Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) przedsiębiorcy – rozumie się przez to osoby fizyczne, osoby prawne oraz
jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, które prowadzą
działalność gospodarczą lub zawodową, nawet jeżeli działalność ta nie ma
charakteru zorganizowanego i ciągłego, a także osoby działające w ich imieniu
lub na ich rzecz;
2) konsumencie – rozumie się przez to konsumenta w rozumieniu przepisów ustawy
z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, 933 i 1132);
3) produkcie – rozumie się przez to każdy towar lub usługę, w tym nieruchomości,
prawa i obowiązki wynikające ze stosunków cywilnoprawnych;
4) praktykach rynkowych – rozumie się przez to działanie lub zaniechanie
przedsiębiorcy, sposób postępowania, oświadczenie lub informację handlową, w szczególności reklamę i marketing, bezpośrednio związane z promocją lub nabyciem produktu przez konsumenta;
5) kodeksie dobrych praktyk – rozumie się przez to zbiór zasad postępowania,
a w szczególności norm etycznych i zawodowych, przedsiębiorców, którzy
zobowiązali się do ich przestrzegania w odniesieniu do jednej lub większej liczby
praktyk rynkowych;
6) propozycji nabycia produktu – rozumie się przez to informację handlową
określającą cechy produktu oraz jego cenę, w sposób właściwy dla użytego
środka komunikowania się z konsumentami, która bezpośrednio wpływa bądź
może wpływać na podjęcie przez konsumenta decyzji dotyczącej umowy;
7) decyzji dotyczącej umowy – rozumie się przez to podejmowaną przez
konsumenta decyzję, co do tego, czy, w jaki sposób i na jakich warunkach
dokona zakupu, zapłaci za produkt w całości lub w części, zatrzyma produkt,
rozporządzi nim lub wykona uprawnienie umowne związane z produktem, bez
względu na to, czy konsument postanowi dokonać określonej czynności, czy też
powstrzymać się od jej dokonania;
8) przeciętnym konsumencie – rozumie się przez to konsumenta, który jest
dostatecznie dobrze poinformowany, uważny i ostrożny; oceny dokonuje się
z uwzględnieniem czynników społecznych, kulturowych, językowych
i przynależności danego konsumenta do szczególnej grupy konsumentów, przez
którą rozumie się dającą się jednoznacznie zidentyfikować grupę konsumentów,
szczególnie podatną na oddziaływanie praktyki rynkowej lub na produkt, którego
praktyka rynkowa dotyczy, ze względu na szczególne cechy, takie jak wiek,
niepełnosprawność fizyczna lub umysłowa;
9) państwie członkowskim – rozumie się przez to państwo członkowskie Unii
Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym
Handlu (EFTA) – stronę umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym;
10) systemie konsorcyjnym – rozumie się przez to prowadzenie działalności
gospodarczej polegającej na zarządzaniu mieniem gromadzonym w ramach
grupy z udziałem konsumentów, utworzonej w celu sfinansowania zakupu
produktu na rzecz uczestników grupy.

Ustawa o przeciwdziałaniu nieuczciwym praktykom rynkowym art. 2