Art. 27. 1. Okresy przerw w prowadzeniu pojazdu, o których mowa w art.
7 rozporządzenia (WE) nr 561/2006 i w art. 7 ust. 1 i 2 Umowy AETR, zalicza się
do czasu dyżuru, o którym mowa w art. 9.
2. Okresy odpoczynku, o których mowa w art. 8 ust. 2 i 5 rozporządzenia
(WE) nr 561/2006 i w art. 8 ust. 1, 2 i 7 Umowy AETR, nie mogą być traktowane
jak czas dyżuru, o którym mowa w art. 9.
3. Okresy przerw w prowadzeniu pojazdu, o których mowa w art.
7 rozporządzenia (WE) nr 561/2006 i w art. 7 ust. 1 i 2 Umowy AETR, w części obejmującej 15 minut, wlicza się do czasu pracy kierowcy, jeżeli dobowy wymiar czasu pracy kierowcy wynosi co najmniej 6 godzin.
4. Do kierowców, którzy wykorzystali przerwy w prowadzeniu pojazdu
przeznaczone na odpoczynek, zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 561/2006
i art. 7 ust. 1 i 2 Umowy AETR, nie stosuje się przerwy, o której mowa w art.
13 ust. 1.
5. Do kierowców, którzy wykorzystali okres odpoczynku, o którym mowa
w art. 8 rozporządzenia (WE) nr 561/2006 i w art. 8 ust. 1–3 Umowy AETR, nie
stosuje się odpoczynku, o którym mowa w art. 14.

Ustawa o czasie pracy kierowców art. 27

Poprzedni

Art. 26. Warunki wynagradzania kierowców nie mogą przewidywać składników wynagrodzenia, których wysokość jest uzależniona od liczby przejechanych kilometrów lub ilości przewiezionego ładunku, jeżeli...

Nastepny

Art. 28. (uchylony).

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców
  • Wejscie w życie 1 maja 2004
  • Ost. zmiana ustawy 1 stycznia 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 29 10 2020
Komentarze

Wyszukiwarka