Art. 26. (uchylony).

Art. 26a. 1. Wymagania weterynaryjne dla produktów ubocznych pochodzenia
zwierzęcego i produktów pochodnych są określone w rozporządzeniu nr 1069/2009,
w przepisach wydanych w trybie tego rozporządzenia oraz w ustawie.
2. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej:
1) właściwy miejscowo powiatowy lekarz weterynarii na obszarze swojej
właściwości wykonuje zadania i czynności państwa członkowskiego,
właściwego organu oraz właściwej władzy określone w rozporządzeniu
nr 1069/2009 i przepisach wydanych w trybie tego rozporządzenia, w tym
przeprowadza kontrole spełniania wymagań określonych w tych przepisach;
2) Główny Lekarz Weterynarii:
a) wykonuje zadania i czynności państwa członkowskiego, właściwego
organu oraz właściwej władzy w zakresie udostępniania oraz
przekazywania Komisji Europejskiej i państwom członkowskim Unii
Europejskiej informacji, dokumentów i danych oraz dokonywania zgłoszeń
i składania wniosków określonych w rozporządzeniu nr 1069/2009 oraz
w przepisach wydanych w trybie tego rozporządzenia,
b) wykonuje zadania i czynności właściwego organu i krajowego punktu
kontaktowego w sprawach, o których mowa w art. 20, art. 30
i art. 49 rozporządzenia nr 1069/2009 oraz art. 16 ust. 2 i art. 27
ust. 1 akapit drugi lit. a rozporządzenia Komisji (UE) nr 142/2011 z dnia
25 lutego 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu
Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 określającego przepisy sanitarne
dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego,
nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, oraz w sprawie wykonania
dyrektywy Rady 97/78/WE w odniesieniu do niektórych próbek
i przedmiotów zwolnionych z kontroli weterynaryjnych na granicach w myśl tej dyrektywy (Dz. Urz. UE L 54 z 26.02.2011, str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem nr 142/2011”.
3. Graniczny lekarz weterynarii wykonuje zadania i czynności:
1) właściwego organu odpowiedzialnego za punkt kontroli granicznej, właściwego
organu punktu kontroli granicznej oraz zadania i czynności właściwego organu
i urzędowego lekarza weterynarii w punkcie kontroli granicznej określone
w rozporządzeniu nr 142/2011;
2) właściwego organu określone w art. 27 ust. 1 akapit pierwszy, art. 28 ust. 1 i 3,
w załączniku XII w ust. 1 w lit. c i w załączniku XIV w rozdziale I w sekcji 2
ust. 4 lit. b rozporządzenia nr 142/2011.
4. Jeżeli wykonanie zadań lub czynności, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz
ust. 3, wymaga indywidualnego rozstrzygnięcia o prawach lub obowiązkach
adresatów przepisów wymienionych w ust. 1, powiatowy lekarz weterynarii albo
graniczny lekarz weterynarii dokonuje rozstrzygnięcia w drodze decyzji.
5. Decyzjom wydanym w sprawach, o których mowa w rozporządzeniu
nr 142/2011 w załączniku VI w rozdziale II:
1) w sekcji 2 w ust. 1 w lit. e pkt iii,
2) w sekcji 3 w ust. 2 lit. c,
3) w sekcji 4 w lit. b
– nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.
6. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w przypadku gdy z rozporządzenia
nr 1069/2009 lub z przepisów Unii Europejskiej wydanych w trybie tego
rozporządzenia wynika:
1) obowiązek podjęcia lub wykonania przez państwo członkowskie Unii
Europejskiej, właściwy organ, właściwą władzę, urzędowego lekarza weterynarii
lub zatwierdzonego lekarza weterynarii określonych zadań lub czynności,
określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje zadań lub czynności wykonywanych
przez organy Inspekcji Weterynaryjnej, a także sposób ich wykonania,
2) możliwość podjęcia lub wykonania przez państwo członkowskie Unii
Europejskiej, właściwy organ, właściwą władzę, urzędowego lekarza weterynarii
lub zatwierdzonego lekarza weterynarii określonych zadań lub czynności, może
określić, w drodze rozporządzenia, rodzaje zadań lub czynności wykonywanych
przez organy Inspekcji Weterynaryjnej, a także sposób ich wykonania
– mając na względzie zapobieżenie zagrożeniu stwarzanemu przez produkty uboczne
pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne dla zdrowia ludzi lub zwierząt oraz
ograniczenie lub zlikwidowanie tego zagrożenia.

Art. 26b. Zabrania się przewozu wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej i przechowywania na tym terytorium nawozów organicznych i polepszaczy
gleby w opakowaniach i workach o wadze przekraczającej 50 kg, które zostały
oznakowane w sposób określony w załączniku VIII w rozdziale II w ust. 2 lit. c pkt ii
tiret drugie rozporządzenia nr 142/2011.

Art. 26c. Jeżeli na terenach odosobnionych w rozumieniu art. 3
pkt 23 rozporządzenia nr 1069/2009, położonych na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej, występuje potrzeba zastosowania odstępstwa określonego w art. 19 ust. 1
lit. b rozporządzenia nr 1069/2009, właściwy miejscowo wojewoda, kierując się
potrzebą zapewnienia ochrony zdrowia ludzi i zwierząt, po uzgodnieniu z Głównym
Lekarzem Weterynarii, określa, w drodze rozporządzenia – aktu prawa miejscowego,
granice terenów odosobnionych, na których stosuje się odstępstwa.

Art. 26d. 1. Przy przewozie wyłącznie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych dopuszcza
się przekazywanie informacji, o których mowa w art. 21 ust. 3 akapit pierwszy
rozporządzenia nr 1069/2009, przez ich umieszczenie w dokumencie handlowym,
w który zaopatruje się produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego i produkty
pochodne.
2. Minister właściwy do spraw rolnictwa może określić, w drodze
rozporządzenia, wzór dokumentu handlowego, o którym mowa w ust. 1, mając na
uwadze zapewnienie ochrony zdrowia ludzi i zwierząt, a także sprawny przepływ
informacji o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktach
pochodnych.

Art. 26e. 1. Powiatowy lekarz weterynarii zakazuje, w drodze decyzji,
posiadaczowi zwierząt gospodarskich przemieszczania tych zwierząt w przypadku
powzięcia podejrzenia, że w żywieniu tych zwierząt były stosowane niedozwolone
produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne.
2. W przypadku wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, zwierzęta mogą być
przemieszczone wyłącznie do rzeźni w celu zabicia. Przed dokonaniem przemieszczenia posiadacz zwierząt informuje powiatowego lekarza weterynarii, który wydał taką decyzję, o lokalizacji rzeźni, do której zostaną przemieszczone te zwierzęta.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, powiatowy lekarz weterynarii
niezwłocznie podejmuje czynności mające na celu potwierdzenie albo wykluczenie
podejrzenia, że w żywieniu zwierząt gospodarskich były stosowane niedozwolone
produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne.
4. W przypadku wykluczenia podejrzenia, że w żywieniu zwierząt
gospodarskich były stosowane niedozwolone produkty uboczne pochodzenia
zwierzęcego lub produkty pochodne, powiatowy lekarz weterynarii cofa, w drodze
decyzji, zakaz, o którym mowa w ust. 1.
5. W przypadku potwierdzenia podejrzenia, że w żywieniu zwierząt
gospodarskich były stosowane niedozwolone produkty uboczne pochodzenia
zwierzęcego lub produkty pochodne, powiatowy lekarz weterynarii nakazuje,
w drodze decyzji, zabicie takich zwierząt.
6. Decyzjom, o których mowa w ust. 1 i 5, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

Art. 26f. 1. Powiatowy lekarz weterynarii zakazuje, w drodze decyzji,
posiadaczowi produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, produktów
pochodnych lub produktów zawierających produkty uboczne pochodzenia
zwierzęcego lub produkty pochodne lub wytworzonych z produktów ubocznych
pochodzenia zwierzęcego lub z produktów pochodnych przemieszczania, zbywania
lub udostępniania takich produktów, jeżeli posiadacz ten:
1) nie dokonał rejestracji, o której mowa w art. 6 ust. 1a pkt 1, lub
2) nie uzyskał zatwierdzenia albo warunkowego zatwierdzenia, o których mowa
w art. 6 ust. 1a pkt 2.
2. W przypadku wydania decyzji, o której mowa w ust. 1, przemieszczanie,
zbycie lub udostępnienie produktów wymienionych w ust. 1 może być dokonane
wyłącznie po uzyskaniu zgody powiatowego lekarza weterynarii, wydanej w drodze
decyzji, na warunkach określonych w tej zgodzie.
3. Powiatowy lekarz weterynarii cofa, w drodze decyzji, zakaz, o którym mowa
w ust. 1, w przypadku gdy posiadacz produktów ubocznych pochodzenia
zwierzęcego, produktów pochodnych lub produktów zawierających produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego lub produkty pochodne lub wytworzonych z produktów
ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub z produktów pochodnych dokona rejestracji,
o której mowa w art. 6 ust. 1a pkt 1, lub uzyska zatwierdzenie albo warunkowe
zatwierdzenie, o których mowa w art. 6 ust. 1a pkt 2.
4. Decyzji, o której mowa w ust. 1, nadaje się rygor natychmiastowej
wykonalności.

Art. 26g. Próbki, o których mowa w załączniku XI w rozdziale I w sekcji 2
w lit. d rozporządzenia nr 142/2011, są pobierane i badane na koszt podmiotu
prowadzącego działalność nadzorowaną w zakresie produktów ubocznych
pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych.

Art. 26h. 1. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w przypadku gdy przepisy
rozporządzenia nr 1069/2009 lub przepisy Unii Europejskiej wydane w trybie tego
rozporządzenia upoważniają państwo członkowskie Unii Europejskiej do
wprowadzenia odrębnych regulacji prawnych, może określić, w drodze
rozporządzenia, wymagania weterynaryjne dotyczące produktów ubocznych
pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych oraz tryb postępowania z tymi
produktami, w tym wprowadzić zakazy, nakazy i ograniczenia oraz wskazać
przypadki, w których takich zakazów, nakazów i ograniczeń nie stosuje się, mając na
względzie realizację celów określonych w przepisach Unii Europejskiej dotyczących
bezpieczeństwa epizootycznego oraz zapewnienie ochrony zdrowia ludzi i zwierząt.
2. Jeżeli wprowadzenie zakazów, nakazów i ograniczeń, o których mowa
w ust. 1, wymaga indywidualnego rozstrzygnięcia o prawach lub obowiązkach
adresatów przepisów wymienionych w ust. 1, powiatowy lekarz weterynarii dokonuje
rozstrzygnięcia w drodze decyzji.

Ustawa o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt art. 26

DODAJ