Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) akredytowanej niezależnej jednostce – rozumie się przez to jednostkę
upoważnioną do oceny dokumentacji projektowej, o której mowa w art. 40 ust. 7
pkt 1, oraz weryfikacji wielkości jednostek redukcji emisji uzyskanych
w wyniku realizacji projektu wspólnych wdrożeń, wyłonioną lub wskazaną przez
Komitet Nadzorujący;
2) aktywności – rozumie się przez to parametry charakteryzujące działalność, której
skutkiem jest emisja, takie jak: wielkość produkcji, wielkość zużycia surowców
lub paliw, ilość wytworzonych odpadów;
3) bilansowaniu emisji – rozumie się przez to określanie i prognozowanie wielkości
emisji, emisji unikniętej, emisji zredukowanej oraz gromadzenie i przetwarzanie
informacji o tych wielkościach, przy wykorzystaniu danych gromadzonych na
potrzeby polityki krajowej oraz na potrzeby wypełnienia zobowiązań
międzynarodowych;
3a) długoterminowej jednostce poświadczonej redukcji emisji – rozumie się przez to
jednostkę, o której mowa w art. 3 pkt 9 rozporządzenia Komisji (UE)
nr 389/2013 z dnia 2 maja 2013 r. ustanawiającego rejestr Unii zgodnie z
dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, decyzjami
nr 280/2004/WE i nr 406/2009/WE Parlamentu Europejskiego i Rady oraz
uchylającego rozporządzenia Komisji (UE) nr 920/2010
i nr 1193/2011 (Dz. Urz. UE L 122 z 03.05.2013, str. 1), zwanego dalej
„rozporządzeniem Komisji (UE) nr 389/2013”;
4) ekwiwalencie – rozumie się przez to jeden megagram (1 Mg) dwutlenku węgla
(CO2) albo ilość innego gazu cieplarnianego stanowiącą odpowiednik jednego
megagrama (1 Mg) dwutlenku węgla (CO2), obliczoną z wykorzystaniem
odpowiedniego współczynnika ocieplenia;
5) emisji – rozumie się przez to wprowadzane w wyniku działalności człowieka,
bezpośrednio lub pośrednio do powietrza, gazy cieplarniane lub inne substancje;
6) emisji unikniętej – rozumie się przez to wielkość emisji, jaka mogłaby zostać
wprowadzona do powietrza w danym roku z instalacji w ramach technologii
stosowanych powszechnie do wytwarzania określonego produktu na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej, a na skutek zastosowania innego rozwiązania
technicznego lub technologicznego albo innych surowców lub paliw w nowej
instalacji nie została wprowadzona do powietrza;
7) emisji zredukowanej – rozumie się przez to niewynikającą z obniżenia produkcji
wielkość emisji, jaka nie została wprowadzona do powietrza w danym roku
z instalacji istniejącej wskutek podjętych działań modernizacyjnych, mających
na celu obniżenie wielkości emisji przypadającej na jednostkę powstającego
produktu lub jednostkę wykorzystywanego surowca, materiału lub paliwa
w zakładzie, na którego terenie jest położona instalacja;
8) gospodarce leśnej – rozumie się przez to działalność w zakresie urządzania,
ochrony i zagospodarowywania lasu, utrzymywania i powiększania zasobów i upraw leśnych oraz pozyskiwania, z wyjątkiem skupu, drewna, żywicy,
choinek, karpiny, kory, igliwia i płodów runa leśnego;
9) instalacji – rozumie się przez to instalację w rozumieniu art. 3 pkt 6 ustawy
z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2019 r. poz. 1396, z późn. zm.);
10) jednostce Kioto – rozumie się przez to jednostkę poświadczonej redukcji emisji,
jednostkę przyznanej emisji, jednostkę redukcji emisji lub jednostkę
pochłaniania;
11) jednostce pochłaniania – rozumie się przez to jeden megagram (1 Mg) dwutlenku
węgla (CO2) pochłonięty w wyniku:
a) działalności człowieka mającej na celu zwiększenie pochłaniania dwutlenku
węgla (CO2) przez gleby użytkowane rolniczo,
b) zmian sposobów użytkowania gruntów rolnych lub leśnych, w tym
w zakresie zalesiania, ponownego zalesiania i wylesiania,
c) prowadzonej gospodarki leśnej;
12) jednostce poświadczonej redukcji emisji – rozumie się przez to wyrażoną
w ekwiwalencie emisję zredukowaną gazów cieplarnianych lub emisję unikniętą
gazów cieplarnianych, otrzymaną w wyniku realizacji projektu mechanizmu
czystego rozwoju;
13) jednostce przyznanej emisji – rozumie się przez to wyrażoną w ekwiwalencie
emisję gazów cieplarnianych przyznaną państwu uprawnionemu zgodnie
z Protokołem z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych
w sprawie zmian klimatu, sporządzonym w Kioto dnia 11 grudnia 1997 r.
(Dz. U. z 2005 r. poz. 1684), zwanym dalej „Protokołem z Kioto”;
14) jednostce redukcji emisji – rozumie się przez to wyrażoną w ekwiwalencie
emisję zredukowaną gazów cieplarnianych lub emisję unikniętą gazów
cieplarnianych lub jeden megagram (1 Mg) pochłoniętego dwutlenku węgla
(CO2), otrzymane w wyniku realizacji projektu wspólnych wdrożeń;
14a) jednostce rocznych limitów emisji – rozumie się przez to jednostkę, o której
mowa w art. 3 pkt 27 rozporządzenia Komisji (UE) nr 389/2013;
15) Komitecie Nadzorującym – rozumie się przez to organ wykonawczy Protokołu
z Kioto powołany w celu nadzorowania realizacji projektów wspólnych wdrożeń
realizowanych w ramach ścieżki drugiej, o której mowa w art. 37 ust. 3;
16) Krajowej rezerwie jednostek Kioto – rozumie się przez to ilość jednostek Kioto,
jaką Rzeczpospolita Polska jest obowiązana utrzymywać w Krajowym rejestrze
jednostek Kioto w danym okresie rozliczeniowym zgodnie z przepisami prawa
międzynarodowego lub przepisami prawa Unii Europejskiej;
17) krajowym pułapie emisji – rozumie się przez to maksymalną wielkość emisji,
jaka może być wyemitowana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w danym
okresie rozliczeniowym, wynikającą z przepisów prawa międzynarodowego lub
przepisów prawa Unii Europejskiej;
18) okresie rozliczeniowym – rozumie się przez to przedział czasu, w którym są
określane emisje w celu uzyskania informacji niezbędnych do wsparcia działań
zmierzających do wywiązania się Rzeczypospolitej Polskiej z zobowiązań
międzynarodowych w zakresie redukcji emisji;
19) państwach uprawnionych – rozumie się przez to państwa wymienione
w Załączniku I do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie
zmian klimatu, sporządzonej w Nowym Jorku dnia 9 maja 1992 r. (Dz. U.
z 1996 r. poz. 238), zwanej dalej „Konwencją Klimatyczną”, które ratyfikowały
Protokół z Kioto, zgodnie z art. 1 ust. 7 Protokołu z Kioto;
20) podmiocie korzystającym ze środowiska – rozumie się przez to podmiot
korzystający ze środowiska w rozumieniu art. 3 pkt 20 ustawy z dnia 27 kwietnia
2001 r. – Prawo ochrony środowiska;
20a) (uchylony)
21) poziomie bazowym – rozumie się przez to szacunkową, określoną z największym
prawdopodobieństwem, wielkość emisji gazów cieplarnianych, jaka miałaby
miejsce w przypadku, gdyby projekt wspólnych wdrożeń lub projekt
mechanizmu czystego rozwoju nie został zrealizowany, stanowiącą poziom
odniesienia pozwalający określić emisję zredukowaną lub emisję unikniętą;
22) projekcie mechanizmu czystego rozwoju – rozumie się przez to przedsięwzięcie
realizowane przez państwo uprawnione na terytorium innego państwa niż
państwo uprawnione, które ma na celu redukcję lub uniknięcie emisji gazów
cieplarnianych, a także pochłanianie dwutlenku węgla (CO2) będące
następstwem zalesiania lub ponownego zalesiania;
23) projekcie wspólnych wdrożeń – rozumie się przez to przedsięwzięcie
realizowane przez państwo uprawnione na terytorium innego państwa
uprawnionego, które ma na celu redukcję, uniknięcie emisji gazów
cieplarnianych lub pochłanianie dwutlenku węgla (CO2);
24) prowadzącym instalację – rozumie się przez to prowadzącego instalację
w rozumieniu art. 3 pkt 31 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony
środowiska;
24a) tymczasowej jednostce poświadczonej redukcji emisji – rozumie się przez to
jednostkę, o której mowa w art. 3 pkt 11 rozporządzenia Komisji (UE)
nr 389/2013;
25) uprawnieniu do emisji – rozumie się przez to uprawnienie do emisji
w rozumieniu przepisów o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów
cieplarnianych;
26) urządzeniu – rozumie się przez to urządzenie w rozumieniu art. 3 pkt 42 ustawy
z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska;
27) zakładzie – rozumie się przez to zakład w rozumieniu art. 3 pkt 48 ustawy z dnia
27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska;
28) źródle emisji – rozumie się przez to instalację lub jej część, której eksploatacja
powoduje emisję.

Ustawa o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji art. 2

DODAJ