Art. 300. 1. Do ponoszenia opłat za usługi wodne oraz opłat podwyższonych
stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. –
Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują
Wodom Polskim, właściwym organom Inspekcji Ochrony Środowiska oraz
gminom.
1a. Uprawnienia organu podatkowego, o których mowa w ust. 1, przysługujące
Wodom Polskim wykonują dyrektorzy zarządów zlewni Wód Polskich.
1b. W sprawach uprawnień organu podatkowego, o których mowa w ust. 1,
właściwy dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej Wód Polskich pełni
funkcję organu wyższego stopnia w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 czerwca
1960 r. – Kodeks postepowania administracyjnego w stosunku do dyrektorów
zarządów zlewni Wód Polskich.
2. Do ponoszenia opłat za usługi wodne oraz opłat podwyższonych nie stosuje
się przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa dotyczących
ustalania opłaty prolongacyjnej, z zastrzeżeniem art. 296 ust. 11 i 12.
3. Do ponoszenia opłat podwyższonych nie stosuje się przepisów ustawy z dnia
29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa dotyczących terminu płatności należności,
odroczenia tego terminu oraz umarzania zaległych zobowiązań i odsetek za zwłokę.
4. W razie odroczenia terminu płatności opłat podwyższonych stosuje się
odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa
w zakresie zawieszenia biegu terminu przedawnienia.
5. Do opłat podwyższonych, o których mowa w art. 280 pkt 2, nie stosuje się
art. 68 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
6. Zobowiązanie wynikające z decyzji, o których mowa w art. 282 ust. 8 oraz
art. 283 ust. 4, nie powstaje, jeżeli te decyzje zostały doręczone stronie po upływie
5 lat od końca roku kalendarzowego, za który ustalono opłatę podwyższoną.

Prawo wodne art. 300

DODAJ