Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
1) transport drogowy – transport drogowy w rozumieniu ustawy z dnia
6 września 2001 r. o transporcie drogowym;
2) przewóz drogowy – przewóz drogowy w rozumieniu rozporządzenia (WE) nr
561/2006;
3) przewóz regularny – przewóz regularny w rozumieniu ustawy z dnia
6 września 2001 r. o transporcie drogowym oraz publiczny transport
zbiorowy w rozumieniu ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym
transporcie zbiorowym (Dz. U. z 2018 r. poz. 2016 i 2435 oraz z 2019 r.
poz. 730);
4) stanowisko pracy kierowcy:
a) siedzibę pracodawcy, na rzecz którego kierowca wykonuje swoje
obowiązki, oraz inne miejsce prowadzenia działalności przez
pracodawcę, w szczególności filie, przedstawicielstwa i oddziały,
b) pojazd, który kierowca prowadzi,
c) każde inne miejsce, w którym kierowca wykonuje czynności związane
z wykonywanymi przewozami drogowymi;
5) tydzień – okres pomiędzy godziną 0000 w poniedziałek i godziną 2400
w niedzielę;
6) dzienny okres odpoczynku – okres odpoczynku kierowcy, w rozumieniu
rozporządzenia (WE) nr 561/2006;
6a) pora nocna – okres czterech godzin pomiędzy godziną 0000 i godziną 0700;
definicję pory nocnej zawartą w tym przepisie stosuje się wyłącznie do celów
ustalania czasu pracy;
7) podróż służbowa – każde zadanie służbowe polegające na wykonywaniu, na
polecenie pracodawcy:
a) przewozu drogowego poza miejscowość, o której mowa w pkt 4 lit. a,
lub
b) wyjazdu poza miejscowość, o której mowa w pkt 4 lit. a, w celu
wykonania przewozu drogowego.

Ustawa o czasie pracy kierowców art. 2