Art. 26. Dyrektor urzędu morskiego może:
1) w stosunku do statku o przynależności do państwa strony Konwencji MARPOL,
Konwencji Helsińskiej 1992 lub Konwencji BWM:
a) przeprowadzić, na statku w porcie lub bazie przeładunkowej na morzu,
inspekcje w zakresie i trybie przewidzianym w art. 28 oraz kontrole książek
zapisów olejowych, ładunkowych, odpadów powstających na statku,
zapisów balastowych oraz zapisów o każdorazowym przejściu na zasilanie
paliwem innym niż aktualnie używane, w celu ustalenia, czy ze statku nie
dokonano zanieczyszczenia, z naruszeniem postanowień tych konwencji;
wyniki inspekcji ujmuje się w sprawozdaniu, które przekazuje się
kapitanowi statku,
b) odmówić statkowi o obcej przynależności zezwolenia na wejście do portu
lub do bazy przeładunkowej na morzu albo podjąć działania zapewniające,
że uprawianie żeglugi tym statkiem nie będzie stanowiło istotnego
zagrożenia dla środowiska morskiego, jeżeli statek nie odpowiada
wymaganiom określonym w tych konwencjach; o odmowie dyrektor urzędu
morskiego powiadamia konsula lub przedstawiciela dyplomatycznego
państwa przynależności statku, a gdy jest to niemożliwe – inny właściwy
organ tego państwa,
c) odmówić statkowi zezwolenia na opuszczenie portu do czasu
doprowadzenia tego statku do należytego stanu technicznego, jeżeli istnieją podstawy do podejrzenia, że stan tego statku lub jego wyposażenia w istotny
sposób odbiega od stanu stwierdzonego w posiadanych świadectwach lub
gdy statek nie posiada ważnych świadectw; dyrektor tego urzędu może
jednak zezwolić takiemu statkowi na opuszczenie portu w celu przejścia do
najbliższej stoczni remontowej;
2) w stosunku do statków o polskiej przynależności, niezależnie od zastosowania
środków przewidzianych w pkt 1 lit. a i c, także odmówić dopuszczenia statku
do żeglugi lub cofnąć świadectwa, jeżeli statek nie spełnia wymagań
przewidzianych w przepisach ustawy;
3) w stosunku do statków o przynależności do obcego państwa niebędącego stroną
Konwencji MARPOL lub Konwencji BWM:
a) przeprowadzić inspekcję statku w celu sprawdzenia, czy stan statku
odpowiada wymaganiom określonym w tych konwencjach; w razie
stwierdzenia, że stan statku nie odpowiada tym wymaganiom, a uprawianie
żeglugi tym statkiem stanowi istotne zagrożenie dla środowiska morskiego,
może odmówić statkowi zezwolenia na wejście do portu lub do bazy
przeładunkowej,
b) jeżeli inspekcja jest przeprowadzona w porcie lub bazie przeładunkowej,
dyrektor urzędu morskiego może zarządzić dokonanie na statku
odpowiednich napraw albo opuszczenie portu lub bazy przeładunkowej.

Ustawa o zapobieganiu zanieczyszczaniu morza przez statki art. 26

DODAJ