy do spraw pracy – dysponent Funduszu przeznacza środki Funduszu
w kwocie 500 mln zł, z tego – 250 mln zł w 2015 r. oraz 250 mln zł w 2016 r.
3. W celu umożliwienia zastosowania rozwiązań przewidzianych dla
przedsiębiorców, o których mowa w art. 3 ust. 1a, minister właściwy do spraw pracy
– dysponent Funduszu dokona zmiany w projekcie planu finansowego Funduszu lub w planie finansowym Funduszu na 2015 r. przez zwiększenie kosztów Funduszu
z przeznaczeniem na wypłatę świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy
i dofinansowanie kosztów szkolenia pracowników, do wysokości kwoty określonej
w ust. 2, w ciężar pozostałości środków Funduszu z okresów poprzednich zapisanych
w projekcie planu finansowego Funduszu lub w planie finansowym Funduszu jako
stan na początek 2015 r. oraz ujmie planowane koszty Funduszu w 2016 r. w projekcie
planu finansowego Funduszu, stanowiącego załącznik do projektu ustawy budżetowej
na 2016 r., przedłożonego Sejmowi przez Radę Ministrów, do wysokości
maksymalnych limitów wydatków, określonych w ust. 2.
4. W przypadku wykorzystania limitu wydatków na 2015 r. przed upływem roku
budżetowego, limit ten może zostać powiększony, po wyrażeniu zgody przez ministra
właściwego do spraw finansów publicznych, do niezbędnej wysokości, wynikającej
z podpisanych z przedsiębiorcami umów, o których mowa w ust. 6, kosztem limitu na
2016 r., poprzez zmianę planu finansowego Funduszu, dokonaną przez ministra
właściwego do spraw pracy – dysponenta Funduszu, na zasadach określonych w ust. 3,
nie później niż do końca roku budżetowego. Środki niewykorzystane w 2015 r.
powiększają limit wydatków określony na 2016 r. i planowane koszty Funduszu
poprzez zmianę planu finansowego Funduszu przez ministra właściwego do spraw
pracy – dysponenta Funduszu, po wyrażeniu zgody przez ministra właściwego do
spraw finansów publicznych, na zasadach określonych w ust. 3.
5. O dokonanych zmianach, o których mowa w ust. 3 i 4, w projekcie planu
finansowego Funduszu lub w planie finansowym Funduszu minister właściwy do
spraw pracy – dysponent Funduszu zawiadomi ministra właściwego do spraw
finansów publicznych w terminie 7 dni od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy oraz
w terminie 7 dni od dnia dokonania zmian.
6. Umowy o wypłatę świadczeń i umowy o dofinansowanie kosztów szkolenia
pracowników mogą być zawierane do dnia 31 grudnia 2016 r., z tym że koszty
zobowiązań z tytułu ich zawarcia przechodzące na 2017 r. mieszczą się w dwuletnim
limicie wydatków określonym w ust. 2.
7. Zobowiązania z tytułu umów o wypłatę świadczeń i umów o dofinansowanie
kosztów szkolenia pracowników zaciągnięte w 2016 r., realizowane w okresach
wynikających z tych umów, które przechodzą na kolejny rok, są finansowane
w ramach planu finansowego Funduszu na kolejny rok.
8. W przypadku konieczności zmiany projektu planu finansowego lub planu
finansowego Funduszu na 2017 r. minister właściwy do spraw pracy – dysponent
Funduszu dokona niezbędnej zmiany po wyrażeniu zgody przez ministra właściwego
do spraw finansów publicznych.
9. W przypadku wyczerpania przyjętego dwuletniego maksymalnego limitu
wydatków, o którym mowa w ust. 2, zostanie zastosowany mechanizm korygujący,
polegający na odmowie udzielenia limitu wydatków:
1) marszałkowi województwa – na wypłatę świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy;
2) staroście (prezydentowi miasta na prawach powiatu) – na dofinansowanie
kosztów szkolenia pracowników.

Art. 30b. Dysponent Funduszu przekazuje na wyodrębniony rachunek bankowy
samorządu województwa środki Funduszu na finansowanie kosztów obsługi zadań
wynikających z ustawy na podstawie zapotrzebowania złożonego przez marszałka województwa.

Ustawa o szczególnych rozwiązaniach związanych z ochroną miejsc pracy art. 30

DODAJ