Art. 27. 1. Koniowate mogą być przemieszczane na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej z innych państw członkowskich Unii Europejskiej oraz z terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej do innych państw członkowskich Unii Europejskiej, jeżeli:
1) są zidentyfikowane zgodnie z odrębnymi przepisami;
2) zostały zbadane klinicznie przez urzędowego lekarza weterynarii nie później niż
na 48 godzin przed załadunkiem i podczas tego badania nie wykazywały
klinicznych objawów chorób;
3) nie miały kontaktu z koniowatymi chorymi na chorobę zakaźną zwierząt
w okresie 15 dni poprzedzających dzień badania, o którym mowa w pkt 2;
4) pochodzą z gospodarstw, które ze względów zdrowotnych nie są objęte
ograniczeniami, o których mowa w ust. 3 i 4;
5) nie są zwierzętami, które powinny być zabite lub poddane ubojowi zgodnie
z programami zwalczania chorób zakaźnych zwierząt, realizowanymi w regionie
lub państwie pochodzenia zwierząt;
6) zostały spełnione inne wymagania zdrowotne dla zwierząt określone
w przepisach wydanych na podstawie art. 30 pkt 1, przy przemieszczaniu na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej koniowatych z innych państw
członkowskich Unii Europejskiej.
2. W przypadku zarejestrowanych koniowatych wymóg, o którym mowa
w ust. 1 pkt 2, stosuje się wyłącznie do koniowatych przeznaczonych do handlu.
3. Jeżeli nie wszystkie znajdujące się w gospodarstwie zwierzęta z gatunków
wrażliwych na daną chorobę zakaźną były zabite lub poddane ubojowi w związku
z zastosowaniem środków, o których mowa w ust. 1 pkt 5, koniowate nie mogą
opuścić tego gospodarstwa w celu ich przemieszczenia:
1) przez co najmniej:
a) 6 miesięcy od dnia kontaktu ze zwierzęciem chorym na zarazę stadniczą lub
zakażonym tą chorobą – w przypadku koniowatych podejrzanych
o zakażenie tą chorobą lub podejrzanych o tę chorobę, z tym że dla ogiera
okres ten liczy się do czasu jego wykastrowania,
b) 6 miesięcy od dnia, w którym koniowate chore na nosaciznę lub wirusowe
zapalenie mózgu i rdzenia kręgowego koni lub zakażone tymi chorobami
zostały zabite lub poddane ubojowi,
c) 6 miesięcy w przypadku pęcherzykowego zapalenia jamy ustnej,
d) 1 miesiąc w przypadku wścieklizny,
e) 15 dni w przypadku wąglika;
2) do dnia, w którym, po zabiciu lub poddaniu ubojowi zwierząt chorych na
niedokrwistość zakaźną koni lub zakażonych tą chorobą, pozostałe koniowate wykazały ujemną reakcję na dwa testy Cogginsa wykonane w trzymiesięcznych odstępach.
4. Jeżeli znajdujące się w gospodarstwie zwierzęta z gatunków wrażliwych na
daną chorobę zakaźną zostały zabite lub poddane ubojowi w związku
z zastosowaniem środków, o których mowa w ust. 1 pkt 5, koniowate nie powinny
opuszczać tego gospodarstwa w celu ich przemieszczenia przed upływem 30 dni od
dnia, w którym zwierzęta zostały zabite lub poddane ubojowi, a obiekty znajdujące się
w gospodarstwie poddane odkażaniu, z tym że w przypadku wąglika okres ten wynosi 15 dni.
5. Główny Lekarz Weterynarii może, w drodze decyzji, pozwolić na
przemieszczenie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z innego państwa
członkowskiego Unii Europejskiej koniowatych, o których mowa w ust. 3 i 4, na
zawody sportowe lub wyścigi konne, mimo niezachowania terminów określonych
w tych przepisach, powiadamiając niezwłocznie Komisję Europejską o wydaniu
takiego pozwolenia. Do wniosków o wydanie pozwolenia przepisy art. 13 ust. 6–
8 stosuje się odpowiednio.
6. Spełnianie wymagań weterynaryjnych, o których mowa w ust. 1, 3 i 4, jest
potwierdzane w świadectwie zdrowia wystawionym przez urzędowego lekarza
weterynarii państwa członkowskiego Unii Europejskiej wysyłającego zwierzęta. Do
świadectwa zdrowia przepisy art. 20 ust. 2 pkt 2 stosuje się odpowiednio.
7. W przypadku zarejestrowanych koniowatych potwierdza się wyłącznie
wymagania weterynaryjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2–5 oraz ust. 3 i 4,
w informacji o stanie zdrowia wystawionej przez urzędowego lekarza weterynarii
państwa członkowskiego Unii Europejskiej wysyłającego te zwierzęta, dołączonej do
dokumentów identyfikacyjnych tych zwierząt. Informacja o stanie zdrowia powinna
być sporządzona co najmniej w jednym z języków urzędowych państwa wysyłającego
zwierzęta i państwa ich przeznaczenia oraz jest ważna przez 10 dni od dnia
przeprowadzenia badania klinicznego zwierząt dokonanego w celu jej wystawienia.
8. Spełnienie wymagania, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, potwierdza się
w szczególności na podstawie oświadczenia posiadacza zwierzęcia.
9. Koniowate przemieszczane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z innych
państw członkowskich Unii Europejskiej oraz z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
do innych państw członkowskich Unii Europejskiej powinny być przemieszczane z gospodarstwa pochodzenia bezpośrednio lub za pośrednictwem miejsca gromadzenia, tak szybko, jak to możliwe.

Ustawa o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt art. 27

Poprzedni

Art. 26. (uchylony). Art. 26a. 1. Wymagania weterynaryjne dla produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych są określone w rozporządzeniu nr 1069/2009, w przepisach wydanych ...

Nastepny

Art. 28. 1. Główny Lekarz Weterynarii może, w drodze decyzji, pozwolić na przemieszczenie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej koniowatych, o których mowa w art. 27 ust. 3 i 4, przeznaczonych do ...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt
  • Wejscie w życie 1 maja 2004
  • Ost. zmiana ustawy 1 lipca 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 18 11 2020
Komentarze

Wyszukiwarka