Art. 25. 1. Uczestnik może zadeklarować składkę dodatkową, jeżeli umowa
zakładowa tego nie zakazuje.
2. Wysokość składki dodatkowej uczestnik określa w deklaracji.
3. Uczestnik może zmienić wysokość składki dodatkowej lub zrezygnować z jej
wnoszenia, ze skutkiem na przyszłość, w formie zmiany deklaracji.
4. Suma składek dodatkowych wniesionych przez uczestnika do jednego
programu w ciągu roku kalendarzowego nie może przekroczyć kwoty odpowiadającej
czteroipółkrotności przeciętnego prognozowanego wynagrodzenia miesięcznego
w gospodarce narodowej na dany rok, określonego w ustawie budżetowej, ustawie
o prowizorium budżetowym lub w ich projektach, jeżeli odpowiednie ustawy nie
zostały uchwalone. W przypadku gdy kwota ustalona w sposób określony w zdaniu
pierwszym będzie niższa od kwoty ogłoszonej w poprzednim roku kalendarzowym,
wówczas obowiązuje kwota ogłoszona w poprzednim roku kalendarzowym.
4a. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego ogłasza w drodze
obwieszczenia w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”
do końca roku kalendarzowego poprzedzającego rok, w którym uczestnik będzie
wnosił do programu składki dodatkowe, wysokość kwoty, o której mowa w ust. 4.
5. Składka dodatkowa jest potrącana z wynagrodzenia po jego opodatkowaniu.
Jeżeli umowa zakładowa zawiera postanowienia, o których mowa w art. 13 ust. 1a,
uczestnik, który nie jest już zatrudniony przez pracodawcę i zadeklarował wnoszenie
składki dodatkowej po ustaniu zatrudnienia u tego pracodawcy, wnosi tę składkę
bezpośrednio na swój rachunek w programie.
6. Przepisu ust. 4 nie stosuje się do środków wniesionych w ramach wypłaty
transferowej.

Ustawa o pracowniczych programach emerytalnych art. 25

DODAJ