Art. 24. 1. Składkę podstawową finansuje pracodawca.
2. Kwota wpłacanej składki podstawowej nie może przekroczyć 7%
wynagrodzenia uczestnika.
3. Wysokość składki podstawowej ustala się:
1) procentowo od wynagrodzenia albo
2) w jednakowej kwocie dla wszystkich uczestników, albo
3) procentowo od wynagrodzenia, z określeniem maksymalnej kwotowej
wysokości tej składki.
4. Pracodawca nalicza i odprowadza składkę podstawową:
1) w odniesieniu do składników wynagrodzenia należnych za okresy nie dłuższe niż
miesiąc – w terminie wypłaty tych składników obowiązującym u pracodawcy,
i odprowadza je w okresach miesięcznych;
2) w odniesieniu do składników wynagrodzenia należnych za okresy dłuższe niż
miesiąc – w terminie wypłaty tych składników, i odprowadza je również w tym
terminie.
5. Składka podstawowa nie jest wliczana do wynagrodzenia stanowiącego
podstawę ustalenia obowiązkowych składek na ubezpieczenia społeczne.
6. W przypadkach określonych w ust. 3 pkt 1 i 3 wysokość składki podstawowej
jest ustalana od wynagrodzenia w jednakowym procencie dla wszystkich uczestników.

Ustawa o pracowniczych programach emerytalnych art. 24

DODAJ