Art. 26. Warunki wynagradzania kierowców nie mogą przewidywać
składników wynagrodzenia, których wysokość jest uzależniona od liczby
przejechanych kilometrów lub ilości przewiezionego ładunku, jeżeli ich stosowanie
mogłoby zagrażać bezpieczeństwu na drogach lub zachęcać do naruszania
przepisów rozporządzenia (WE) nr 561/2006.

Art. 26a. Przepisy niniejszego rozdziału mają zastosowanie do
przedsiębiorców, o których mowa w art. 1 pkt 1a, i osób, o których mowa w art.
1 pkt 1b.

Art. 26b. 1. Czasem pracy przedsiębiorców, o których mowa w art. 1 pkt 1a,
i osób, o których mowa w art. 1 pkt 1b, jest czas od rozpoczęcia do zakończenia
pracy, w którym pozostają oni na swoich stanowiskach pracy, będąc do dyspozycji
podmiotu, dla którego świadczą usługę przewozu drogowego i wykonują
czynności, o których mowa w art. 6 ust. 1.
2. Do czasu pracy osób, o których mowa w art. 1 pkt 1b, wlicza się czas
pozostawania w gotowości, o której mowa w art. 6 ust. 2.

Art. 26c. 1. Tygodniowy czas pracy nie może przekraczać przeciętnie
48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy.
2. Tygodniowy czas pracy, o którym mowa w ust. 1, może być przedłużony
do 60 godzin, jeżeli średni tygodniowy czas pracy nie przekroczy 48 godzin
w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy.
3. Czas pracy określony w ust. 1 i 2 obowiązuje:
1) przedsiębiorców, o których mowa w art. 1 pkt 1a, i osoby, o których mowa
w art. 1 pkt 1b – niezależnie od liczby podmiotów, na rzecz których wykonują
przewóz drogowy;
2) przedsiębiorców, o których mowa w art. 1 pkt 1a, i osoby, o których mowa
w art. 1 pkt 1b – jeżeli jednocześnie są zatrudnieni jako kierowcy na
podstawie stosunku pracy.
4. Przepisy art. 13 ust. 1, art. 21 i art. 27 ust. 4 stosuje się odpowiednio.
5. Do określenia okresu odpoczynku stosuje się przepisy rozporządzenia
(WE) 561/2006 albo umowy AETR.

Art. 26d. 1. Ewidencję czasu pracy przedsiębiorcy, o którym mowa w art.
1 pkt 1a, prowadzi ten przedsiębiorca.
2. Ewidencję czasu pracy osób, o których mowa w art. 1 pkt 1b, prowadzi
podmiot, na rzecz którego wykonywany jest przewóz drogowy.
3. Przepis art. 25 ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Art. 26e. 1. Ewidencję czasu pracy, o której mowa w art. 26d, przechowuje
się przez okres dwóch lat po zakończeniu okresu nią objętego.
2. Podmiot, na rzecz którego wykonywany jest przewóz drogowy wydaje
osobom, o których mowa w art. 1 pkt 1b, kopię ewidencji czasu pracy.

Ustawa o czasie pracy kierowców art. 26

Poprzedni

Art. 25. 1. Pracodawca prowadzi ewidencję czasu pracy kierowców w formie: 1) zapisów na wykresówkach; 2) wydruków danych z karty kierowcy i tachografu cyfrowego; 3) plików pobranych z karty kierow...

Nastepny

Art. 27. 1. Okresy przerw w prowadzeniu pojazdu, o których mowa w art. 7 rozporządzenia (WE) nr 561/2006 i w art. 7 ust. 1 i 2 Umowy AETR, zalicza się do czasu dyżuru, o którym mowa w art. 9. 2. Ok...

Powiązania

Powiązane orzeczenia (0)

brak powiązań

Szczegóły

  • Stan prawny Obecnie obowiązujący
  • Uchwalenie Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców
  • Wejscie w życie 1 maja 2004
  • Ost. zmiana ustawy 1 stycznia 2020
  • Ost. modyfikacja na dlajurysty 29 10 2020
Komentarze

Wyszukiwarka