Art. 27. 1. W przypadku stwierdzenia w wyniku inspekcji państwa bandery, że
stan statku lub sposób jego załadowania stwarza zagrożenie dla bezpieczeństwa na
morzu lub poważne zagrożenie dla zdrowia, życia lub środowiska morskiego, lub
warunki pracy lub życia marynarzy nie spełniają wymagań określonych w Konwencji
MLC, organ inspekcyjny, w drodze decyzji, zatrzymuje statek lub wstrzymuje
operacje, podczas których zostały stwierdzone nieprawidłowości, wskazując
jednocześnie uchybienia, które należy usunąć, mając na uwadze stopień stwarzanego
zagrożenia. Decyzji nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.
2. W przypadku stwierdzenia w wyniku inspekcji państwa bandery, że stan
statku nie czyni go niezdatnym do żeglugi, lecz nie pozwala na użycie go do żeglugi
w sposób zamierzony przez armatora, organ inspekcyjny, w drodze decyzji, zabrania
użycia statku w sposób zamierzony, wskazując jednocześnie uchybienia, które należy
usunąć, aby statek mógł być w ten sposób użyty. Decyzji nadaje się rygor
natychmiastowej wykonalności.
3. W przypadku wydania decyzji, o której mowa w ust. 1 albo 2, organ
inspekcyjny doręcza decyzję kapitanowi statku niezwłocznie po zakończeniu
inspekcji. Armatorowi oraz kapitanowi statku przysługuje prawo do wniesienia
odwołania zgodnie z przepisami ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks
postępowania administracyjnego.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 i 2, jeżeli naprawa nie może zostać
dokonana w porcie, w którym nieprawidłowości zostały wykryte, organ inspekcyjny,
w drodze decyzji, może zezwolić statkowi na przepłynięcie do odpowiedniej stoczni
remontowej.
5. W przypadku gdy ogólny stan statku znacząco odbiega od wymagań
w zakresie bezpieczeństwa, inspektor w oparciu o swoją wiedzę i doświadczenie zawodowe może wstrzymać inspekcję statku do czasu, gdy zostaną podjęte niezbędne działania w celu usunięcia zagrożenia bezpieczeństwa życia lub zdrowia załogi
i pasażerów oraz zapewnienia spełnienia przez statek wymagań określonych
w umowach międzynarodowych.
6. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, stosuje się przepis ust. 1.
7. W celu zmniejszenia zatłoczenia statków w porcie, organ inspekcyjny może
wydać zgodę, o ile nie stwarza to zagrożenia, na przemieszczenie zatrzymanego statku
do innej części portu. Przy podejmowaniu decyzji o zatrzymaniu statku lub
o zwolnieniu statku z zatrzymania organ inspekcyjny nie uwzględnia istniejącego lub
mogącego powstać zatłoczenia.
8. W przypadku, o którym mowa w ust. 7, podmiot zarządzający portem ułatwia
działania zmierzające do zmniejszenia zatłoczenia statków w porcie.
9. Przy wykonywaniu obowiązków organ inspekcyjny podejmuje wszelkie
środki, aby uniknąć bezpodstawnego zatrzymania lub opóźnienia statku w porcie.
W przypadku gdy statek jest bezpodstawnie zatrzymany lub opóźniony, armatorowi
statku przysługuje odszkodowanie zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego. W
każdym przypadku zarzutu bezpodstawnego zatrzymania lub opóźnienia statku, ciężar
dowodu spoczywa na armatorze statku.

Art. 27a. 1. Decyzję o zwolnieniu statku z zatrzymania oraz decyzję o cofnięciu
wstrzymania operacji wydaje organ inspekcyjny po ponownej inspekcji statku,
w przypadku gdy stwierdził usunięcie uchybień.
2. Za przeprowadzenie ponownej inspekcji organ inspekcyjny pobiera opłatę
określoną w załączniku do ustawy. Opłata stanowi dochód budżetu państwa.
3. Ponowną inspekcję przeprowadza się po uiszczeniu opłaty, o której mowa
w ust. 2.
4. Koszty postoju statku w porcie powstałe w związku z zatrzymaniem statku
pokrywa armator w wysokości określonej na podstawie przepisów ustawy z dnia
20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich (Dz. U. z 2017 r. poz. 1933 oraz
z 2019 r. poz. 1716). Organ inspekcyjny wydaje zgodę na wyjście statku z portu po
uiszczeniu przez armatora pełnej opłaty związanej z postojem statku w porcie lub po
przedłożeniu przez armatora listu gwarancyjnego o pokryciu kosztów postoju
w porcie.

Art. 27b. 1. Organ inspekcyjny niezwłocznie zamieszcza w systemie THETIS
EU informacje o:
1) wynikach inspekcji statków pasażerskich typu ro-ro i szybkich statków
pasażerskich;
2) wydaniu decyzji o zatrzymaniu statku pasażerskiego typu ro-ro albo szybkiego
statku pasażerskiego oraz o zmianie dotyczącej tych decyzji.
2. Organ inspekcyjny w terminie 72 godzin od chwili wprowadzenia informacji
do systemu THETIS EU dokonuje ich potwierdzenia.

Art. 27c. 1. Do postępowań w sprawie decyzji wydanych przez konsulów jako
organy inspekcyjne za granicą stosuje się przepisy ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. –
Prawo konsularne.
2. W sprawach, o których mowa w ust. 1, organem wyższego stopnia jest
minister właściwy do spraw gospodarki morskiej.

Ustawa o bezpieczeństwie morskim art. 27

DODAJ