Art. 28. 1. Podmiot leczniczy wykonujący działalność leczniczą w rodzaju
stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne jest obowiązany:
1) w razie pogorszenia się stanu zdrowia pacjenta, powodującego zagrożenie
życia lub w razie jego śmierci, niezwłocznie zawiadomić wskazaną przez
pacjenta osobę lub instytucję, lub przedstawiciela ustawowego;
2) w razie śmierci pacjenta:
a) należycie przygotować zwłoki poprzez ich umycie i okrycie,
z zachowaniem godności należnej osobie zmarłej, w celu ich wydania
osobie lub instytucji uprawnionej do ich pochowania, o której mowa
w ustawie z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu
zmarłych,
b) przechowywać zwłoki nie dłużej niż przez 72 godziny, licząc od
godziny, w której nastąpiła śmierć pacjenta.
2. Czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, nie stanowią
przygotowania zwłok zmarłego pacjenta do pochowania.
3. Nie pobiera się opłat za czynności, o których mowa w ust. 1.
4. Zwłoki pacjenta mogą być przechowywane w chłodni dłużej niż
72 godziny, jeżeli:
1) nie mogą zostać wcześniej odebrane przez osoby lub instytucje uprawnione
do pochowania zwłok pacjenta;
2) w związku ze zgonem zostało wszczęte dochodzenie albo śledztwo,
a prokurator nie zezwolił na pochowanie zwłok;
3) przemawiają za tym inne niż wymienione w pkt 1 i 2 ważne przyczyny, za
zgodą albo na wniosek osoby lub instytucji uprawnionej do pochowania zwłok
pacjenta.
5. Dopuszcza się pobieranie opłaty za przechowywanie zwłok pacjenta przez
okres dłuższy niż określony w ust. 1 pkt 2 lit. b od osób lub instytucji uprawnionych do pochowania zwłok na podstawie ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych oraz od podmiotów, na zlecenie których
przechowuje się zwłoki w związku z toczącym się postępowaniem karnym. Opłaty
nie pobiera się, jeżeli przepisy odrębne tak stanowią.
6. W przypadku, o którym mowa w art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia
1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych, dopuszcza się pobieranie od gminy
opłaty za przechowywanie zwłok pacjenta za okres przypadający po upływie 3 dni
od dnia powiadomienia gminy o konieczności pochowania zwłok pacjenta
w związku z niepochowaniem ich przez inne uprawnione osoby lub instytucje.
7. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia,
sposób postępowania podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą
w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne ze zwłokami pacjenta
w przypadku śmierci pacjenta, uwzględniając konieczność poszanowania godności
należnej zmarłemu.

Art. 28a. 1. Podmiot leczniczy prowadzący szpital jest obowiązany zgłosić,
na podany przez jednostkę Policji numer telefonu, numer faksu lub adres poczty
elektronicznej, fakt:
1) przyjęcia pacjenta małoletniego, z którego przedstawicielem ustawowym albo
opiekunem faktycznym nie można się skontaktować – nie później niż
w okresie 4 godzin od przyjęcia;
2) przyjęcia albo zgonu pacjenta, którego tożsamości nie można ustalić albo
potwierdzić na podstawie dokumentów stwierdzających tożsamość – nie
później niż w okresie 8 godzin odpowiednio od przyjęcia albo zgonu.
2. Podmiot wykonujący działalność leczniczą udziela, na żądanie Policji,
informacji o fakcie przyjęcia osoby zaginionej w rozumieniu art. 14 ust. 1 pkt 3
ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2019 r. poz. 161, z późn. zm.).

Ustawa o działalności leczniczej art. 28

DODAJ