Art. 26. (uchylony).

Art. 26a. 1. Opłacie lotniczej podlegają:
1) czynności wykonywane przez Prezesa Urzędu w związku z wydawaniem
uprawnień wynikających z zezwoleń, promes, certyfikatów, świadectw,
zaświadczeń, licencji oraz innych dokumentów określonych w niniejszej ustawie
i jej przepisach wykonawczych, przepisach prawa Unii Europejskiej oraz
przepisach międzynarodowych,
2) sprawowanie nadzoru nad instytucjami zapewniającymi służby żeglugi
powietrznej,
3) sprawowanie nadzoru nad podmiotami posiadającymi certyfikat, innymi niż
określone w pkt 2, w tym w zakresie działalności wykonywanej poza terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej,
3a) sprawowanie nadzoru nad podmiotami posiadającymi wykaz zatwierdzeń
szczególnych, zgłaszającymi wykonywanie zarobkowych operacji
specjalistycznych, zgłaszającymi wykonywanie operacji niezarobkowych
skomplikowanym statkiem powietrznym z napędem silnikowym lub
posiadającymi zezwolenie na wykonywanie zarobkowych operacji
specjalistycznych wysokiego ryzyka,
4) wydawane przez Prezesa Urzędu koncesje, zezwolenia, promesy, licencje,
świadectwa, upoważnienia, zaświadczenia i inne dokumenty określone w Prawie
lotniczym i w jego przepisach wykonawczych, przepisach prawa Unii
Europejskiej oraz przepisach międzynarodowych,
5) przeprowadzane przez Prezesa Urzędu egzaminy,
6) sprawowanie nadzoru nad budową w pojedynczym egzemplarzu lotni, paralotni,
spadochronu, motolotni lub ultralekkiego statku powietrznego
– chyba, że są objęte obowiązkiem opłaty pobieranej przez EASA albo uiszczenia
wpłaty, o której mowa w art. 26d.
2. Stawki opłat, o których mowa w ust. 1, określa załącznik nr 6 do ustawy,
z zastrzeżeniem art. 26i.
3. Wysokość stawek opłat, o których mowa w ust. 2, podlega waloryzacji
w każdym roku o średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem w poprzednim roku kalendarzowym, ogłaszany przez Prezesa Głównego
Urzędu Statystycznego. W przypadku gdy wskaźnik ten ma wartość ujemną, stawki
opłat nie ulegają zmianie.
4. Na podstawie wskaźnika, o którym mowa w ust. 3, minister właściwy do
spraw transportu ogłasza w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej
„Monitor Polski”, w terminie do dnia 15 lutego danego roku, w drodze obwieszczenia,
stawki, o których mowa w ust. 2, zaokrąglając je w górę do pełnych złotych.
5. Za czynności urzędowe, o których mowa w tabeli nr 1 część III podczęść 3.3
ust. 1 pkt 7, ust. 2 pkt 1, ust. 4 pkt 2 lit. d oraz podczęść 3.13 ust. 34 pkt 5 załącznika
nr 6 do ustawy, Prezes Urzędu ustala, w drodze decyzji administracyjnej, wysokość
opłaty lotniczej, biorąc pod uwagę rodzaj sprzętu lotniczego oraz lotniska będącego
przedmiotem dokonywanej czynności urzędowej lub stopień skomplikowania
czynności urzędowej.
6. Opłaty lotnicze za czynności określone w:
1) ust. 1 pkt 1, 4–6 – są pobierane od podmiotów występujących o dokonanie
czynności lub wydanie dokumentów wymienionych w tych przepisach albo
przystępujących do egzaminów, albo podmiotów, których czynność dotyczy;
2) ust. 1 pkt 2 – są pobierane od instytucji zapewniających służby żeglugi
powietrznej;
3) ust. 1 pkt 3 – są pobierane od podmiotów, które uzyskały certyfikat;
4) ust. 1 pkt 3a – są pobierane od podmiotów posiadających wykaz zatwierdzeń
szczególnych, zgłaszających wykonywanie zarobkowych operacji
specjalistycznych, zgłaszających wykonywanie operacji niezarobkowych
skomplikowanym statkiem powietrznym z napędem silnikowym lub
posiadających zezwolenie na wykonywanie zarobkowych operacji
specjalistycznych wysokiego ryzyka.
7. Nie pobiera się opłat lotniczych od pracowników Urzędu, w przypadku gdy
uzyskiwane przez nich kwalifikacje lub uprawnienia do wykonywania czynności
lotniczych są niezbędne do realizowania przez nich zadań na zajmowanym
stanowisku. Przepis ten stosuje się także do członków Komisji.
7a. Nie pobiera się opłat lotniczych od funkcjonariuszy i pracowników Straży
Granicznej, w przypadku gdy uzyskiwane przez nich kwalifikacje lub uprawnienia,
związane z uzyskaniem certyfikatu operatora kontroli bezpieczeństwa, są niezbędne
do wykonywania czynności nadzoru nad kontrolą bezpieczeństwa, o których mowa
w art. 186b ust. 3.
8. Przepis ust. 7 stosuje się w zakresie czynności urzędowych związanych
z wydawaniem uprawnień wynikających z licencji, o których mowa w art. 94 ust. 6–
7, oraz świadectw kwalifikacji, o których mowa w art. 95 ust. 2.

Art. 26b. 1. Prezes Urzędu określa, na zasadzie wzajemności, z wyjątkiem
przewoźników lotniczych pochodzących z państw członkowskich Unii Europejskiej
oraz państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA)
– stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w stosunku do obcego
przewoźnika lotniczego opłatę lotniczą za zezwolenia na wykonywanie przewozu
lotniczego w wysokości stawki zerowej, w przypadku gdy odpowiednie przepisy
w państwie ustanowienia tego przewoźnika taką opłatę przewidują, a polscy
przewoźnicy nie są zobowiązani do jej uiszczenia.
2. Do ulgi w opłatach lotniczych za egzaminy przeprowadzane przez Prezesa
Urzędu są uprawnieni:
1) osoby, które nie ukończyły 21 lat – ulga w wysokości 25% stawki opłaty
lotniczej;
2) osoby uczące się, które nie ukończyły 25 lat – ulga w wysokości 50% stawki
opłaty lotniczej;
3) żołnierze odbywający zasadniczą służbę wojskową – ulga w wysokości 50%
stawki opłaty lotniczej;
4) osoby niepełnosprawne – ulga w wysokości 50% stawki opłaty lotniczej.

Art. 26c. Wysokość opłaty lotniczej za czynności urzędowe polegające na
wydaniu licencji lub świadectwa kwalifikacji po raz pierwszy w sytuacji, gdy licencję
lub świadectwo kwalifikacji wydaje się z co najmniej jednym uprawnieniem,
kategorią lub podkategorią, stanowi wyłącznie równowartość opłaty przewidzianej za
wydanie danej licencji lub świadectwa kwalifikacji, niepowiększoną dodatkowo
o opłatę lotniczą za uprawnienie, kategorię lub podkategorię, które muszą być wpisane
do licencji lub świadectwa kwalifikacji.

Art. 26d. 1. Instytucja zapewniająca służby żeglugi powietrznej, która
w podstawie kosztowej opłat pobieranych za korzystanie ze służb żeglugi powietrznej,
o których mowa w art. 130, uwzględnia zgodnie z przepisami Unii Europejskiej
określającymi schemat opłat za korzystanie ze służb żeglugi powietrznej, także koszty
ponoszone przez odpowiednie władze krajowe związane z zapewnianiem służb
żeglugi powietrznej, uiszcza wpłatę z tytułu kosztów realizowania przez Prezesa Urzędu zadań państwowej władzy nadzorującej związanych z zapewnianiem tych
służb, zwaną dalej „wpłatą lotniczą”.
2. Wpłatę lotniczą ustala się jako koszty określone w art. 6 ust. 2 rozporządzenia
wykonawczego Komisji (UE) nr 391/2013 z dnia 3 maja 2013 r. ustanawiającego
wspólny system opłat za korzystanie ze służb żeglugi powietrznej (Dz. Urz. UE L 128
z 09.05.2013, str. 31).
3. Wpłatę lotniczą uiszcza się corocznie w 12 miesięcznych równych ratach na
rachunek bankowy Urzędu.
4. Raty, o których mowa w ust. 3, uiszcza się w terminie do 5. dnia każdego
miesiąca następującego po miesiącu kalendarzowym, którego rata dotyczy,
z zastrzeżeniem ust. 5 i 6.
5. Ratę za ostatni miesiąc danego roku kalendarzowego uiszcza się do dnia
20 grudnia tego roku.
6. Raty należne za okres od dnia 1 stycznia danego roku do ostatniego dnia
miesiąca, w którym weszło w życie rozporządzenie wydane na podstawie ust. 7,
wpłaca się w terminie 14 dni od dnia wejścia w życie tego rozporządzenia.
7. Minister właściwy do spraw transportu w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw finansów publicznych określa, w drodze rozporządzenia,
wysokość wpłaty lotniczej, o której mowa w ust. 1, uwzględniając w szczególności
nakład pracy i koszty realizacji zadań przez Prezesa Urzędu przy wykonywaniu
nadzoru nad instytucjami zapewniającymi służby żeglugi powietrznej.

Art. 26e. 1. Opłatę lotniczą za czynności urzędowe, o których mowa w art. 26a
ust. 1 pkt 1, 4 i 5, wnosi się z chwilą złożenia wniosku o dokonanie czynności
urzędowej.
2. (uchylony)
3. Opłatę lotniczą za czynności urzędowe związane z wydaniem zezwolenia
ogólnego lub zezwolenia pojedynczego na wykonywanie przewozów lotniczych na
określonych trasach lub obszarach przewoźnikowi z państwa trzeciego na
wykonywanie przewozów do lub z Rzeczypospolitej Polskiej wnosi się tylko za
pierwsze wydanie przewoźnikowi jednego z tych dokumentów w danym sezonie
rozkładowym.
4. W przypadku udzielenia przewoźnikowi lotniczemu zarówno zezwolenia
ogólnego, jak i pojedynczego, o których mowa w ust. 3, opłatę lotniczą wnosi się tylko
za to zezwolenie, które zostało wydane jako pierwsze.

Art. 26f. Opłata lotnicza za sprawowanie bieżącego nadzoru pokrywa,
w szczególności koszty związane z przeprowadzaniem okresowych i doraźnych
kontroli mających na celu w szczególności utrzymanie ważności certyfikatu.

Art. 26g. 1. Opłatę lotniczą, za sprawowanie bieżącego nadzoru, o której mowa
w art. 26a ust. 1 pkt 2 i 3, za pierwszy rok posiadania certyfikatu, wnosi się
w 12 miesiącu posiadania certyfikatu, najpóźniej do 30. dnia tego miesiąca.
2. Opłatę, o której mowa w ust. 1, za każdy następny rok posiadania certyfikatu,
wnosi się po upływie kolejnych 12 miesięcy liczonych od dnia uiszczenia tej opłaty za
poprzedni rok sprawowania bieżącego nadzoru, nie później niż do 30. dnia tego
miesiąca, w którym przypada płatność.
3. W przypadku wydania certyfikatu na okres krótszy niż 12 miesięcy opłatę,
o której mowa w ust. 1, wnosi się najpóźniej do 30. dnia ostatniego pełnego miesiąca
ważności certyfikatu, w wysokości proporcjonalnej do liczby pełnych miesięcy
kalendarzowych, na jakie certyfikat został wydany.
4. W przypadku cofnięcia certyfikatu lub zawieszenia prowadzonej działalności
przez podmiot, opłatę, o której mowa w ust. 1, wnosi się najpóźniej do 10. dnia
miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło cofnięcie certyfikatu lub
zawieszenie prowadzonej działalności przez podmiot, w wysokości proporcjonalnej
do liczby pełnych miesięcy kalendarzowych, za jakie był sprawowany nadzór bieżący
nad posiadaczem certyfikatu.
5. W przypadku zawieszenia certyfikatu uiszczona opłata, o której mowa
w ust. 1, nie podlega zwrotowi.
6. Przepisy ust. 1–4 stosuje się odpowiednio do rocznej opłaty lotniczej
za sprawowanie bieżącego nadzoru nad:
1) budową w pojedynczym egzemplarzu lotni, paralotni, spadochronu, motolotni
lub ultralekkiego statku powietrznego;
2) podmiotami posiadającymi wykaz zatwierdzeń szczególnych, zgłaszającymi
wykonywanie zarobkowych operacji specjalistycznych, zgłaszającymi
wykonywanie operacji niezarobkowych skomplikowanym statkiem
powietrznym z napędem silnikowym lub posiadającymi zezwolenie na
wykonywanie zarobkowych operacji specjalistycznych wysokiego ryzyka.

Art. 26h. 1. Opłatę lotniczą za czynności urzędowe wykonywane na wniosek
uiszcza się bez względu na ich wynik.
2. Jeżeli wnioskowana czynność urzędowa, o której mowa w ust. 1, nie odbędzie
się lub zostanie przerwana z przyczyn, za które odpowiedzialny jest wnioskodawca,
zobowiązany jest on do zwrotu kosztów poniesionych przez Urząd.
3. Nie pobiera się opłaty lotniczej za czynności urzędowe wykonane w wyniku
postępowania wszczętego z urzędu.

Art. 26i. 1. W przypadku wystąpienia podczas dokonywania czynności
urzędowych, o których mowa w art. 26a ust. 1 pkt 1, 4–6, dodatkowych kosztów
postępowania opłata lotnicza ulega zwiększeniu o sumę kosztów dodatkowych. Prezes
Urzędu informuje niezwłocznie wnioskodawcę o możliwości powstania podczas
dokonywania czynności urzędowej dodatkowych kosztów postępowania oraz
o szacowanej wysokości tych kosztów. W terminie 7 dni wnioskodawca informuje
Prezesa Urzędu o akceptacji tych kosztów. W przypadku braku akceptacji uznaje się,
że wnioskodawca cofnął wniosek.
2. Za koszty dodatkowe, o których mowa w ust. 1, uważa się dodatkowe wydatki
bezpośrednio związane z daną czynnością urzędową, poniesione przez Urząd
w szczególności z tytułu:
1) kosztów wynagrodzenia powołanych ekspertów lub biegłych;
2) kosztów gromadzenia dowodów, przeprowadzania specjalistycznych badań
i ekspertyz naukowych;
3) obejmowania nadzorem nowego typu statku powietrznego, w tym koszty
niezbędnych szkoleń w tym zakresie;
4) niezbędnych zagranicznych podróży służbowych pracowników Urzędu
określone zgodnie z odrębnymi przepisami;
5) koszty prac zleconych przez Prezesa Urzędu innym jednostkom organizacyjnym
i instytucjom.
3. Prezes Urzędu, po zakończeniu przeprowadzania wnioskowanej czynności
urzędowej, informuje wnioskodawcę na piśmie o powstaniu dodatkowych kosztów
postępowania oraz ich kwocie.
4. W przypadku cofnięcia wniosku o dokonanie czynności urzędowej wiążącej
się z powstaniem kosztów dodatkowych w trakcie jej trwania, wnioskodawca
obowiązany jest do uiszczenia kosztów odpowiadających poniesionym przez Urząd
wydatkom. Ust. 3 stosuje się odpowiednio.

Art. 26j. 1. Obowiązek zwrotu przez wnioskodawcę kosztów dodatkowych,
o których mowa w art. 26i, powstaje z chwilą doręczenia przez Prezesa Urzędu
dokumentu obciążającego wnioskodawcę powstałymi kosztami dodatkowymi.
2. Wpłatę z tytułu zwrotu kosztów dodatkowych wnosi się w terminie 30 dni od
dnia powstania obowiązku zwrotu tych kosztów.

Art. 26k. 1. Opłatę lotniczą oraz wpłatę z tytułu zwrotu kosztów dodatkowych,
o której mowa w art. 26j ust. 2, wnosi się na rachunek bankowy Urzędu lub poprzez
wpłatę do kasy Urzędu.
2. Uiszczając opłatę wnioskodawca lub podmiot nadzorowany wskazuje rodzaj
czynności, za które wnosi opłatę, a w przypadku wpłaty z tytułu zwrotu kosztów
dodatkowych – numer dokumentu obciążającego go tymi kosztami.

Art. 26l. 1. Opłata lotnicza na wniosek podlega zwrotowi w przypadku, gdy
została pobrana nienależnie lub w wysokości wyższej od należnej. W przypadku
pobrania opłaty wyższej od należnej zwrotowi podlega kwota pobrana nienależnie.
2. Nie jest opłatą pobraną nienależnie opłata wniesiona za czynność urzędową
polegającą na wydaniu dokumentu, jeśli strona nie przyjęła prawidłowo
sporządzonego dokumentu. W przypadku nieprzyjęcia prawidłowo sporządzonego
dokumentu opłata lotnicza nie podlega zwrotowi.
3. Zwrot opłaty nie przysługuje, jeżeli zachodzi konieczność powtórzenia
czynności urzędowej w całości lub w części.

Art. 26m. 1. Ściągnięcie należności z tytułu opłat lotniczych oraz wpłaty
lotniczej następuje na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r.
o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1314, z późn.
zm.) w zakresie egzekucji obowiązków o charakterze pieniężnym.
2. Opłaty lotnicze oraz wpłata lotnicza stanowią dochód budżetu państwa.
3. W zakresie nieuregulowanym w ustawie do opłat lotniczych i wpłaty
lotniczej, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. –
Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, 924 i 1018). Uprawnienia organów
podatkowych określone w tych przepisach przysługują Prezesowi Urzędu.

Art. 26n. Przepisy art. 26b–26m stosuje się do pobierania opłat lotniczych za
czynności urzędowe dokonywane przez podmioty upoważnione przez Prezesa Urzędu na podstawie art. 22 ust. 3 niniejszej ustawy lub art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca
1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego.

Prawo lotnicze art. 26

DODAJ